ریسک بازی تهاجمی را به جان بخریم

در جام جهانی 1998 فرانسه، ما در حالی به مصاف آلمان رفتیم که بخت صعود داشتیم، اما این بخت فقط روی کاغذ بود و به لحاظ فوتبالی شانسی نداشتیم. از سوی دیگر، مردم هم توقع از تیم ملی نداشتند، درواقع توقع صعود نداشتند. آمریکا را برده بودیم و به اولین پیروزی تاریخ فوتبال ایران در جام جهانی دست پیدا کرده بودیم. به همین دلیل دیگر کسی از ما توقع صعود نداشت، اما حالا حکایت فرق می‌کند. تیم ملی برای چهارمین بار به جام جهانی رسیده و همه ملت دوست دارند طلسم حذف شدن ما در مرحله گروهی شکسته شود. قطعا انتظارات قبلی بیشتر شده و البته بوسنی هم هر چقدر قدرتمند باشد، با توجه به نمایش فوق‌العاده تیم ملی نمی‌تواند مقابل ایران شکست‌ناپذیر جلوه کند. آنها از جام جهانی حذف شده‌اند، اما قطعا برای اعاده حیثیت وارد زمین می‌شود و شک نکنید که کارمان دشوار است.

هرچند ساختار دفاعی ایران طی دو بازی گذشته بسیار خوب بوده، اما چهارشنبه شب نیازمند کسب پیروزی هستیم و چاره‌ای جز حمله کردن نداریم. باید ریسک استفاده از بازی تهاجمی را به جان بخریم؛ چون باید بازی را ببریم. البته بدیهی است که حملاتمان باید مدیریت شده و منطقی باشد نه این‌که بی‌محابا و چشم بسته یورش ببریم.

سیروس دین‌محمدی ‌/‌ عضو تیم ملی در جام جهانی 1998