بنویس تندرستی!

به عنوان مثال، آرتروز و التهاب تاندون ازجمله مهم‌ترین مشکلاتی است که نویسنده‌ها به مرور زمان به آن مبتلا می‌شوند و با درد، تورم و محدودیت حرکات دست همراه است.

در این بین نباید فراموش کنید آرتروز درمان کامل ندارد و فقط با رعایت بعضی نکات مثل کم‌کردن فشارهای کاری و ورزش مناسب می‌توان جلوی پیشرفت بیماری را گرفت، اما درمان اصلی تاندونیت استراحت دادن به عضو مبتلا، استفاده از کمپرس گرم یا سرد، ماساژ و حتی ترک کار است بنابراین برای پیشگیری از بروز این بیماری‌ها باید ساعت‌های کاری را در طول روز محدود کنید و به جای نوشتن یا تایپ‌کردن‌های مکرر بین هر 20 تا 30 دقیقه کار حداقل پنج تا هفت دقیقه نرمش‌های مخصوص مچ و دست انجام دهید.

وقتی نوشتن کار دست‌تان می‌دهد

نویسنده‌ها مانند بسیاری از افراد شاغل پشت میزنشین دیگر مجبورند ساعت‌ها مقابل رایانه بنشینند و به دلیل نشستن‌های نامناسب و غیراصولی ممکن است در معرض آسیب‌های ستون فقرات قرار بگیرند.

برای پیشگیری از بروز این مشکل فرد نویسنده با توجه به شرایط فیزیکی مثل قد، وزن و... به میز و صندلی ویژه یا به اصطلاح ارگونومیک نیاز دارد تا با تنظیم ارتفاع و پشتی صندلی و داشتن زیرپایی مناسب مجبور به خم‌کردن بدنش نباشد و در حالی که آرنجش روی میز است، براحتی بتواند از صفحه کلید استفاده کند.

لبه بالایی مانیتور هم باید همسطح چشم‌ها باشد بنابراین لپ‌تاپ برای نوشتن اصلا مناسب نیست، چرا که هنگام تایپ‌کردن مطالب مجبورید گردن و شانه‌هایتان را خم کنید و به همین دلیل احتمال بروز آسیب‌های اسکلتی ـ عضلانی افزایش می‌یابد.

مراقب چشم‌هایتان باشید

اصلا مگر می‌شود یک نویسنده را بدون عینک طبی تصور کرد؟ متاسفانه مشکلات چشمی بویژه کاهش نمره چشم و آب مروارید بین نویسنده‌ها شایع است که در اثر نوشتن‌های مداوم و نگاه کردن‌های طولانی به صفحه مانیتور ایجاد می‌شود.

البته پیشگیری کار سختی نیست. کافی است از نگاه‌کردن طولانی‌مدت به صفحه مانیتور خودداری کنید، هنگام کار مدام پلک بزنید و به ازای هر 30 دقیقه کار با رایانه دو تا پنج دقیقه به چشم‌هایتان استراحت دهید و به دوردست‌ها نگاه کنید.

استرس را نادیده نگیرید

استرس کاری مهم‌ترین عاملی است که سیبل سلامت نویسنده‌ها را نشانه می‌گیرد. به عنوان مثال، نداشتن ثبات کاری و امنیت شغلی، درآمد پایین، مشکلات بیمه‌ای و بازنشستگی، ساعت‌ های کاری نامنظم و... آسیب‌های روانی زیادی را به وجود می‌آورد که به صورت اضطراب، تنش و افسردگی بروز می‌کند و متاسفانه در بیشتر مواقع نیز به مداخلات درمانی نیاز دارد.

اسدالله حبیبی - متخصص طب کار