شهرداری شهریار؛ مقصر غرق شدن 2 کودک

به گزارش جام‌جم، سیزدهم اسفند سال گذشته دو‌خانواده در تماس با مرکز فوریت‌های پلیسی 110 شهریار از گم شدن دو دختر خردسال به نام‌های فاطمه و نیلوفر که با هم دختر عمه و دختر دایی بودند، خبر دادند. در پی این اطلاع، جستجوی ماموران برای یافتن کودکان گمشده آغاز شد تا این که ساعاتی بعد خانواده فاطمه و نیلوفر به مرکز پلیس خبر دادند، اجساد دو کودک گمشده را درون کانال آب نزدیک خانه پدربزرگشان پیدا کرده‌اند. به این ترتیب با گزارش موضوع به دادیار شعبه هشتم دادسرای عمومی و انقلاب شهریار، جسد هر دو کودک به پزشکی قانونی منتقل شد.

غرق شدن 2 کودک در کانال فاضلاب

با تشکیل پرونده‌ای در این زمینه، تحقیقات برای مشخص شدن مقصران حادثه مرگ این دو کودک ادامه‌یافت و کارآگاهان جنایی پلیس آگاهی با حضور در محل حادثه متوجه شدند، کانال آب ایمنی لازم را نداشته و اطراف آن محصور نشده بود و شواهد نشان می‌داد یکی از دختران خردسال به کانال افتاده و دیگری برای نجات او اقدام کرده که هردو نفر غرق شده‌اند. با گزارش این موضوع به دادیار پرونده، قرار شد بازرسان اداره کار با حضور در محل غرق شدن این دو کودک، مقصر حادثه را مشخص کنند. در مرحله اولیه بازرسان نظر دادند به دلیل ایمن نبودن محل، این حادثه تلخ رقم خورده است. به این ترتیب شهردار شهریار و شهردار امیریه برای تحقیقات به دادسرای شهریار احضار شدند، اما آنها عنوان می‌کردند مقصر حادثه نیستند.

مقصران حادثه مشخص شدند

در ادامه کارشناسان در دو مرحله محل را بازدید کرده و اعلام کردند شهرداری شهریار و پیمانکاری که وظیفه حفر‌کانال فاضلاب را بر عهده داشته، مقصران حادثه هستند که طرفین پرونده به این نظر کارشناسی‌ اعتراض کردند تا سرانجام پنج ماه پس از وقوع حادثه، چند روز پیش قرار شد یک هیات پنج‌نفره متشکل از کارشناسان رسمی حادثه و بهداشت کار دوباره محل حادثه را بررسی و آخرین نظر خود را اعلام کنند.

به این ترتیب آنها پس از بررسی دقیق محل حفر کانال فاضلاب نظر دادند که کانال فاضلاب حفاری شده در مجاورت شهرک امیریه واقع در منطقه دوم شهرداری شهریار بوده است و عملیات حفاظ‌گذاری و تمهیدات ایمن‌سازی، در نزدیکی محل حادثه به حال خود رها شده و این وضع برای کودکانی که خانه‌شان در حاشیه غرب کانال واقع شده، خطرناک بوده است. در ادامه کارشناسان نظر دادند، شهرداری شهریار به عنوان کارفرما و پیمانکاری که با آنها برای حفر کانال فاضلاب همکاری داشته، بیشترین مقصران حادثه هستند. بنابراین به دلیل عدم نظارت موثر بر ایمن‌سازی کانال حفر شده و پیش‌بینی خطرات احتمالی مشهود و نیز بی‌توجهی و سهل‌انگاری طبق‌مواد 54،65 و 89 مقررات حفاظتی مربوط، شهرداری شهریار را 50 درصد و پیمانکاری که مجری پروژه حفاری بوده را نیز 35درصد در مرگ این کودکان مقصر شناختند. والدین کودکان نیز به علت بی‌توجهی و عدم مراقبت و محافظت از کودکان در محیط پرخطر 15 درصد مقصر شناخته شدند.

بنابراین گزارش، نظریه هیات کارشناسی به طرفین پرونده ابلاغ شد. تحقیقات در این باره ادامه دارد.

معصومه ملکی / گروه حوادث