داربست‌های لرزان شهر ما

ریزش ساختمان هفت طبقه در خیابان ملاصدرا که صبح روز گذشته اتفاق افتاد، هرچند تلفات انسانی و خسارت مالی در پی نداشت و حادثه فقط با مجروح شدن کارگر ساختمانی و چند ساعتی هم مسدود شدن خیابان‌های منتهی به محل حادثه فیصله پیدا کرد، اما باز هم هشداری بود برای تکرار این واقعیت که ساخت و سازهای ما از نقطه صفر تا صد با مشکلات، کاستی‌ها و نقاط ضعف فراوانی روبه‌روست، از مصالح غیراستاندارد و گودبرداری‌های غیراصولی بگیرید تا داربست‌های ناایمن شهرمان که امنیت جانی شهروندان را به بازی گرفته‌اند.

این روزها پیاده روی بیشتر خیابان‌ها و کوچه‌های شهر در قرق ساختمان‌های در حال ساخت است که تردد عابران پیاده در آنها علاوه بر این‌که به پیاده روی با اعمال شاقه بیشتر شباهت دارد، با دلهره همراه شده است.

عابران پیاده در حالی با نگرانی از زیر داربست‌هایی که روی ساختمان‌های در حال احداث زده شده رفت و آمد می‌کنند که داربست‌های نصب شده روی این ساختمان‌ها از ایمنی و استحکام لازم برخوردار نیستند.

فکرش را کنید اگر روزی که پیچ‌های داربست‌ها شل شود، چند عابر از زیر آن داربست در حال عبور باشند یا تعدادی خودرو در حاشیه آن پیاده‌رو پارک شده باشند، چه حادثه ناگواری رخ خواهد داد؟

با وجود این‌که روی این داربست‌ها پارچه‌هایی کشیده شده تا سنگ‌ریزه‌ها، خورده‌های سیمان و دیگر مصالح روی سر عابران ریخته نشود، اما متاسفانه عابرانی که از زیر این داربست‌ها عبور می‌کنند بروشنی می‌بینند که با وجود پهن شدن این صفحه محافظ نایلونی یا پارچه‌ای، همچنان خورده‌های شن و سنگ به اطراف پرتاب می‌شوند.

البته در این میان به نظر می‌رسد کم‌کاری‌هایی هم صورت می‌گیرد و بی‌توجهی‌هایی هم می‌شود، اگر مالک ساختمان در حال احداث نسبت به تامین امنیت جانی و مالی شهروندان احساس مسئولیت بیشتری کند و نکات ایمنی را در تمام مراحل ساخت و ساز جدی بگیرد و شهرداری منطقه با بازرسی دوره‌ای از وضع ساختمان‌های در حال احداث منطقه، رعایت نکات ایمنی در این ساخت و سازها را کنترل کرده و موارد خطر و نقص کار را گوشزد کند، آن وقت شاید داربست‌ها دیگر حادثه‌ساز نشوند.

پوران محمدی - گروه جامعه