امروز (10 دیماه) سالروز تولد زندهیاد ناصر عبداللهی است که اگر امروز در کنار ما بود، 44سالگیاش را جشن میگرفت.
او فعالیتهای هنریاش را از سالهای نوجوانی در صداوسیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و امور تربیتی استان هرمزگان آغاز کرد.
وی با خواندن ترانهای به نام «ناصریا» به شهرت دست یافت و از جمله آلبومهای او میتوان به «عشق است»، «دوستت دارم»، «غزلک» و «بوی شرجی» اشاره کرد.
پس از ارائهی ترانهی «ناصریا» منتقدان عبداللهی گفتند که این کار، اسپانیولی است و از ملودیهای جیپسی کینگ برگرفته شده است، اما او معتقد بود که چنین نیست و این کار، ریتم عربی دارد؛ ریتمی که بارها با سازهای دیگری مانند عود، دهل، و دف نواخته شده بود، اما هرگز با گیتار نواخته نشده بود.
ملودی ترانهی «ناصریا» سال ۱۳۷۶ ساخته شد. شعر این آهنگ به گویش بندری است و به گفتهی عبداللهی هدف از ساخت آن اعتراض ضد ظلم در جهان و نیز همدردی با ستمدیدگان جهان بوده است. براساس متن شعر ناصریا، اگر کسی قصد یاری مظلومی را داشته باشد، پس از تحمل سختی بسیار و دشواریهای این راه، در پایان پیروز خواهد شد.
عبداللهی در ترانههای خود از کسی تقلید نمیکرد و صدایی منحصربهفرد داشت. بیشتر اشعار ترانههای او از سرودههای محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفتهی خودش تحت تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود. طوری که در سالهای آغازین کار هنری ترانههای منصفی را بازخوانی میکرد.
ترانههای مورد انتخاب ناصر عبدالهی در آلبومهایش عمدتا دارای مفاهیم اجتماعی، حماسی، مذهبی و عاشقانه بودند.
او ۲۹ آذر ۱۳۸۵ در بیمارستان هاشمینژاد تهران درگذشت و در زادگاهش، بندرعباس به خاک سپرده شد. تا سالها شایعات فراوانی درباره دلیل مرگ ناگهانی او مطرح میشد و همچنان این موضوع در هالهای از ابهام است.
ریمیکسی از چندین ترانه او را می توانید از اینجا گوش و در صورت تمایل آن را از اینجا دانلود کنید.
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان