پیامد بسته شدن گرمخانه‌ها روی معتادان

این خبر به احتمال زیاد باعث خوشحالی مردم محل می‌شود، اما وقتی لایه‌های زیرین این تصمیم واکاوی شود بارقه‌های امید جایش را به نگرانی می‌دهد البته شاید اگر پای صحبت مسئولان شهرداری بنشینیم، بشنویم که گرمخانه‌ها متولی نگهداری و سروسامان دادن به معتادان نیستند و لزومی ندارد درهای گرمخانه روی آنها باز باشد اما اگر به یاد بیاوریم که در شهر تهران سرپناه‌های شبانه برای معتادان تا چه اندازه اندک است و حتی کمپ‌های ویژه معتادان متجاهر همچون شفق، اخوان و کمرد نیز ظرفیت محدودی دارند، آن‌‌وقت ماجرا را از زاویه‌ای دیگر خواهیم دید.

این البته یک روی ماجراست چون روی دیگر این بحث، مربوط به معتادانی است که در چرخه درمان قرار گرفته و کارت درمان دارند؛ یعنی تحت پوشش برنامه‌های کاهش آسیب ناشی از اعتیاد هستند، ولی چون سرپناه ندارند به گرمخانه‌ها مراجعه می‌کنند.

براساس قانون، هیچ مرجعی نمی‌تواند معتادانی را که تحت درمان قرار دارند، دستگیر و به کمپ‌های اجباری بفرستد؛ پس این که شهردار منطقه 15 درگفت‌وگو با تسنیم اعلام کرده که معتادان مانده در پشت درهای بسته گرمخانه به کمپ ترک‌اعتیاد شفق یا مکانی دیگر در انتهای جاده جاجرود فرستاده می‌شوند، نمی‌تواند برخوردی قانونی با معتادان دارای کارت درمان باشد البته شاید گفته شود که اغلب مراجعان به گرمخانه معتادان بدون کارت هستند که باز هم باید پاسخ داد راه مواجهه با این افراد، وارد کردن آنها در برنامه‌های کاهش آسیب است؛ برنامه‌هایی که هم از شدت اعتیاد و عوارض آن در معتادان می‌کاهد و هم مشکلات ناشی از حضور آنها در محلات را کم می‌کند. یادمان باشد ظرفیت نگهداری معتادان در تهران اندک است و مراکز موجود با تراکم جمعیت مواجه است. در این شرایط اگر قرار باشد از ورود آنها به گرمخانه‌ها نیز جلوگیری شود باید منتظر شبگردی معتادان بی‌خانمان در اطراف خانه‌های مردم بود؛ ‌مشکلی که مطالبات مردم را بیشتر خواهد کرد.

عباس دیلمی‌زاده - کارشناس اعتیاد