روزه؛ تقویت کننده روح ورزشکاران

از نظر روان‌شناسی، این بحث مورد توجه است که وقتی فردی روزه‌دار تصمیم می‌گیرد طی زمانی مشخص (اذان صبح تا اذان مغرب) از خوردن و آشامیدن امساک کند، علاوه بر جنبه‌های دینی و ثواب اخروی و دیگر محسنات روزه ـ که ما مسلمانان به آن معتقد هستیم ـ با این کار در جهت تقویت هوش خود نیز گام برداشته و اراده و قوای روحی خود را تقویت کرده است؛ چراکه با وجود همه وسوسه‌ها زبان، دهان و گوش او طی مدتی مشخص و در جهت کسب رضای الهی روزه بوده‌اند.‌ این نکته زمانی اهمیت دوچندان می‌یابد که امروزه دیگر کمتر کسی است که در نقش قوای روحی ورزشکار در جهت موفقیت او شک کند و ماه رمضان و روزه‌داری، فرصتی بزرگ برای تقویت روحی ورزشکاران محسوب می‌شود.

همچنین در شرایطی که برخی عقیده دارند، گرسنگی و تشنگی باعث عصبانیت و افزایش ضریب پرخاشگری ورزشکاران می‌شود، در رد چنین ادعایی باید گفت اساسا فلسفه روزه از نظر روانی، چیزی جز آرامش نیست و تمرکز هر فرد یا هر ورزشکاری در جهت رضای خداوند، مطمئنا جایی برای عصبانیت او باقی نمی‌گذارد. ورزشکاران به عنوان قشری که بالاتر از منحنی نرمال تعریف می‌شوند، نفس حضور آنها در میدان ورزش و انگیزه آنها برای کسب موفقیت در پرتو یک اراده واقعی شکل گرفته که برای رسیدن به هدف خود متمرکز شده‌اند.

این تمرکز که گاهی در میدان ورزش گمشده یک ورزشکار محسوب و باعث ناکامی او در میدان‌های مختلف ورزشی می‌شود، در روزه بخوبی متجلی می‌شود که ورزشکار طی یک زمان مشخص بر هدف بزرگی به نام جلب رضای خداوند تمرکز می‌کند.

ورزشکار این میدان آموزش عملی را می‌تواند در رقابت‌های ورزشی نیز به کار بگیرد تا با تمرکز بر هدف خود، راه رسیدن به آن را هموارتر کند. ما گاهی برای درمان ورزشکاران‌مان، تمرکز چند دقیقه‌ای روی یک موضوع خاص یا عضو بدن مثل دست یا گوش را تجویز می‌کنیم تا به این ترتیب، تمرکز را بیاموزند و هوش خودشان را تقویت کنند. در این شیوه درمانی، ورزشکار هر لحظه آرام و آرام‌تر می‌شود.

نتیجه این‌که روزه را عامل روحی آرام‌بخش و در عین حال تقویت‌کننده روح ورزشکاران می‌دانیم و به آن دسته از عزیزانی که دچار اختلالات روانی هستند و شیوه درمان آنها گفتاردرمانی است و مجبور به مصرف دارو نیستند، توصیه می‌کنیم برای تقویت روح خود روزه بگیرند.

دکتر لاله سامع / روان‌شناس ورزشی