فان‌خال، جام را به هلند می‌برد؟

به گزارش جام جم ورزشی، حتی سرگروهی هلند هم نتوانسته بود لبخندی به چهره‌اش بیاورد. سرمربی تیم هلند را بعد از شکست 2 بر صفر شیلی با جدیت همیشگی وارد سالن کنفرانس شد. به شوخی‌های خبرنگاران بی‌اعتنا بود و وقتی یکی از او درباره دلیل بازی تدافعی تیمش پرسید، عصبانی شد و گفت: «من از شما سوال می‌کنم؛ بازی تهاجمی را برای من تعریف کنید!»

با وجود انکار فان خال، تمام کسانی که بازی‌های نارنجی‌ها در جام جهانی را دیده‌اند، تائید می‌کنند که هلند مدل 2014 با تصویری که از این تیم در ذهن داشتند، کاملا متفاوت است. هلند این بازی را هم با پنج مدافع شروع کرد و عامدانه عقب نشست. شیلی که برای سرگروهی باید به سه امتیاز می‌رسید، با وجود مالکیت 64 درصدی توپ نتوانست از این بلوک فشرده عبور کند و وقتی این تیم در دقایق پایانی از گلزنی ناامید شد، نوبت هلند بود تا با دو گل برق آسا کار را تمام کند.

آقای کارگردان

پیش از شروع جام جهانی باور عمومی این بود که نقش مربیان در تیم‌های ملی کمرنگ شده و استعداد بازیکنان است که سرنوشت بازی‌ها را رقم می‌زند، ولی نتایج و اتفاقات مرحله گروهی این فرضیه را رد کرده است. جام بیستم، جام مربیان بزرگ است. آنها که ایده‌های روشنی داشتند و با توجه به ابزارشان برنامه مناسبی طراحی کردند، موفق بودند و آنها که ایده بکری نداشتند، مجبور به خداحافظی شدند.

یکی از این مربیان بزرگ، بی شک فان خال است. هلند در مرحله مقدماتی با آرایش 3-3-4 فوتبالی تهاجمی بازی می‌کرد، ولی او یک ماه مانده به شروع جام جهانی تصمیم گرفت تیمش را زیر و رو کند. بعد از تساوی یک بر یک با اکوادور که خط دفاعی هلند عملکرد نگران‌کننده‌ای داشت، فان خال ناگهان آرایش تیمش را به 2-3-5 تغییر داد. رسانه‌های هلندی نسبت به این تغییر سبک انتقاد کردند و آن را خلاف طبیعت فوتبال کشورشان دانستند، ولی شروع جام جهانی نشان داد که فان خال اشتباه نکرده است.

این تیم در بازی اول با ضدحملات ویرانگرش اسپانیای مدعی را 5 بر یک در هم کوبید. در بازی دوم استرالیا را شکست داد و در بازی سوم هم شیلی،3 بازی، 3 برد و 9 امتیاز. جریان این بازی‌ها طوری پیش رفت که انگار سناریوی آنها را فان خال نوشته و اجرا کرده است. اوج این کارگردانی در بازی با شیلی بود. در دقیقه 75 وقتی توان شیلی تحلیل رفته بود، لروی فر را به زمین فرستاد و او دو دقیقه بعد دروازه حریف را باز کرد. دقیقه 89 نوبت ممفیس دیپی، دیگر بازیکن تازه وارد هلند بود که گل دوم را بزند. البته فان خال در جواب خبرنگاری که «رمز این تعویض‌های طلایی را پرسید» با همان اخم معروفش گفت:«اتفاقی بود!»

از نوکمپ تا آره‌نا ده کورینتیانس

دوره مربیگری فان خال در بارسلونا یکی از دوران مهم مربیگری اوست. بعد از قهرمانی با آژاکس، فان خال با لشکر بازیکنان هلندی‌اش به بارسلونا رفت، ولی ایده‌های تهاجمی و فوتبال مالکانه‌اش ناکام ماند. بارسا با بازیکنان زیادی حمله می‌کرد و بازی‌های زیادی را با شکست‌های پرگل به پایان برد. آنچه از آن سال‌ها به یاد مانده، تیمی است که در دفاع و حمله تعادل نداشت. حدود 15 سال بعد از آن دوران، هلند 2014 در نقطه مقابل بارسای فان خال ایستاده است. این تیم عقب می‌نشیند، مالکیت توپ را به حریف می‌دهد و منتظر فرصتی است تا روی ضدحمله کار را تمام کند. فان خال از بازیکنانش خواسته تا به محض تصاحب توپ، آن را با کمترین ضربه و در کمترین زمان ممکن به آرین روبن برسانند. به محض صدور این پاس، نزدیک‌ترین بازیکنان به دروازه حریف وظیفه دارند خودشان را با سرعت به محوطه جریمه برسانند و منتظر پاس آخر باشند. گل دوم هلند به شیلی با همین الگو زده شد و دیپی با استارتی 60 متری خودش را به شش قدم رساند تا پاس روبن را با بغل پا به تور برساند.

طراحی با محوریت روبن

اساس این طراحی، سرعت آرین روبن است. در صحنه گلی که او به اسپانیا زد و سرخیو راموس را جا گذاشت، ستاره هلند سرعت 37 کیلومتر بر ساعت را ثبت کرد که برای یک بازیکن فوتبال رکورد تازه‌ای به شمار می‌رود. نقش او در هلند 2014، حتی از فان‌پرسی هم مهمتر است. اگر هلند در غیاب مهاجم منچستریونایتد توانست شیلی را شکست دهد، نمی‌توان تصور کرد که بدون روبن بتواند چنین ضدحملات سریعی را پیاده کند. روبن در این مدل بازی مهره‌ای بدون جانشین است و شاید این تنها نقطه ضعف نقشه استاد باشد.

فان خال هم محوریت روبن در برنامه‌های تیمش را کتمان نمی‌کند. در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با شیلی، او وقتی با یکی از خبرنگاران وارد بحث تاکتیکی شده بود، راز استفاده از آرایش 2-3-5 را افشا کرد؛« اگر با آرایش 3-3-4 بازی می‌کردیم، روبن مجبور بود در کارهای دفاعی شرکت کند و با مدافع کناری شیلی به زمین خودمان برگردد. این کار توان زیادی از او می‌گرفت، ولی با آرایش فعلی او انرژی‌اش را فقط صرف حملات می‌کند. من می‌خواهم ببرم، پس باید با چیدمانی بازی کنم که به بردن تیمم کمک کند. من در آلکمار هم با این روش قهرمان هلند شده بودم. خوشحالم این روش جواب داده است، چون اگر غیر از این بود، شما سر مرا بالای دار برده بودید.» تا زمانی که هلند نتیجه بگیرد، خبرنگاران هلندی بهانه‌ای برای مشاجره با فان خال ندارند. او توانسته تیمی را که امید زیادی به موفقیتش نبود با اقتدار به یک هشتم نهایی برساند و با کنار رفتن اسپانیا، ایتالیا و انگلیس، یکی از مدعیان جدی قهرمانی است. و برای پایان انتظار هلندی‌ها برای قهرمانی جهان، چه کسی بهتر از فان خال؟