آجرهایی که بر سر اپرای سعدی فرود می آید

شایعاتی پخش شد. خبرها که تمام آنها کذب محض بود، پیچید تا دامن یک عروسک را گرفت. سایت های خبری دامن زندند. تهدیدها آمد و شد خود را آغاز کردند و ماجرای علی مطهری را پیش کشیدند. نگرانی ها دو چندان شد. گروه تئاتر «آران» در گذشته هم تجربه اجرای اپرای عروسکی «حافظ را داشته است. به همین شیوه و از همین راه ها. اما چه مشکلی پیش آمده که می گویند: یک کلام، ختم کلام! به عروسک ها حمله می کنیم. نگران تامین امنیت خانم ها هستم می گویند هفته گرامیداشت مقام زن. اما چرا باید در این هفته کارگردان اپرای عاشورا، نگران تامین سلامت اعضای خانم در گروه باشد؟ می گویند جریان های خاص. اما این جریان های خاص در کجای قضیه جای دارند؟ کمی باید عقب تر برویم تا شاهد گوجه فرنگی ها و پاره آجرهای پرتاب شده به سوی یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی آن هم در شهر شعر و طرب باشیم. همان شهری که به میهمان نوازی شهره آفاق است و البته مهد پرورش شعرای معروفی مثل حافظ و سعدی است. دلواپسی شرایطی دارد. دلواپسی از نوع عروسک مجالی برای گفتن اینکه دلواپس چه هستند و چه می خواهند بکنند نیست. اما همین بس که جلوی اجرای اپرای عروسکی «سعدی» - تاکید می شود: سعدی- در شهر خودش گرفته شده است. باز هم کمی عقب تر برگردیم. تک خوانی زن در این نمایش. بهروز غریب پور، کارگردان این اپرای عروسکی تمام امیدش این بود که روز اول اردیبهشت ماه به مناسبت سالروز تولد شاعر بلندآوازه ایرانی- باز هم تاکید می شود: بلند آوازه. معنا می کنیم: شاعری که شهرت جهانی دارد- در شیراز، به روی صحنه ببرد. اما... تهدیدها و فشارها تمامی ندارد اما خبرها حکایت از تهدیدها و فشارها دارد. جریان های خاص که معلوم نیست وابسته به کجا هستند، مانع برگزاری این اپرای عروسکی خواهند شد. البته راه دوری نرویم. اجرای این اپرای عروسکی حتی در تهران نیز منتفی شده و ششمین اپرای عروسکی گروه تئاتر «آران» فعلا به صحنه ای – یا شاید هیچ صحنه ای در ایران- نخواهد رفت. البته مذاکرات لازم برای برطرف شدن مشکل این اپرای «عروسکی» از جانب بهروز غریب پور در جریان است. فیلم را هم برای بازبینی مسئولان استان برده اند. امید این می رود که شائبه تک خوانی روی صحنه برطرف شود. لرزه ای بر تن کارگردان اما این تنها امیدی بیش نیست. خبرها حکایت از این دارد که با اجرای اپرای عروسکی «سعدی» در شیراز مخالفت شده است. جالب است که در شهر شعر و هنر، لرزه بر تن کارگردان می افتد و بیم امنیت جانی و روانی گروه را با خود یدک می کشد. آیا این کار در صورت –حتی- موافقت مسئولان، با آرامش روی صحنه خواهد رفت؟ آیا بلیت ها کنسل ها نخواهد شد؟ آیا عروسکی از روی صحنه پایین کشیده نخواهد شد؟ آیا غریب پور در هجمه ای از گوجه فرنگی و لنگه کفش گرفتار نمی شود؟ آیا...؟ آیا... ؟ و در نهایت... آیا...؟ انسان ضد جنگ غریب پور گفته است اگر شورای تامین استان امنیت و سلامت هنرمندان را برعهده نگیرد، ناچار هستیم سفر به شیراز را لغو کنیم. او تاکید کرده است که می خواهد با اجرای اپرای «سعدی» مشی انسان مدبر و ضد جنگ را به مردم نشان دهد. اما در این میانه گویا باید خودش شاهد جنگی باشد برای شاعری از شیراز در دل شیراز. مهری بر پیشانی فشارهای نهادهای خارج از دولت تن و بدن این گروه را به لرزه انداخته است. این اجرا تنها توسط عروسکی خلق شده توسط گروه تئاتر «آران» است. و حالا مهری بر پیشانی اش خورده است به نام «توقیف». لازم به گفتن این مطلب است که اپراهای عروسکی پیشین این گروه با بعضی ویژگی های مشابه مثل پخش موسیقی پلی بک و خواندن عروسک ها روی صحنه دولت های هشتم و نهم و دهم روی صحنه رفته است و هیچ مشکلی هم در مقابلش وجود نداشته است. و حالا... زادگاه اتفاقات پاره آجری گویا قرار است شهر شیراز مهد اتفاقات مهم و تلخ خواهد بود. همان شهری که در بدو ورودش عطر گل بهار نارنج مشامت را پر می کند. همان شهری که مردم صف می کشند برای رفتن بر سر مقبره حافظ و سعدی اش. تکرار می کنم: سعدی اش. حالا ضرب ها و شتم ها و رفت ها و آمدها، حکایات تلخی را برای عروسکی رقم می زند. از جنس شعر برای شهر شاعران. (پارسینه)