یاس باید مجاز شود

* بعد از آلبوم «روبات» که خیلی هم طرفدار داشت قرار است نخستین اجرای زنده خود را روی صحنه ببری. ولی چرا انقدر دیر؟
این گلایه را خیلی ها به من دارند و کاملا هم حق را به آنها می دهم. من بعد از انتشار آن آلبوم به تورنتو رفتم و برنامه ای پر درد سر داشتم که در ادامه در مورد آن هم صحبت خواهم کرد. بعد از آن هم جام جهانی هنرمندان در روسیه بود و خلاصه کمی هم بازیگوشی خودم باعث شد که اجرای اول بعد از آلبوم تا این حد دیر شود. هر چند منیجر های من هم کمی کم کاری کردند و سالن را در اردیبهشت برای من رزرو نکردند.

* آلبوم «روبات» در خیلی از نظرسنجی ها از جمله نظرسنجی «موسیقی ما» در رتبه نخست قرار داشت و دارد و واکنش های جالبی به آن شده. خودت در این باره چه نظری داری؟
ببین قسمتی از واکنش ها در مورد هر آلبوم را همین نظرسنجی ها تعیین می‌کنند. من هم تا حدودی پیگیر بودم و در رسانه‌هایی که مرجع بودند اوضاع آلبوم خوب بود و واکنش‌های خوبی می‌دیدم. بخشی از این واکنش‌ها راهم اطرافیان هر خواننده‌ای رقم می‌زنند و خود من به شخصه از اطرافیانم برخی واکنش‌ها را دیدم.

* می خواهی بگویی اصل واکنش ها در کنسرت مشخص می شوند؟
قطعا. خود من بارها بوده که به موفقیت یک قطعه ایمان داشتم ولی در کنسرت بر اساس ری‌اکشن و فید‌بک‌هایی که می‌بینم کاملا نظرم عوض می‌شود. یعنی سلیقه مخاطب را هیچ رقمه نمی‌شود پیش بینی کرد. معمولا بهترین واکنش‌ها را از نوع برخورد هواداران در کنسرت می‌شود به صورت واضح دید.

* دو سه سال پیش از تو به عنوان «سلطان غم» یاد می شد. قطعات عاشقانه و غمگین ات به شدت طرفدار داشت ولی در آلبوم های جدیدت دیگر وارد فضاهای ریتمیک و یک موسیقی به روز شده ای. کنسرت ات قرار است در کدام یک از این فضاها سیر کند؟قرار است یک اجرای آرام با قطعات غمگین و عاشقانه را شاهد باشیم یا نه اجرای اکتیو و سراسر پر انرژی؟
فضای کنسرت در ایران باید جوری باشد که مخاطبی که در سالن نشسته نه باید خسته شود و هم اینکه دوست داشته باشد. در ایران اغلب کنسرت ها فضاهایی مهیج و عمدتا ریتمیک دارند که مورد توجه مخاطبان هم قرار می گیرد. من نمی‌گویم که قطعات پرطرفدار و ترانه‌های تیتراژی که مردم دوستشان دارند را نمی‌خوانم ولی قطعا هفتاد درصد اجرای بیست و سوم من برنامه ای ریتمیک و شاد و پر‌انرژی خواهد بود.

* در یکی از کنسرت هایت با «محسن یگانه» فطعه «سزامه» را به صورت دو صدائه خواندید که خیلی مورد توجه قرار گرفت. گذشته از آن قطعاتی چون «کوه»، «بعد رفتنت»، «فاصله ها»، «عطر نرگس» و ...هم همیشه خیلی مورد استقبال قرارمی گیرند. در این برنامه چطور قراراست همه حاضرین در سالن را راضی نگه داری؟
بیست و یک قطعه اجرا خواهیم کرد و واقعا نمی‌شد برخی از آثار را حذف کنیم. علاوه بر آثار قبلی از آلبوم‌های جدید من قطعاتی بودند که آنها را هم نمی‌شد حذف کنیم. یکی از سخت‌ترین بخش‌های برنامه من همین انتخاب قطعات بود. ولی قطعا سعی کرده ایم که همه راضی باشند.

* اجراهای یکنواخت در کنسرت‌های داخلی باعث برخی انتقادها شده. تو در این مورد چه حرفی داری؟
البته من اعتقاد دارم از زمانی که‌ آقای ارجمند آمده اند اوضاع بهتر شده. اینکه یک نفر از جنس موسیقی آمده و مسئولیت گرفته خیلی خوب است و نظر همه جلب شده. در مورد نوآوری در کنسرتها هم نمی‌توانیم بگوئیم نیست. من در کنسرت برخی دوستان می‌بینم که همگان شاهد اجرای اتفاقات استیجی هستند. ولی نکته اینجاست که باید ببینیم یک آرتیست در کنسرتش در ایران چکار می‌تواند بکند؟ اینکه برخی‌ها حتی حداقل‌ها را رعایت نمی‌کنند، حق با شماست. ولی من اعتقاد دارم که قطعا برای مخاطبی که بلیت می‌خرد و به سالن می‌آید باید احترام گذاشت و برایش سنگ تمام گذاشت. محدودیت‌هایی هم وجود دارد که قطعا خودت می‌دانی.

* سوال آخرم در مورد روند اعطای مجوز به خواننده های زیرزمینی در ایران است. تصور خیلی ها این است که برخی هر کاری می کنند که آنها مجوز نگیرند و محبوبیت بالای تعدادی از آنها کمی برخی را ترسانده. تو با این صحبت ها موافقی؟
قطعا این طور نیست. هنرمندیکه کارش خوب است به نظرم حق‌اش است که بیاید و بخواند و مردم از آثارش لذت ببرند. ولی موسیقی‌ای که یک خانواده با هم نتوانند گوش کنند دیگر موسیقی نیست. مثلا امثال «یاس» باید مجوز بگیرند. چون هم استایل هنری دارد و هم اینکه آثارش به معضلات اجتماعی با نگاهی ویژه و قوی می‌پردازد. اعتقاد دارم در صورت مجاز‌شدن خیلی از همین قبیل چهره‌ها از جمله یاس که خود من واقعا آثارش را پیگیری می‌کنم، فضای رقابت جدی‌تر می‌شود و این برای کلیت موسیقی در ایران خوب است.
(موسیقی ما)