کتاب را به صرف کتاب‌نوشتن ننویسیم

یونس شکرخواه، پیشکسوت علم روزنامه‌نگاری افزود: تنها چیزی که افراد را از یکدیگر متمایز می‌کند کاهش دردی است که به وجود می‌آورند. در این کاهش درد افرادی که کار ارجینال انجام می‌دهند به دنبال حل یک مساله واقعی می‌گردند. در این ارجینال بودن ما به شناخت‌های واقعی می‌رسیم. دوستان من خواسته و ناخواسته در سخنانشان به افقی بودن دانش اعتراف کردند. من در جمع آنها رشد کردم و در کنار آنها معنا یافتم. اگر قدرت، پیگیری و لطافت دوستانم نباشد، من معنایی ندارم.

وی که در یازدهمین کنفرانس بین‌المللی روابط عمومی ایران سخنرانی می کرد با اشاره به افقی شدن افراد در یک بستر شبکه‌ای، افزود: نقش افراد بسیار پایین آمده است و افراد در یک بستر شبکه‌ای، خانه‌ به‌ خانه و نقطه به نقطه معنا می‌یابند. به کاهش درد فکر کنید. سمینار به دلیل سمینار برگزار نکنید. کتاب به خاطر کتاب ننویسید، به خاطر «ISI» ننویسید. به شناخت فکر کنید.

شکرخواه در پایان با بازگویی داستانی، گفت: من در جایی خواندم که پیرمردی به دلیل تعمیرات در بخشی از پیاده‌رو مجبور شد از خیابان رد شود و تصادف کرد. وقتی به بیمارستان منتقل شد گفتند باید از شما عکس‌برداری شود. این پیرمرد گفت باید با خانمم که در آسایشگاه سالمندان بستری است تماس بگیرم. وقتی به او گفتند ما با ایشان تماس می‌گیریم گفت او کسی را نمی‌شناسد آلزایمر دارد. گفتند پس چرا می‌خواهی با او تماس بگیری؟ او که تو را نمی‌شناسد، پیرمرد در پاسخ گفت او مرا نمی‌شناسد من که او را می‌شناسم.(میزان)