کشتی‌ فرنگی در «بنا» خلاصه نمی‌شود

ابتدا باید گفت با تغییر قوانین کشتی، شرایط طی این سال‌ها برای کشتی‌فرنگی ایران به نسبت گذشته خیلی بهتر شده و در حقیقت فرنگی‌کاران ما با تاکتیک فعلی مبارزه خیلی بهتر اخت شده‌اند تا گذشته‌ای که فنون بنداز در سرپا و خاک حرف اول را می‌زد. فنونی مثل انواع سالتوها، پیچ پیچک، کول انداز، سالتو بارانداز، کنده فرنگی و... که در حقیقت کشتی‌های قبل را بسیار زیباتر از مبارزات امروز کرده بود. اما امروز تغییر قوانین و بسته شدن دست کشتی‌گیران اروپایی برای اجرای فنون بنداز، آن هم به‌واسطه ضیق وقت در مبارزه‌ها، این فرصت گرانبها در اختیار کشتی‌گیران فرنگی‌کار ایران قرار گرفته که با کار کردن روی دست‌ها و هل دادن و بیرون راندن حریف مقابل از تشک، امتیازهای پیروزی بخش را به نام خود بنویسند. قصد کوچک شمردن افتخارات به دست آمده طی این سال‌ها از سوی قهرمانان کشورمان را به هیچ‌وجه نداریم، چون به هر حال این شرایط برای تمام کشورها و قهرمانان کشتی یکسان بوده، اما حرف این است که کشتی‌فرنگی ما از این فرصت نهایت بهره‌برداری را برای صید بیشتری از مدال‌های توزیع شده در عرصه رقابت‌های جهانی و المپیک به عمل آورده است.

بنابراین با تمام احترامی که برای محمد بنا قائل هستیم باید بگوییم اشتباه بزرگ محاسباتی او و دیگرانی که چشم بسته از وی حمایت می‌کنند این است که شرایط امروز کشتی‌فرنگی ایران را در نظر نمی‌گیرند. به واقع با افتخارات به دست آمده، موج خواستن و باور رسیدن به مدال‌های جهانی میان فرنگی‌کاران ایران بارور شده و به طور مسلم عقب‌نشینی از این شرایط نیز بسادگی نخواهد بود که با رفتن یک مربی، همه چیز دچار ایست شده و کشتی‌فرنگی به بن‌بست بخورد. حرف این است که اگر موجودیت امروز کشتی‌فرنگی خود را باور کنیم، دیگر همه کشتی‌فرنگی را در وجود فردی چون محمد بنا خلاصه نمی‌کنیم که با تعریف و تمجیدهای بیجا، طرف را به جایی برسانیم که فکر کند می‌تواند در هر لحظه و شرایطی با منافع ملی کشتی بازی کند.

امروز محمد بنا دوباره در شرایطی قهر کرده و دست تیم ملی را در آستانه رقابت‌های جام‌جهانی کشتی‌فرنگی در پوست گردو گذاشته که بعید به نظر می‌رسد در تفکر مدیریت فعلی کشتی، فرصتی برای بازگشت داشته باشد. بی‌شک عیب از خودمان است که در ورزش ایران خواسته و ناخواسته عوامل ورزش اعم از قهرمان و مربی را آنقدر بالا می‌بریم که دیگر دست خودمان نیز به آنها نمی‌رسد. تفکری اشتباه که اگر اصلاح شود، دیگر کسی برای خدمت در تیم ملی هر رشته‌ای کرشمه نمی‌کند.

حجت‌اله اکبرآبادی / گروه ورزش