جاده در انتظار مدال رکابزنان

در روزهای گذشته رقابت‌های دوچرخه‌سواری، تیم اسپرینت ایران که به دیدار رده‌بندی رسیده بود با ژاپن مسابقه داد، اما در پایان با ثبت زمان یک دقیقه و یک ثانیه و 523 هزارم ثانیه با عنوان چهارم به کار خود پایان داد و مدال برنز به ژاپنی‌ها رسید. در این رقابت تیم کره‌جنوبی به مدال طلا دست یافت و چینی‌ها هم مدال نقره را از آن خود کردند.

کسب این عناوین از سوی رقبا در حالی است که بسیاری اعتقاد داشتند تیم ایران در این مسابقه‌ها می‌توانست مدال بگیرد. کارشناسان می‌گویند بخت مدال را در چند رشته داشتیم چون رکابزنان ما چند ماه است در اردوها و بازی‌های مختلف حضور داشتند بویژه نفرات پیست که در کشورهای چک، آلمان و ایتالیا با تیم‌های قدرتمند مسابقه دادند و نتایج نسبتا خوبی هم گرفتند. خسرو قمری، رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری در این نکته با بسیاری از دست‌اندرکاران این ورزش هم‌عقیده است. او برای دوچرخه‌سواران مربی خارجی آورد و از فروردین کار آماده‌سازی نفرات تیم با مربی خارجی آغاز شد. همچنین در بخش کوهستان نیز نفرات تیم ملی با یک مربی خارجی وارد بازی‌های آسیایی شده‌اند.

محسن سلگی، مسئول کمیته آموزش فدراسیون دوچرخه‌سواری می‌گوید: در اسپرینت بخت مدال داشتیم، اما حیف این فرصت از دست رفت. تیم خوبی را روانه این مسابقه کرده بودیم و امید زیادی به آنها می‌رفت، اما در پایان عنوانی بهتر از چهارم به دست نیاوردند.

مصطفی چایچی، سرپرست تیم هم درباره عنوان چهارمی تیم اسپرینت می‌گوید: انتظار ما از این تیم بسیار بیشتر بود. البته دوچرخه‌سواران ایران تلاش خود را کردند، اما معتقدم می‌توانستیم به مراتب عملکرد بهتری داشته باشیم. حتی رفتن ایران به دیدار رده‌بندی مطابق انتظارمان نبود زیرا انتظار گرفتن مدال طلا یا نقره را از تیم اسپرینت داشتیم.

اسپرینت از خانواده دوچرخه‌سواری در پیست است که هماهنگی بین نفرات در آن اهمیت زیادی دارد. این بخش از مسابقه‌های دوچرخه‌سواری یکی از پرطرفدارترین مسابقه‌ها در سطح بازی‌های آسیایی و المپیک به شمار می‌رود. متاسفانه نداشتن پیست‌های مناسب برای ورزشکاران این رشته در ایران مشکلاتی را به‌وجود آورده است. تیم‌های کره، ژاپن، چین و قزاقستان پیست‌های استاندارد زیادی دارند و بالطبع ورزشکاران آنها در مسابقه‌های دوچرخه‌سواری مطرح هستند. این کشورها برای چندمین‌بار این نکته را در بازی‌های آسیایی یادآوری کردند برای هماهنگی و رکوردزنی باید در سطح دوچرخه‌سواری برنامه‌ریزی داشت و از امکانات روز دنیا بهره‌مند بود.

بعد از مسابقه‌های اسپرینت، دوچرخه‌سواران چهار کیلومتر تعقیبی تیمی هم از راهیابی به مرحله نیمه نهایی بازی‌های آسیایی بازماندند. تیم‌های چین و کره به همراه تیم‌های ژاپن و هنگ‌کنگ در این رقابت‌ها برتر از دیگر حریفان بودند و ایران به عنوانی بهتر از هفتمی دست پیدا نکرد.

محسن سلگی در ادامه گفت‌وگو با جام‌جم به شرایط کیفی دوچرخه‌سواری در رویدادهای مختلف بازی‌های آسیایی اشاره می‌کند و می‌گوید: تیم‌ها کیفیت بسیار خوبی دارند و نشان داده‌اند برای بازی‌های آسیایی در پروسه طولانی‌مدت برنامه‌ریزی کرده‌اند. آنها تلاش می‌کنند حضورشان در این دوره از بازی‌ها با رکوردزنی‌های پی‌درپی همراه شود.

رقبای اصلی ما تیم‌های چین، کره و ژاپن هستند. در مسابقات قزاقستان توانستیم رکورد بزنیم، اما متاسفانه به دلیل یک خطا نتوانستیم نتیجه بگیریم. حالا در بازی‌های آسیایی بچه‌ها انگیزه دارند که جبران کنند و امیدوارم در روزهای آینده به نتایج خوبی برسند.

با این حال دوچرخه‌سواری ایران در این دوره با ترکیب جوانی شرکت کرده است که برخی کارشناسان، جوانی بیش از اندازه تیم را مناسب این دوره از بازی‌ها نمی‌دانند. از جمله صفرزاده، کارشناس و مربی دوچرخه سواری که می‌گوید: جوانگرایی بسیار خوب است، اما جا داشت در تیم کنونی تعدادی دوچرخه سوار باتجربه حضور می‌یافتند. ما از سال 1996 برنامه‌ریزی طولانی‌مدت را آغاز کرده بودیم که تا سال 2010 نتیجه‌اش را گرفتیم.

این‌که به یکباره نفرات گذشته را کنار می‌گذاریم انتقال تجربه به جوان‌ترها صورت نمی‌گیرد و ممکن است چند سالی افت محسوسی داشته باشیم.

نکته‌ای که رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری نیز به آن این‌گونه نگاه می‌کند و می‌گوید: بزرگانی در این رشته داشتیم که از دهه 70 در مسابقه‌های گوناگون صاحب عناوین بسیار خوبی شده بودند، اما در این دوره از بازی‌های آسیایی بخشی از این قهرمانان بارنشسته شده‌اند که شاید این از بدشانسی من است. با این حال برای برخی از آن نفرات جایگزین‌های خوبی داریم. تیم ایران پیش از بازی‌های آسیایی در مسابقه‌های قهرمانی آسیا شرکت کرده بود که بنا به گفته خسرو قمری هدف از مسابقه‌های آسیایی در قزاقستان، آمادگی برای اینچئون بود. این فدراسیون برای استخدام مربی خارجی پس از مذاکره با 34 مربی سطح اول دنیا، پاول بوران از جمهوری چک را در رشته پیست استخدام کرد که ظاهرا شرایط دیگر مربیان از نظر مالی معقول نبود.

نداشتن امکانات از جمله دوچرخه‌های مناسب نیز از مشکلات فدراسیون است که در کنار مشکلات مالی برای استخدام مربیان خارجی چرخه قهرمان‌پروری در این ورزش را کند می‌کند. صفرزاده کارشناس دوچرخه‌سواری با بیان این مشکلات نیاز به پیست استاندارد را برای دوچرخه‌سواران ضروری می‌داند و ادامه می‌دهد در کل ایران باید چند پیست استاندارد داشته باشیم.

سهرابی امید مدال‌آوری

دوچرخه‌سواری ایران در دوره گذشته یعنی بازی‌های آسیایی 2010 گوانگجو سه مدال برنز گرفت، اما این روزها پس از ناامید شدن کاروان ورزش ایران از ورزشکاران پیست، همه از مدال‌آوری بخش جاده صحبت می‌کنند؛

جایی که مهدی سهرابی و حسین عسگری منتظر آغاز رقابت‌های جاده هستند. با وجود آن‌که قزاق‌ها در این بخش مطرح‌اند، مهدی سهرابی با درایت، مستعد و بااراده، امید اول دوچرخه‌سواری ایران به‌شمار می‌رود. او در مسابقه‌هایی که تاکنون شرکت کرده با مدال بازگشته است از این‌رو امید کاروان ورزش ایران به مدال‌آوری سهرابی است. حسین عسگری باتجربه نیز همین شرایط را در بازی‌ها دارد. اگرچه مسابقه‌های او کمتر از سهرابی بوده است.

رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری درباره تیم جاده می‌گوید: ورزشکاران این رشته امسال در 9 رویداد بین‌المللی و بهترین تورهای آسیایی شرکت کردند و عناوین خوبی به‌دست آوردند. به همین دلیل در رنکینگ باشگاه‌ها و آسیا اول هستیم و در بخش انفرادی نیز رکابزنان ایرانی اول تا دهم هستند. بعد از تور چین هفت ورزشکار به اردوی تیم دعوت شدند که بعد از اردوی ده روزه‌ از آنها رکورد گرفته شد و سرانجام چهار نفر اول مشخص شدند.

در بخش کوهستان نیز تیم ایران با توجه به شرایط حاکم بر این مسابقه‌ها روانه بازی‌های آسیایی شده است. ایران نزدیک به یک سال است که با رکابزنان آسیایی رقابت نداشت هر چند در کاپ قبرس که اسفند برگزار شد دو رکابزن ژاپنی به همراه دوچرخه‌سواران ایرانی این بخش حضور داشتند با این حال تجربه کم حضور در بازی‌های آسیایی نتایج تیم کوهستان را از پیش مشخص نمی‌کند.

محمد رضاپور / گروه ورزش