نگرانی آمریکا از سفر پوتین به تهران

به گزارش جام جم آنلاین، "حبیب فوعانی" در مطلبی در سایت شبکه "روسیا الیوم" نوشت:پوتین روز دوشنبه به تهران سفر می کند تا در این اجلاس شرکت کند. ایران، روسیه، الجزایر، قطر، لیبی، امارات، مصر، بولیوی، نیجریه، ونزوئلا، گینه، ترینیداد، توباگو، عراق، عمان، هلند، نروژ، قزاقستان و پرو نیز در این نشست حضور دارند و آذربایجان نیز به عنوان ناظر است.

پوتین در این دیدار با رهبر و همچنین رئیس جمهور ایران دیدار می‌کند و بحران سوریه نیز در رأس مسائلی است که در این گفتگوها مطرح خواهد شد.

تهران در برهه اخیر در حال تقویت روابط اقتصادی خود با مسکو است؛ روسیه تصمیم دارد دو طرح برای اعطای وامی به ارزش 7 میلیارد دلار ارائه کند و همچنین قصد دارد (براساس اظهارات وزیر انرژی روسیه) حجم تبادل تجاری بین دو کشور را از 1.6 میلیارد دلار کنونی به 10 میلیارد دلار افزایش دهد. ارزش طرح های بلند مدت روسیه در ایران بین 35 تا 40 میلیارد دلار است که شامل ساخت و نوسازی نیروگاه های تولید انرژی و ایستگاه برق رسانی، ارتباطات، فضا، حمل و نقل و ایجاد زیرساختهای راه آهن می‌باشد.

البته این مسائل توجه رسانه‌های غربی را بر نمی‌انگیزد، و موضوع مورد علاقه آنها روابط تهران و مسکو و ادعای بروز تنش در روابط دو کشور در سایه تحولات سوریه است؛ همانطور که "فیلیپ هموند" وزیر امورخارجه انگلیس مدعی شده "تنش" بین روسها و ایرانی ها "مشخص" است.

در همین راستا روزنامه "فایننشال تایمز" انگلیس فرصت را غنیمت شمرده و برای بررسی تاریخچه روابط ایران و روسیه به قرن نوزدهم رفته و با اشاره به روابط دو "امپراتوری فارسی و روسی" در یک قرن قبل، از همکاری کنونی دو کشور در سوریه ابراز تعجب کرده است.

با این حال روزنامه آمریکایی "وال استریت ژورنال" به نقل از منابع ارشد دیپلماتیک تأکید کرد که آمریکا از سیاستهای هماهنگ ایران و روسیه در سوریه بسیار نگران است، به همین دلیل تلاش می کند در ائتلاف مسکو و تهران شکاف ایجاد کند. به همین دلیل است که باراک اوباما در نشست اخیر در فیلیپین، از ایران و روسیه می خواهد بین حمایت از بشار اسد و وحدت کشور سوریه یکی را انتخاب کنند.

یک منبع نزدیک به مذاکرات به روزنامه روسی "نیزاویسمایا گازتا" در 20 /11/2015 گفت که واشنگتن تلاش می کند بین مسکو و تهران و همچنین بین شیعیان و اهل سنت اختلاف ایجاد کند، درست مانند روش قدیم امپریالیسم یا همان "تفرقه بینداز و حکومت کن"! تا از این راه همه طرفها را تحت کنترل درآورد.