راز «اشک‌های آندو» در سرزمین قهوه

به گزارش جام جم ورزشی، آندرانیک تیموریان که در دومین حضورش در جام‌جهانی یکی از بهترین‌های تیم بود، در اولین رویارویی با خبرنگاران تیم ایران را شایسته حضور در مرحله بعد می‌دانست: «ابتدا باید به همه ایرانی‌ها تبریک بگویم، چون هیچ‌کس فکر نمی‌کرد ما بتوانیم چنین نمایشی را در جام‌جهانی ارائه دهیم. تیم ملی در جام‌جهانی 2014 خوب بازی کرد. من سابقه حضور در جام‌جهانی را دارم و به نظرم عملکرد بدی نداشتیم. لیاقت تیم ملی ایران بود که از گروهش صعود کند. ما روی برنامه از پیش تعیین‌شده‌مان خیلی کار کرده بودیم، اما فکر می‌کنم نیجریه و آرژانتین از دست ما در رفتند. ما باید نیجریه را می‌بردیم و حتی مقابل آرژانتین هم باید امتیاز می‌گرفتیم. مقابل آرژانتین پنالتی دژاگه را نگرفتند و در لحظات آخر گل خوردیم. اینها واقعیت‌های فوتبال است که باید پذیرفت. همه هم دیدند که فوتبال ایران چه پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشته است. همین که توانستیم عملکرد قابل تحسینی ارائه کنیم خوب است. من به عنوان کوچک‌ترین عضو تیم ملی فوتبال ایران اعلام می‌کنم که تک‌تک بازیکنان تلاش خود را انجام دادند. لیاقت تیم ملی صعود به مرحله بعدی بود، اما اتفاقات فوتبالی باعث شد ما حذف شویم. برنامه ما طوری بود که به مرحله بعد صعود کنیم.»

با وجود توقع بازی بهتر از تیم ملی در بازی با بوسنی، نتوانستیم آن‌گونه که باید ظاهر شویم. تیموریان خستگی را علت آن می‌داند. «دیدار با بوسنی بسیار مشکل بود. ما دو بازی سخت مقابل آرژانتین و نیجریه انجام داده و مقابل بوسنی خسته بودیم. می‌خواستیم این تیم را شکست بدهیم. باز هم تاکید می‌کنم با وجود لیاقتی که برای صعود به دور دوم داشتیم این اتفاق رخ نداد. در بازی سوم چیزی برای از دست دادن نداشتیم و صرفا برای گلزنی به میدان رفتیم، اما ما جلوی بوسنی بی‌تعارف به لحاظ بدنی کمی خسته بودیم و گل زودهنگامی که دریافت کردیم هم کار ما را خراب کرد.»

هافبک تیم ملی کشورمان امیدوار است کرش که زحمات زیادی برای تیم کشیده است، روی نیمکت تیم بماند. «کرش سه سال برای ایران زحمت کشید. هم تیم را به جام ملت‌های آسیا برد، هم جام‌جهانی و امیدوارم که وزارت ورزش و جوانان و شخص آقای گودرزی با کرش به توافق برسند، چون با این مربی می‌توانیم نتایج قابل قبولی در مسابقات آینده بگیریم.»

آندرانیک تیموریان پس از سوت پایان دیدار تیم ملی کشورمان مقابل بوسنی‌ و هرزگوین در رقابت‌های جام‌جهانی 2014 برزیل بشدت ناراحت بود و در زمین مسابقه اشک می‌ریخت که گریه‌هایش مورد توجه هواداران قرار گرفت. او در مورد دلیل گریه‌‌هایش این‌گونه توضیح می‌دهد: «من سال 2006 هم با تیم ملی در جام‌جهانی حضور داشتم و این مسابقات را تجربه کردم. می‌دانستم که ما در چه جایگاهی قرار گرفته بودیم و واقعا جام‌جهانی میدان بزرگی است. در آن لحظه که گریه می‌کردم، ذهنیتم این بود که ما اگر می‌توانستیم برابر بوسنی به پیروزی برسیم و به دور دوم راه پیدا کنیم، برای آینده فوتبال ما بسیار خوب می‌شد. اگر به مرحله یک‌هشتم نهایی جام‌جهانی می‌رفتیم، مطمئنا هفت هشت بازیکن کشورمان براحتی جذب تیم‌های خوب اروپایی می‌شدند و می‌توانستند به تیم‌های بزرگی بپیوندند، اما این اتفاق رخ نداد. متاسفانه ما شانس حضور در مرحله یک‌هشتم نهایی را از دست دادیم و اشک‌های من فقط به این دلیل بود.»