چالشی به نام ارکستر سمفونیک

در چند روز گذشته تجمع برخی اعضای این ارکسترها مقابل تالار رودکی و اعتراض و شکوائیه‌های آنها در خصوص پرداخت نشدن حقوق‌های معوقه و بلاتکلیفی آنها در صدر اخبار حوزه موسیقی بود و متعاقب این اعتراض‌ها و تحصن اعضا، سرپرست دفتر موسیقی هم قول داده که با تک‌تک این اعضا قرارداد منعقد می‌شود و مشکلات بزودی برطرف خواهد شد.

یعنی باز همان داستان تکراری وعده‌های حل مشکلات ارکستر که از سوی مدیران موسیقی چند ساله اخیر داده شده و همگان شاهدش بوده‌اند ؛ واقعا موضوع ارکستر سمفونیک چرا این‌قدر پیچیده شده و به عنوان چالش اصلی دفتر موسیقی و به مثابه مشکل لاینحل و پاشنه آشیل این مرکز درآمده است؟

درهمان زمان تشکیل موسسه ارکستر‌ها هم این تذکر انتقادآمیز مطرح شد که مشکل ارکستر سمفونیک با تشکیل موسسه‌ها و دفتر و دستک‌های جدید حل نخواهد شد و چه بسا پیچیده‌تر شود.

باید قبول کنیم که حل مشکلات مزمن این ارکسترها فقط وابسته به عزم و باور جدی مسئولان هنری است و اگر مسئولان گرامی وزارت ارشاد به وجود و ضرورت فعالیت این ارکستر باور عمیق داشته باشند و به این ارکستر به عنوان افتخاری ملی بنگرند آنگاه با تامین بودجه و هدایت و رهبری آن می‌توانند کارها را به سهولت پیش ببرند؛ باید اذعان داشت که بهره‌برداری از یک ارکستر، کاری بمراتب سهل‌تر و روان‌تر از اداره یک تیم فوتبال یا یک کارخانه تولیدی و هر تشکل دیگری است.

وضع حاد و بحرانی ارکسترهای ارشاد به جایی رسیده که به عنوان یکی از جدی‌ترین چالش‌های وزیر آینده فرهنگ و ارشاد اسلامی محسوب شده و باید در اسرع وقت نسبت به حل‌وفصل اساسی مشکلات آن اقداماتی صورت پذیرد، البته قبل از آن باید نگاه نمایندگان مجلس، بویژه کمیسیون فرهنگی و به طور کلی نگاه مسئولان فرهنگی نسبت به جایگاه و نقش و مقام این ارکسترها تغییر کند تا مشکلات با همکاری و مفاهمه بیشتر و هرچه سریع‌تر برطرف شود، چرا که اگر این نگرش منطقی و عنایت مبتنی بر شناخت وجود می‌داشت تاکنون باید وزیر ارشاد به خاطر این وضع اسفبار ارکسترها بخصوص ارکستر سمفونیک بارها استیضاح می‌شد.

حمیدرضا عاطفی - روزنامه‌نگار و منتقد