همراز

خوشبختی را با امید به‌دست بیاورید

10 سال از شروع زندگی مشترک ما می‌گذرد، چند سال اول قصد نداشتیم که بچه‌دار شویم زیرا هر دو درس می‌خواندیم و از نظر اقتصادی شرایط خوبی نداشتیم. وقتی درسمان تمام شد و شرایط مالی بهتری پیدا کردیم، تصمیم گرفتیم که بچه‌دار شویم اما انگار همیشه یک جای کار می‌لنگد. بعد از چند ماه به دکتر مراجعه کردیم و بعد از چند سال درمان، متاسفانه نتیجه‌ای نگرفتیم. همسرم از نظر روحی به هم ریخته است و ارتباطمان دچار مشکل شده است. طبق نتایج آزمایش‌ها، علت فرزنددار نشدن ما مشکلی از جانب ایشان بود. همسرم مدام می‌گوید جدا شویم و زندگی‌مان جهنم شده است. پزشکان می‌گویند احتمال فرزنددار شدن ما خیلی کم است. دلم برای سال‌های اول زندگی مشترکمان تنگ شده. ما باهم خوشبخت بودیم تا این‌که این مشکل پیش آمد. چگونه زندگی مان را نجات دهم؟

کد خبر: ۷۴۹۵۶۵

پاسخ مشاور: وقتی دو نفر باهم ازدواج می‌کنند، همراه می‌شوند برای تمام لحظات پیش رو که امکان ندارد همیشه بر وفق مراد باشد؛ مشکلات مالی، بیماری، اختلاف نظر و بسیاری از شرایط غیرقابل پیش‌بینی که در طول زندگی اجتناب ناپذیراست. نکته مهم، توانایی اداره صحیح موقعیت‌های بحرانی است. به هم ریختگی روحی همسر شما تا حدی طبیعی است چون علاوه بر ناراحتی نداشتن فرزند، عذاب وجدان مقصر بودن در این مشکل هم به آن اضافه شده است. هر چند این حرف از پایه اشتباه است و نباید به خواست خدا و تقدیر، بگوییم مشکل! اما چیزی است که در علت‌یابی ناباروری از زبان پزشکان گفته می‌شود و همچنین خانواده‌ها و اطرافیان بعد از مدتی به تاخیر افتادن بچه‌دار شدن و باخبرشدن از ناباروری زوجین اولین سوالی که می‌پرسند این است: مقصر کیست؟

نمی‌توانید با اطرافیان مبارزه کنید اما پرونده این موقعیت جدید را در خانه‌تان ببندید. با همسرتان خیلی شفاف در این مورد حرف بزنید. حرف‌هایی را بگویید که دوست داشتید اگر شما را علت ناباروری خانواده‌تان می‌دانستند، همسرتان به شما می‌گفت.

نمی‌خواهم منکر این باشم که داشتن فرزند می‌تواند زندگی را زیباتر و پایه‌های ازدواج را محکم‌تر کند اما زن و شوهر‌های زیادی با داشتن فرزند و حتی فرزندان، باز هم نتوانسته‌اند یکدیگر را تحمل کنند. پیچیدن صدای خنده کودکانه در خانه خیلی زیباست اما وقتی مشکلی پیش آمده، به فکر جایگزینی برای آن باشید. اگر آمادگی روحی پذیرش فرزند را دارید، برای فرزندخواندگی اقدام کنید. اما قبل از آن سعی کنید به همسرتان این آرامش و قوت قلب را بدهید که او را دوست دارید، چه با فرزند و چه بدون فرزند! برایش توضیح دهید می‌توانست جواب آزمایش‌ها برعکس باشد. او مقصر نیست. در هر صورت شما باید راه‌های دیگری را برای احساس خوشبختی درکنار هم آزمایش کنید. در ضمن آن‌که برای سرپرستی یک فرشته کوچک آماده می‌شوید، از لطف خدا غافل نباشید. بسیاری از زوج‌ها در حالی صاحب فرزند شده‌اند که پزشکان آنها را ناامید کرده بودند. مهم‌ترین چیز حفظ روحیه شما و همسرتان است و پیدا کردن راه‌های جدید برای تغییر فضای خانه. هنر زوج‌های موفق، تبدیل تهدید به فرصت است.