فصل پایانی برای کارنامه احمدی‌نژاد

این مساله چیزی نیست جز موضوع اجرای قطعنامه 598 و پرداخت غرامت جنگ تحمیلی. ایران قطعنامه 598 را پذیرفت تا حسن‌نیت خود را در هشت سال دفاع مقدس ثابت کند و دشمن متجاوز را در چارچوب قوانین بین‌المللی به تمکین وادارد.

با وجود این پس از سقوط صدام و حمله آمریکا به عراق، ایران در همراهی با مردم این کشور که مشکلات پس از جنگ و درگیری‌های داخلی را پشت‌سر می‌گذاشتند، اصراری بر اجرای کامل این قطعنامه نکرد و از همراهان ملت عراق در سختی‌ها باقی ماند.

این در حالی است که در تمام این مدت کویت که از متحدان عربی عراق در جنگ با ایران به‌شمار می‌رفت غرامت خود را ازحمله عراق به این کشور به‌طور منظم دریافت کرد و تاکنون حدود 36 میلیارد و 400 میلیون دلار از 41 میلیارد دلار غرامت جنگی خود را گرفته است.

چنین مقایسه‌ای این پرسش را پیش می‌آورد که آیا عراق که اکنون در شرایط اقتصادی بهتری به‌سر می‌برد، حاضر است شرایط مردم ایران در سایه تحریم‌ها را درک کرده و دین خود را به‌مردم ایران ادعا کند؟ مردم ایران عقیده دارند که اگر غرامت را نگیریم، معنایش این است که می‌توان به ایران حمله کرد و سال‌ها کشت و ویران کرد و آخرش هم هیچ! این ذهنیت، مردم ایران را رنج می‌دهد و قطعا این مساله برای عراقی‌ها نیز خوش‌آتیه نخواهد بود.

از این‌رو رئیس‌جمهور می‌تواند در این سفر با یادآوری این نکته که بند 7 و 8 قطعنامه 598 هنوز اجرایی نشده ، بروشنی خواستار اجرای کامل آن شود و ساز و کاری را در این باره طراحی کند البته روشن نبودن در عنوان بازپرداخت غرامت‌ها در قطعنامه 598 بهانه‌ای است که موجب شده تا برخی مسئولان عراقی ‌خود را ملزم به پرداخت غرامت به ایران ندانند و به نظر می‌رسد دریافت غرامت تلاشی مضاعف در عرصه دیپلماتیک است که بخشی از آن می‌تواند در همین سفر احمدی‌نژاد انجام شود.

علاوه بر این عراقی‌ها در حالی خواستار روابط برادرانه از سوی ایران هستند که روزانه به دستور مقامات آمریکایی به بازرسی هواپیماهای مسافربری ایرانی که از آسمان عراق می‌گذرد، می‌پردازند و برخلاف قوانین بین‌المللی و در جهت تامین امنیت فکری غرب این اقدام را انجام می‌دهند. بنابراین نباید انتظار داشته باشند که مقامات ایرانی خواستار احقاق حقوق خود نشوند.

کتایون مافی - گروه سیاسی