آداب همصحبتی با همسر

جام جم سرا: زنان به همصحبت شدن با همسرشان علاقه زیادی دارند و به طور مکرر از این ارتباط، در طول زندگی مشترک استفاده می‌کنند، اما گاهی نداشتن مهارت در برقراری ارتباط، نه تنها آنها را در جهت ارتباط صحیح پیش نمی‌برد، بلکه زمینه‌ای برای بروز احساسات منفی چون خشم، حقارت، بی‌اعتمادی، آزار و ناراحتی همسر فراهم می‌آورد. ناآشنایی با باید‌ها و نبایدهای ارتباط کلامی، گفت‌وگوهای زنان را به بن‌بست می‌رساند و به مشاجرات متعدد منجر می‌شود.

به همین دلیل زنان باید با مهارت ارتباطی آشنا و از باید و نبایدهای کلامی و آسیب‌ها و مزایای آن مطلع شوند تا بتوانند از لطماتی که از همین طریق، زندگی مشترک آنها را تهدید می‌کند، جلوگیری کنند.

کلام زنان و خشونت‌های پنهان

گاهی برخی زنان حرف‌هایی می‌زنند که احساسات مردشان جریحه‌دار شده و زمینه اختلاف و جر و بحث ایجاد می‌شود. درباره حرف‌هایی که زنان نباید به همسرشان بگویند، نسخه واحدی وجود ندارد، اما آشکار است باید از عبارات کنایه‌آمیز بشدت پرهیز کنند. از آنجا که پشت هر کلامی احساسی پنهان است، زنان باید بفهمند منظورشان از بیان صحبت‌هایشان چیست و قرار است پشت بند این حرف‌ها، چه نوع احساسی در مردشان ایجاد شود. گاهی زن به منظور تادیب همسر یا ابراز خشم خود، از کلمات کنایه‌آمیز و سرزنشگر استفاده می‌کند و لاجرم از روی آگاهی یا ناآگاهی با حس حسادت یا حقارت مرد بازی می‌کند. اینجاست که احساسات خدشه‌دار شده یا حتی شخصیت تخریب شده مرد، او را به واکنش‌های شدید مجبور می‌کند.

چه‌بسا بسیار خشونت‌های فیزیکی یا کلامی مردان، ماحصل این ضربه کلام خشن زنان در ارتباط با همسرشان است. در حقیقت، خشونت کلام زنان، خشونت رفتاری مردان را سبب می‌شود؛ هرچند خشونت مردان در چنین مواقعی به‌عنوان یک عکس‌العمل نامناسب شناخته می‌شود نه یک عمل نامناسب.

بنابراین زنان باید سعی کنند از اثر سخنان خود و از احساساتی که به موجب آنها در همسرشان ایجاد می‌شود، مطلع شوند تا از کلام‌هایی که به طور ناآگاهانه بر زندگی مشترک‌شان لطمه وارد می‌کند، پرهیز کنند.

نبایدهای کلام را بشناسید

برخی اوقات، زن از روی ناآگاهی و بدون اطلاع از عواقب رفتار خویش، از کلامی استفاده می‌کند که به تحقیر یا آزار همسر منجر می‌شود. گاهی این حس با یک خنده معنادار، اما بدون کلام منتقل می‌شود و گاهی نیز حاصل یک مقایسه تحقیرآمیز یا حتی بیان توانایی یک مرد دیگر در انجام کارهایی است که همسر نمی‌تواند انجام دهد. مثلا ممکن است زن از برتری‌های خانواده خود طوری صحبت کند که همسرش از این که خانواده او در سطح پایین‌تری از آنان قرار دارد، احساس حقارت و ناراحتی کند. حتی گاهی برتری زن در یک جنبه چنان برای مرد تحمل‌ناپذیر است که وقتی زن از خود تعریف می‌کند، مرد احساس می‌کند همسرش قصد دارد برتری خود را به رخ بکشد یا او را تحقیر کند. اینجاست که یک زن فهیم سعی می‌کند حساسیت‌های همسر خود را بشناسد و هرگز از کلامی که ممکن است بوی حقارت داشته باشد یا باعث انگیختگی حس حقارت در مرد ‌شود، استفاده نکند، چرا که بخوبی می‌داند این کلام‌های ناآگاهانه نه تنها باعث ایجاد فاصله بین او و همسرش شده بلکه واکنش‌های رفتاری چندان مناسبی از جانب همسر در انتظارش نیست.

کلام در عین بی‌کلامی

گاهی زن، مستقیم حرفش را به همسر نمی‌گوید، بلکه ممکن است نق بزند، اخمو و ترشرو باشد، بی‌توجه و بی‌تفاوت شود، بهانه‌تراشی کند و... خلاصه آن‌که جوری رفتار کند که این وضع از هزاران حرف کنایه‌آمیز و تلخ، بدتر باشد.

حرف‌های ناگفتنی که به صورت حرکات و رفتارهای غیرکلامی نه چندان خوشایند بروز پیدا می‌کند، پیامدهای بس وخیم‌تری نسبت به حرف‌های کلامی نامطلوب دارد. حرف‌های غیرکلامی گاه با نداشتن معنا و تعریف مشخص، همچون سوهانی، روح مرد را مدام می‌ساید و روز به روز آزرده‌تر و بی‌انگیزه‌ترش می‌کند. به همین علت، یک زن آگاه هرگز بی‌کلامی را به کلام مستقیم ترجیح نمی‌دهد و در نهایت صداقت، با همسر به گفت‌وگو می‌نشیند و حرف‌های دلش را به شریک زندگی‌اش می‌گوید.

کلام‌های نیشدار

زن ممکن است از فرط خستگی به خاطر تکرار یک رفتار ناشایست همسر، برای تنبیه او یا حتی بدون دلیل موجه، از جملات یا عباراتی استفاده کند که حالت طعنه‌آمیز و آزاردهنده داشته باشد، حالتی که برای مردان بسیار منزجرکننده است و موجب دلسردی و کاهش صمیمیت می‌شود. از بین رفتن اقتدار مردانه نه تنها مرد را نسبت به زن سرد و بی‌اعتماد می‌کند، بلکه اثرات پنهانی بر زندگی مشترک و رابطه زناشویی می‌گذارد که گاه جبران‌ناپذیر است. لذا، زن عاقل هرگز از کلامی استفاده نمی‌کند که مرد خانه‌اش را زیر سوال ببرد و محبت و حسن نیتش را خدشه‌دار کند.(ضمیمه چاردیواری/جام جم)