این «لشکر خوبان»

معصومه سپهری که آن وقت‌ها هر چیزی را بسادگی نمی‌پذیرفت، هرگز فکر نمی‌کرد آن نوارها مسیر زندگی‌اش را تغییر دهد. اهل کتاب و شعر بود و به خاطر همین شعرها وارد فضاهای روشنفکری شده بود.

خانم سپهری با بسیج دانشگاه تبریز به اردوی «از دانشگاه تا دانشگاه» رفت. برخورد خوب مسئولان اردو که خود از رزمندگان و فرماندهان بودند و به پرسش‌های او به دقت پاسخ می‌دادند، بکر بودن برخی مناطق و خاطرات و وصیتنامه شهید مهدی باکری او را به حال و هوای دیگری برد. اتفاق دیگری افتاد؛ در اردو دفتر خاطرات شهیدی به دستش رسید که پازل خاطرات مهدیقلی رضایی را کامل‌تر کرد.

بهار ۷۵ بعد از اردوی جنوب، خانم سپهری نگارش کتابی را آغاز کرد؛ اما کدام کتاب؟ کتابی که با همه وجود می‌خواست آن را کامل و زیبا بنویسد و این را ادای دین به شهدا می‌دانست.

ماجرا از اعزام مخفیانه یک نوجوان تبریزی به جبهه آغاز می‌شود. بعد از حضور در عملیات فتح‌المبین و مسلم‌بن‌عقیل، مهدیقلی رضایی با یک اتفاق ساده وارد واحد اطلاعات لشکر 31 عاشورا می‌شود.

از اینجاست‌ که پرده از کار نیروهای اطلاعات در بخشی از جنگ کنار می‌رود و شرحی از شناسایی‌ها و جزئیات نابی از عملیات‌ والفجر مقدماتی، بدر، والفجر ۸، کربلای ۴، کربلای ۵، بیت المقدس ۲ و ۳ و مرصاد بر کاغذ می‌نشیند.

سطرهای بالا اطلاعات کمی از شکل گرفتن کتابی است به اسم «لشکرخوبان» که انتشارات سوره مهر آن را منتشر کرده و قرار است روز دوشنبه این هفته از تقریظ مقام معظم رهبری براین کتاب رونمایی شود.

این کتاب که دربرگیرنده خاطرات مهدیقلی رضایی به قلم خانم سپهری است، از 27 فصل تشکیل می‌شود که به ترتیب زمانی چیده شده‌اند. روایت از تبریز شروع می‌شود.

قرار است نویسنده، حس و حال و دیده‌های کسی را به بند کلمات بکشد که با ۷۰ ماه حضور در جبهه، جانباز 70 درصد است.

لشکر خوبان روایتی داستانی از حوادثی بزرگ است که راوی‌اش، مهدیقلی رضایی در آن از بیش از 400 همرزمش یاد کرده که بیشتر آنها به قافله شهدا پیوسته‌اند. خاطرات رضایی و قلم سپهری چهره‌ای از زوایای پنهان جنگ را به تصویر می‌کشد.

جالب آن‌که علاوه بر جزئیات فراوان شناسایی‌ ها، آموزش‌ها و عملیات‌ها، شوخی‌ها، اشتباهات، انتقادات صریحی از تغییر روحیه‌ها در اواخر جنگ نیز مطرح شده است؛ جزئیاتی که می‌تواند برای هر خواننده‌ای جذاب و ناب باشد.

بامداد محمدی‌ - جام‌جم