شهیدی که قبل از شهادت از محل دفن خود آگاه بود

فاطمه کریمی مادر بسیجی شهید محمدحسین فهمیده در خاطره خود که در کتاب «لحظه های آسمانی» (دفتر اول) نگاشته شده است، نقل می کند: یک روز پیش از ظهر که غذا را آماده کرده بودم و محمد حسین باید شیفت عصر به مدرسه می رفت، صدایش کردم تا بیاید ناهار بخورد.

محمدحسین کلاس دوم راهنمایی بود، بچه های دیگر صبح به مدرسه رفته بودند و هنوز به خانه بازنگشته بودند.

من و محمدحسین در منزل تنها بودیم، حسین را صدا کردم، جواب نداد، فکر کردم به بیرون از خانه رفته، وقتی از جلوی آشپزخانه رد شدم، معلوم شد خودش را پشت دیوار مخفی کرده چون ناگهان صدایی درآورد که به خیال خودش مرا بترساند.

به او گفتم: کجا بودی که جوابم را نمی دادی؟

گفت: سر قبرم نشسته بودم.

چون فکر کردم سر به سرم می گذارد، پرسیدم قبرت کجا بود؟ گفت: قبر من در بهشت زهراست، قطعه 24 ردیف 11.

من اهل قم هستم، همیشه یک راست از کرج به قم می رفتم و اصلا به بهشت زهرا که قبرستان تهران است، نرفته بودم.

پرسیدم: قطعه دیگر چیست؟

بعد به شوخی به او گفتم: چرا تو خودت سر قبر مرحوم طالقانی می روی ، خوب یک دفعه هم مرا ببر به بهشت زهرا، فاتحه ای بخوانم.

جواب داد: بعدها اینقدر خودت به بهشت زهرا بروی که سیر شوی. احساس کردم این حرفها را جدی می زند، با تعجب و نگرانی از او پرسیدم این حرفها چیست که می زنی؟

گفت: هنوز نوبت تو نشده که به بهشت زهرا بروی.

پس از اینکه خبر شهادت حسین را شنیدم و برای دفن نیمه پیکر او به بهشت زهرا رفتیم، تازه فهمیدم بهشت زهرا اینجاست و حرفهای حسین یکی یکی جلوی نظرم آمد، مهمتر اینکه درست مطابق پیشگویی خودش، وی در قطعه 24 ردیف 11 به خاک سپرده شد.(ایرنا)