گرامیداشت شاعری با یک بغل خرمالو

به گزارش مهر، این مراسم عصر سه‌شنبه با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زائری، علیرضا قزوه، شیرینعلی گلمرادی، مصطفی محدثی خراسانی، رضا اسماعیلی، قادر طراوت‌پور، حجت‌الاسلام سیدعبدالله حسینی، علی‌محمد مودب و... برگزار شد.

قزوه، شاعر و مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در این مراسم با اشاره به این‌که مایه خوشحالی است که حوزه هنری در یک هفته، چهار بزرگداشت برای شاعران تاجیک برگزار کرده، گفت: محمدعلی عجمی، پنج سال در ایران زندگی کرده؛ من فقط دو سال در تاجیکستان زندگی کردم و دوستان در این کشور مرا تاجیک می‌دانند چه رسد به عجمی که سال‌های بیشتری را در ایران گذرانده و با فرهنگ ایران زمین آشناست و برای ایران و شهدا و عاشورا شعر گفته است. حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، یکی دیگر از کسانی بود که در مراسم بزرگداشت محمدعلی عجمی سخن گفت و به تاثیر مذهب بر شعر او اشاره کرد. او با استناد به مجموعه شعر «عطر شب‌های خراسان» گفت: افقی متفاوت و درخشان در شعرهای عجمی است. شاعر در بند لفظ و قافیه نیست و نگاهی مسئولانه به دنیای پیرامون خود دارد.

به گفته او، تلمیحات مذهبی و اشارات دینی در شعر عجمی موج می‌زند، از اویس قرنی و غار حرا تا فلسطین در مضامین اشعار عجمی دیده می‌شود. یک روح معرفتی در شعرهای او هست؛ اشعاری که به احادیث و روایات دینی تکیه کرده‌ است.

عبدالرحیم سعیدی‌راد هم در این جلسه به اهمیت برگزاری این مراسم اشاره کرد و گفت: تاجیکستان کشوری شاعرپرور و شاعر دوست است و به شاعران خود، اهمیت بسیار می‌دهد و عجمی از جایگاه والایی در ادبیات تاجیکستان برخوردار است و مردم این کشور وی را سفیر فرهنگی جمهوری اسلامی ایران می‌دانند. بلرام شکلا، شاعر هندوستانی دیگر شاعری بود که در مراسم بزرگداشت محمدعلی عجمی به شعرخوانی پرداخت. او شعری در مدح حضرت علی (ع) با این مطلع خواند: «به من رساند نسیم سحر، سلام علی ‌‌/‌‌ بله منم که شدم چون عجم، غلام علی...»

این همان شعری بود که در جلسه دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب خوانده شده بود. شکلا با اشاره به این‌که شعرخوانی در محضر رهبر انقلاب یک خاصیت عجیب داشت، گفت: شعرخوانی در برابر رهبر جمهوری اسلامی ایران احساس شعرخوانی در برابر پادشاهان و سلاطین را القا نمی‌کرد. در این جلسه اصلا احساس ترس و بیم در من وجود نداشت؛ ترسی که به انسان هنگام رویارویی با یک حاکم دست می‌دهد در من نبود. من پر از آرامش بودم و این‌طور به نظر می‌آمد که در محضر یک پیر و مراد مشغول شعرخوانی هستم.

محمود اکرامی‌فر، شاعر مجموعه «این کتاب، اسم ندارد» هم در این برنامه با اشاره به شخصیت عجمی گفت: محمدعلی عجمی، عزیز دل است. اشعار بسیاری از شعرای تاجیکستان را خوانده‌ام ولی شعر عجمی یک شعر ارزشمند است. شعر، فضیلت شاعر است. عجمی، شخصیتی وارسته است و من جدای از شخصیت هنری او، خودش و چهره انسانی‌اش را دوست دارم.

حجت‌الاسلام سیدعبدالله حسینی دیگر شاعری بود که در دوازدهمین «شب شاعر» سخنرانی کرد و گفت: شهرداری تهران در نظر دارد یک جشنواره ادبی با محوریت حضرت امیرالمومنین علی (ع) برگزار کند و به نفر برگزیده نیز 110 سکه اهدا خواهد شد. از شعرای کشورهای فارسی‌زبان در برگزاری این همایش کمک می‌خواهیم تا آثار شعرای دیگر کشورهای فارسی‌زبان نیز به این جشنواره برسد.

در این مراسم، محمدعلی عجمی برای حضار سخن گفت. او به ذکر خاطره‌ای از دوران حضورش در ایران پرداخت و گفت: یک روز علیرضا قزوه گفت برویم و در حیاط حوزه هنری با هم خرمالو بخوریم. وارد حیاط شدیم و قزوه بالای درخت رفت و شروع به چیدن خرمالوها کرد. بغل من از خرمالو پر شده بود که در همین حین نگهبان رسید که من از ترس فرار کردم و پشت دیوار پنهان شدم و گفتم که مقصر اصلی قزوه است. این شخصیت برای آن‌که در روزگار جدایی از وطن احساس غربت نکنم از هیچ‌کاری برای من دریغ نمی‌کرد.