قدردانی از هنرمند 102 ساله در شب بازیگر/ تصاویر

دوازدهمین جشن بازیگر انجمن بازیگران خانه تئاتر شامگاه گذشته، 28 اردیبهشت ماه، در تالار وحدت برگزار شد و همانطور که از قبل وعده داده شده بود‌، هیچ مجری در این مراسم حضور نداشت.

به این ترتیب بخش‌های مختلف مراسم با حضور گروه‌های موسیقی محلی و اجرای نمایش از جمله بخش «مده آ» نمایش «سقراط» که به دلیل برپایی این جشن اجرای دوشنبه شب‌اش لغو شده بود، ادامه می‌یافت.

بزرگداشت پنج پیشکسوت

در این مراسم پنج بخش بزرگداشت هم درنظر گرفته شده بود که پری امیر حمزه نخستین کسی بود که از او تجلیل شد.

او با سپاس و ستایش از خدا از اینکه بعد از سال‌های نه چندان دور دوستان و همکاران خود را در چنین جمعی ملاقات می‌کند‌، از گردانندگان این برنامه تشکر کرد و گفت: شما دوباره فضای صحنه و دلهره شروع بازیگری روی صحنه را برای من ایجاد کردید، چون سال‌ها است که روی صحنه نیامده‌ام.

وی با بیان اینکه تئاتر را با عشق شروع کرده است،‌ افزود: آن زمان پولی نبود حتی به اندازه هزار تومان؛ ما گرسنگی‌های تئاتر را کشیدیم و پیاده‌روی‌هایش را هم کشیدیم تا به امروز، اما همه چیز همراه با عشق بود. عشق من این هنر بود، چون با مادیات بیگانه هستم و هرگز به خاطر پول، بک راند پشت سرم را خراب نکردم.

امیرحمزه ادامه داد: همانطور که از اول زندگی کردم هنوز هم همانطور هستم. از خدای خودم راضی‌ام چون وقتی خدا را دارم همه چیز دارم. خدا را شکر که همه ما را تا امروز نگه داشته است تا همدیگر را ببینیم و لبخندی کنار لبمان باشد.

این بازیگر در پایان سخنان خود ابراز امیدواری کرد که همگی آنقدر باشیم تا سعادت همدیگر را ببینیم.

پس از سخنان پری امیرحمزه،‌ فریده سپاه منصور به دعوت یک هنرمند پانتومیم کار که مسئولیت جابه جایی میکروفن و جوایز را برعهده داشت روی صحنه آمد و گفت: خانم پری امیر حمزه پیشکسوت من است و کوچکتر از آن هستم که هدیه‌ای به او بدهم. این تقصیر تئاتری‌ها است و امیدوارم مرا ببخشند. البته با افتخار مدالیوم ویژه این مراسم را تقدیم ایشان می‌کنم.

بعد از آن پیشکسوت دیگری که با نمایش تصویرش روی صحنه آمد و توسط جعفر والی مورد تقدیر قرار گرفت بهمن صادق‌پور بود.

صادق‌پور اظهار کرد: 42 سال است که تئاتر کار می‌کنم و تمام خستگی‌ها‌، غم‌ها و ناراحتی‌های آن را دوست دارم چون غمش هم مطبوع است.

او ادامه داد: غم و سنگینی تئاتر موها را سفید و دل‌ها را جوان می‌کند. من دلم جوان است و امیدوارم دست‌اندرکاران این جشن که ما را پس از 42 سال دیدند، موفق باشند ضمن اینکه امیدوارم فکری هم برای تئاتر و خانه تئاتر کاشان شود.

جعفر والی هم پیش از اهدای مدالیوم ویژه خانه تئاتر به این هنرمند پیشکسوت با ابراز خوشحالی از حضور در چنین جشنی آن هم بعد از مدت‌ها، بیان کرد: امشب شب تئاتر‌، همدلی‌، همدردی و دیدن است. خدا این شب‌ها را زیاد کند.

او با اشاره به گفته شکسپیر که می‌گوید، «دنیا صحنه است و ما همه بازیگریم» افزود: صادق‌پور هنرمندی است که عمری خاک صحنه خورده‌، زجر کشیده‌، شادی کرده و امروز در جمع ماست. من هم این هدیه را به کسی که یک عمر زندگی خود را صرف این هنر کرده تقدیم می‌کنم.

علی رامز هنرمند پیشکسوت دیگری بود که تقدیر و تجلیل از او توسط هادی مرزبان صورت گرفت.

این هنرمند در سخنانی کوتاه با تشکر از همکارانش در خانه تئاتر برای برگزاری چنین جشنی گفت: خوشحالم بعد از مدت‌ها تمام دوستان را با هم در اینجا می‌بینم.

هادی مرزبان هم که پس از حضور روی سن از دیدن جمشید مشایخی شگفت‌زده شده بود، با بیان اینکه حدود 42 سال است کنار علی رامز حضور دارد‌، بیان کرد: ما شب و روزهای زیادی را با هم گذراندیم و او در تمام این سال‌ها نه تنها همراه من بوده بلکه در گروه‌، پدر ما هم بوده است.

در بخش بعدی، مهین سی سی پور که با لباس محلی روی سن حاضر شد‌، هنرمند دیگری بود که در بخش پیشکسوتان با حضور ژاله صامتی تقدیر شد.

سی سی پور با خواندن این شعر که «بیا تا قدر یک دیگر بدانیم /که تا ناگه زیکدیگر نمانیم» گفت: جمع شدن این همه هنرمند فقط و فقط نشانه زنده بودن تئاتر و هنر ماست، پس بیایید تا نفسی هست هم نفس هم باشیم.

ژاله صامتی هم پیش از اهدای مدالیوم به این هنرمند اظهار کرد: ما که در پایتخت کار می‌کنیم دچار ضایعاتی هستیم و خوب می‌دانیم که این هنرمندان در شهرستان با چه سختی‌هایی کار می‌کنند.

در ادامه این بخش، پرویز شاهین‌خو هنرمند پیشکسوتی که 102 سال سن داشت روی صحنه آمد و با ابراز شادمانی از اینکه زنده است و خدمت استادان خود حضور دارد‌، گفت: پس از 102 سال عمر هنوز زنده هستم به یاری آن نیروی کلی که کُن و مکان را به گردش در می‌آورد و من را زنده نگه داشته که چنین روزی را ببینم.

او که در کنار جمشید مشایخی و خسرو حکیم رابط سخن می‌گفت، ادامه داد: من از 12 سالگی وارد تئاتر شدم آن هم در یک سینمایی که در لاله زار است و شب‌های جمعه و روزهای جمعه در آنجا کار می‌کردیم. از همان قدم اول در تئاتر کشیده خوردم و هنوز هم می‌خورم، اما دل از تئاتر و سینما برنداشتم.

شاهین‌خو که با بیانی شیرین خاطره‌گویی می‌کرد با اشاره به اینکه 80 سال قبل در خراسان خدمت پیری رسیده بود‌، گفت: این پیر به من نصیحتی کرد و گفت، هر روز سعی کن یک قدم جلو بگذاری که اگر این کار را انجام دادی خوش به حالت و اگر انجام ندادی بدا به حالت و اگر عقب رفتی وای به حالت.

سپس جمشید مشایخی و خسرو حکیم رابط مدالیوم ویژه خانه تئاتر را به او اهدا کردند و بعد جمشید مشایخی اظهار کرد: سال 77 جناب هادی مرزبان از من دعوت کرد که در نمایش «شب روی سنگ فرش خیس» بازی کنم. من اگرچه کارم را با تئاتر شروع کرده بودم اما چند سالی از او دور بودم به خاطر همین خواهش کردم خودش یک ماه با من تنها تمرین کند که به گروه برسم.

او در ادامه این مطالب گفت: حال ممکن است کسی در صنعت و ورزش مقامی داشته باشد اما به تئاتر چه ربطی دارد‌؟ (این جمله جمشید مشایخی با تشویق زیاد حاضران در سالن همراه شد)

حکیم رابط هم در سخنانی کوتاه با بیان اینکه اهل این سوی صحنه نیست و اولین بار است که اینجا ایستاده‌ است، گفت: من با قلم‌ام قدم زده‌ام.

او سپس در توصیف شرح حال خود گفت: "دل را ببین، دل را ببین، در بزم جانان آمده، سرواژگون‌، تن غرق خون، افتان و خیزان آمده"

پایان بخش بزرگداشت‌های دوازدهمین جشن شب بازیگر هم آوازخوانی پرویز شاهین‌خو هنرمند 102 ساله بود که مورد تشویق حاضران قرار گرفت.

در بخش دیگری از این مراسم بهزاد فراهانی دبیر دوازدهمین شب بازیگر با حضور روی سن بیانیه این جشن را خواند که پیش از آن با تشکر از گروه‌ موسیقی دست افشان به سرپرستی زهره عشقی و گروه موسیقی مازندرانی که قرار بود استاد محسن‌پور همراه آنها باشد‌، گفت: متاسفانه به دلیل مریضی تلخ و ناگواری که گریبان گیر ما هنرمندان شده استاد محسن‌پور نتوانست به تهران بیاید و همراهان خود را تنها فرستاده است. ایشان بزرگترین متخصص موسیقی مازندران است و ارجمندی او در روشندل و نابینا بودن اوست که با این شرایط از تمام سبک‌های موسیقی آگاهی دارد.

او با قرائت بیانیه انجمن بازیگران خانه تئاتر به مناسبت دوازدهمین شب بازیگر به مسائلی از جمله گنگ بودن نقد مدیریت هنر و سیاست حاکم بر آن ‌، نبود برنامه، عدم درک کاربرد فرهنگی و اجتماعی هنر‌، عدم شفافیت در بودجه هنر و اعلام صادقانه آن ‌، عدم درک استقلال هنر و هنرمند ‌،عدم احترام به تشکل‌های آزاد مردمی و حذف و نابودی دستاورد تشکل‌ها ،‌ دل نسپردن به ایجاد سازمان مستقل تئاتر‌، عدم توجه به قرارداد تیپ و بازنگری در تعرفه‌های دستمزد و ... اشاره کرد.

یکی دیگر از بخش‌های این مراسم اجرای تک نفره یاسر خاسب با تلفیقی از فیلم به یاد برخی از هنرمندان درگذشته تئاتر بود.

خاسب پس از پایان اجرای خود ضمن یاد کردن از مجید بهرامی گفت: این اجرا به یاد بهرام ریحانی بود، چون چند ماه قبل در جشنواره فجر سال 93این اثر را با هم در سالن حافظ به صحنه بردیم و او یک هفته بعد ما را ترک کرد.

پایان بخش مراسم شب گذشته اهدای جایزه به برگزیدگان بازیگری بود که این بخش توسط کاندیداهایی که روی صندلی‌هایی که برسن تعبیه شده بود حاضر شدند.

در بخش اول ناهید مسلمی مدالیوم ویژه خانه تئاتر را به فرزانه کابلی به عنوان برگزیده هیات ویژه داوران اهدا کرد.

کابلی با تشکر ویژه از هادی مرزبان که در نقش خود در نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» او را بسیار همراهی کرده بود‌، از دیگر هم‌بازی های خود از جمله علی نصیریان و پریسا مقتدی تشکر کرد.

در بخش دیگر پریسا مقتدی جایزه استعداد ویژه را به نسیم افشار پور داد.

جایزه پوریا رحیمی سام به عنوان یکی از برگزیدگان بازیگران مرد را هم خسرو شهراز اهدا کرد که البته رحیمی سام جایزه خود را به پدرش که هشت سال قبل از دنیا رفته بود و او به دلیل اجرای تئاتر نتوانسته بود در مراسم خاکسپاری‌اش شرکت کند اهدا کرد.

ستاره اسکندری هم دیگر بازیگری بود که جایزه‌ای را به یکی از برگزیدگان بازیگری زن یعنی الهام کردا تقدیم کرد.

کردا با بیان این که دریافت این جایزه به دلیل اینکه آن را از صنف خود می‌گیرد برایش ارزشمند است‌، گفت: این یک جایزه غیر دولتی است که قطعا برای بازیگران مهم است. ضمن اینکه جایزه گرفتن بدون ستاره اسکندری برایم سخت است و اگر باران کوثری یا ستاره اسکندری روی صحنه نبودند کار برای من سخت می‌شد. او همچنین از افسانه ماهیان کارگردان این نمایش هم تشکر کرد.

محمدعلی محمدی بازیگر «قصه ظهر جمعه» هم جایزه خود را از امین طباطبایی دیگر کاندیدای بهترین بازیگر دریافت کرد.

همچنین توماج دانش بهزادی که خود برای نمایش «بیرون پشت در» کاندیدای بازیگر مرد سال 93 بود، مدالیوم ویژه جشن شب بازیگر را به علی سرابی برای بازی در ترانه‌های محلی اهدا کرد که البته سرابی در سالن حضور نداشت.

دیگر بازیگر زن برگزیده این مراسم هانا کامکار بود که مدالیوم خود را از شیدا خلیق دریافت کرد.

کامکار با تاکید بر اینکه این جایزه برایش ارزش زیادی دارد توضیح داد: این هدیه را از اهالی تئاتر می‌گیرم و برایم باشکوه است، چون در رشته‌ای کار می‌کنم (موسیقی) که شاید هیچ وقت برایش جایزه‌ای نگیرم پس خدا را شکر می‌کنم تا استعدادی به من داد تا برای بازیگری جایزه بگیرم.

او همچنین هدیه خود را به زنان و دختران کُرد ایران زمین تقدیم کرد و خطاب به آنها گفت:اگر تلاش کنیم می‌توانیم آنچه را به صلاح است زیر نظر خداوند به دست بیاوریم.

آخرین فردی که برای اهدای جایزه دعوت شد ستاره اسکندری بود که پیش از این هم برای تقدیم جایزه به الهام کردا روی صحنه آمده بود.

او پس از باز کردن پاکت معرفی برگزیده، نام خود را خواند و جایزه‌اش را از هنرمند پانتومیم کاری که حضور داشت گرفت.

اسکندری با اشاره به گفته‌های الهام کردا بیان کرد: خوشحالی مضاعف ما این است که این جایزه برای تئاتر است و هیچ بویی از وابستگی به جایی ندارد جز تئاتر.

پایان بخش این مراسم که در آن هنرمندان زیادی به همراه مهدی شفیعی‌ و پیمان شریعتی مدیر و معاون اداره کل هنرهای نمایشی حضور داشتند عکس سلفی بهرام افشاری و دیگر کاندیداهای بازیگری روی سن تالار وحدت بود. (ایسنا)