آیا می‌شود فردی فوت کرده باشد و همچنان یارانه به حساب او ریخته شود؟ آیا می‌شود به دلیل کهولت سن یک‌فرد بازنشسته، مسئولان وی را در زمره اموات حساب کرده و به طور خودکار، مستمری‌اش را قطع کنند؟
با کمال تاسف باید بگوییم همه این حالت‌های عجیب و غیرقابل باور در کشورمان اتفاق می‌افتد و نمونه‌های این بی‌نظمی‌های آماری و اداری در کشور ما کم نیست.
در یکی از جالب‌ترین و تازه‌ترین نمونه این اتفاق‌ها، چند روز قبل خانمی بازنشسته در گفت‌و‌گو با جام‌جم گلایه می‌کرد که حتی پس از فوت پدرش نیز از او حق بیمه پدر را کسر می‌کنند و پیگیری‌های بعدی برای رفع این مشکل نیز تاکنون جواب نداده ، در حالی که یارانه اش بلافاصله قطع شده است.
یعنی بانویی که درگذشته، پدرش را تحت پوشش بیمه قرار داده است، حالا پس از فوت پدرش نیز حق بیمه از فیش حقوقی‌اش کم می‌شود و در واقع، هم‌اکنون سیستم بیمه‌ای کشور برای تحت پوشش قرار دادن فردی که اصلا در قید حیات نیست، از دختر فرد فوت شده، حق‌بیمه کم می‌کند!
شاید اگر مشابه چنین رویدادهایی در گستره محدودی اتفاق می‌افتاد و می‌شد نام آن را استثنا گذاشت، قابل چشم‌پوشی بود، اما وقتی چنین مشکلاتی به کرات اتفاق می‌افتد، آنگاه در چنین شرایطی واضح است که ساختار اداری دچار نقص است و نیاز به بازنگری دارد؛ آن هم در شرایطی که تلاش می‌شود فرهنگ دولت الکترونیک در کشور گسترش یابد، چنین خطاهایی در تضاد با روان‌سازی فعالیت‌های اداری است.
تکرار چنین اشتباه‌هایی موجب می‌شود که در بلند مدت، اعتماد عمومی مردم نسبت به سیستم مالی و بیمه‌ای کشور کاهش یابد و همواره شهروندان با دیده شک و تردید، به فعالیت سازمان‌های اقتصادی و اداری نگاه کنند.
یعنی در حالی که بزرگ‌ترین سرمایه هر سیستم اداری و مالی، اعتماد مردم است، اما وقتی سیستم بیمه‌ای کشور حتی بابت شهروند فوت شده هم حق بیمه دریافت می‌کند، آنگاه نمی‌توان انتظار داشت که اعتماد دوسویه بین مردم و برخی نهادهای دولتی قوت بگیرد.
امین جلالوند / گروه جامعه
