امام سجاد (ع) ؛ یادگار کربلا

حادثه عاشورا چه سخت و جانسوز بود برای او وقتی که خبر شهادت یاران حسین‌علیه السلام را شنید، وقتی از عمویش عباس خبری نیامد، وقتی تشنگی کودکان حرم را احساس می‌کرد، وقتی صدای بابا را شنید که می‌گفت جوانان بنی‌هاشم بیایید، علی را بر در خیمه رسانید... وقتی توان یاری امام خود را نداشت و نتوانست با پیکر چاک چاک برادر خویش حضرت علی‌اکبر (ع) وداع کند، ‌وقتی تشنه‌کامی برادرش علی‌اصغر(ع) را می‌دید و سیراب شدن او را ندید!

حادثه کربلا و عاشورا برای او چه سخت بود و مصیبت‌آور، آن‌گاه که ذوالجناح خود را به کنار خیمه‌ها رساند و با یالی غرق خون خبر شهادت حجت خدا را می‌داد، حادثه سختی که زمین لرزید، تکان خورد و آسمان تیره و تار شد و زمین و زمان درهم پیچید و تاب دیدن آن صحنه را نیاورد.

واقعه کربلا برای او جانکاه بود، یتیمی کودکان را دیده بود، اسارت عمه جانش زینب و اهل حرم را می‌دید، خیمه‌ها نیم سوخته و آتش زدن خیمه‌ها را دیده بود، او مانده بود تا تن به مصلحت الهی دهد، بیمار شود و آن رشته گسیخته نشود، وارث آن رسالت بزرگ، کهکشانی باشد در آسمان امامت و ولایت؛ هر چند او را در حال بیماری سوار شتری بی‌هودج کردند، پاهای حضرتش را زیرشکم آن حیوان با زنجیر به هم بستند و از کنار کشته بابا و قتلگاه عبور دادند و روانه کوفه کردند.

شهری مانده در زیر تازیانه‌های سنگین ظلم و خفقان، شهری بهت زده از جور ظالمان و حاکمان!

بیست و پنجم ماه محرم فرا می‌رسد، سالروز شهادت یادگار واقعه کربلا، امام سجاد، حضرت زین‌العابدین.

او که همراه عمه خود زینب کبری به اسارت رفت و در دروازه کوفه سر مقدس پدر را می‌‌دید که روی نیزه برده‌اند، چه رعب و وحشتی بر دل مردمان شهر حاکم شده، وحشتی که عبیدالله زیاد حاکم کوفه با تدبیر امنیتی شهر را زیر سیطره خود برده است.

زینب فریاد برمی‌آورد، فریاد خشم و نفرت، فریاد مظلومیت و خونخواهی و چه دیر مردم کوفه از خواب غفلت بیدار می‌شوند، چه دیر در می‌یابند که این کاروان اسیران آل پیامبر و فرزندان علی، امیرمومنان است و این کشته‌های خاندان رسالت‌اند و چه خیره ‌آنان می‌شود امام سجاد علیه‌ السلام و گریه مردم را می‌بیند، اینان بر ما می‌گریند؟ پس عزیزان ما را چه کسی کشته است؟

چه سخت می‌گذرد بر امام سجاد که حجت خدا روی زمین است، آن‌گاه که همانند اسیران روم و زنگبار بر شتران بی‌جهاز سوار و راهی شام می‌کنند.

اما این رسالت حضرت است که آرمان عاشوراییان را هر چند در لباس جهاد اسارت در قالب جدال و مواعظ احسن به گوش همگان برساند؛ رسالتی که مردمان مقهور سیاست جهالت حکومت اموی را به اسلام ناب و راستین رهنمون کند.

محمد خامه‌یار - جام‌جم