بلندتر شدن صدای بی‌عدالتی در مصر

این سه خبرنگار که با شبکه الجزیره انگلیسی همکاری داشتند، متهم هستند که با دولت محمد مرسی همکاری نزدیک داشته و اخبار مربوط به اعتراضات مردمی را بدرستی پوشش نمی‌دادند؛ البته هیچ مدرک متقن و محکمه‌پسندی در مورد این اتهامات وجود ندارد.

در حقیقت وقتی از دادگاه خواسته شد مدارک یافت شده از کامپیوترهای این افراد درباره نحوه پوشش نادرست اعتراض‌ها را پخش کنند، دادستان‌ها تصاویر یکی از این خبرنگاران را نشان دادند که همراه خانواده‌اش در حال تفریح در یکی از مناطق مصر بود.

دو نفر از این خبرنگاران به نام‌های محمد فهمی (یک شهروند کانادایی با اصالتی مصری که برای شبکه سی.ان.ان و روزنامه نیویورک‌تایمز کار می‌کرد) و پیتر گریست (یک استرالیایی که در شبکه بی.بی.سی فعالیت داشت و تنها چند روز پیش از دستگیری‌اش وارد مصر شده بود) به هفت سال زندان محکوم شدند.

باهر محمد (یک شهروند مصری که با شبکه خبری آساهی شیمبون ژاپن همکاری می‌کرد) خبرنگار دیگری بود که به ده سال زندان محکوم شد؛ دلیل سه سال محکومیت بیشتر باهر نسبت به دو خبرنگار دیگر، حمل پوکه‌ای بود که او در جریان تظاهرات پیدا کرده و قصد داشت به عنوان یادگاری نزد خود نگه دارد. علاوه بر این سه نفر، چند دانشجو و چند خبرنگار نیز به طور غیابی محاکمه شدند.

متهمان اجازه دارند نسبت به این احکام شکایت کرده و خواستار تجدیدنظر شوند، اما مشکل اینجاست که این کار چند سال طول می‌کشد.

صدور این احکام با انتقادهای بین‌المللی همراه شد. در کنار سازمان‌های حقوق بشری، کشورهای انگلیس، استرالیا و کانادا نسبت به این موضوع اعتراض کرده و از قاهره خواستند به اصل آزادی بیان پایبند باشد.

در این میان، واکنش دولت آمریکا تا حدودی مبهم بود. جان کری، وزیر خارجه آمریکا که اشتیاق فراوانی از خود برای دیدار با عبدالفتاح السیسی، رییس‌جمهور مصر نشان می‌داد، زمان بسیار بدی را برای سفر به قاهره انتخاب کرد.

در حالی که از پیش اعلام شده بود، احکام علیه این سه خبرنگار در روز دوشنبه صادر می‌شود، کری روز یکشنبه وارد قاهره شد و از ترمیم و گسترش روابط میان قاهره و واشنگتن سخن گفت. او همچنین از تعهد و عزم السیسی برای تحول در دستگاه قضایی مصر سخن به میان آورد و در پایان اعلام کرد، ایالات متحده بزودی کمک سالانه 1.3 میلیارد دلاری خود به مصر را از سر خواهد گرفت؛ به دنبال کودتای ارتش و سرنگونی دولت مرسی، واشنگتن این کمک‌ها را متوقف کرده بود.

وقتی این احکام صادر شد، لحن آمریکایی‌ها شدت بیشتری به خود گرفت. جان کری این احکام را مانعی بر سر راه دوران انتقالی مصر توصیف کرد.

کاخ سفید نیز ضمن محکوم کردن این احکام، از السیسی خواست از اتهامات خبرنگاران و دیگر گروه‌های سیاسی صرف‌نظر کند؛ البته مقامات آمریکایی به هیچ‌وجه از تعلیق کمک‌های واشنگتن به قاهره سخن نگفتند.

از سوی دیگر، السیسی روز سه‌شنبه اعلام کرد، در روند قضایی کشور دخالت نمی‌کند. آمریکا منافع فراوانی در برقراری ارتباط با مصر دارد. پایبندی قاهره به پیمان صلح با اسرائیل، اجازه عبور و مرور کشتی‌های آمریکایی از کانال سوئز و همکاری در مبارزه با تروریسم و شبه‌نظامیگری در واقع بخشی از منافع آمریکا در ادامه ارتباط با مصر است. در این میان، نمی‌توان منافع مصر را نیز نادیده گرفت.

بنا به گزارش نهادهای حقوق بشری، بیش از 16 هزار نفر به دلایل سیاسی در زندان‌های مصر هستند و بیش از یکهزار نفر در اعتراضات مردمی کشته شد‌ه‌اند.

تحلیلگران می‌گویند این خشونت می‌تواند علاوه بر دامن‌زدن به تنش‌های قومی و قبیله‌ای، وضعی را به وجود آورد که این روزها عراق شاهد آن است.

منبع: نیویورک‌تایمز
مترجم: حسین خلیلی