ماندن در کنار سالمندان

عبدالله حسینلو، کارشناس ارشد فیزیولوژی مرکز آموزشی ـ درمانی امام خمینی(ره) ارو​میه به یکی از بیماران مراجعه‌کننده به مرکز یادشده، اشاره می‌کند که با این حمایت‌ها، توانسته است به زندگی فعال خود ادامه دهد.

ماجده، بانوی سالمند هشتاد ساله و خانه‌داری است که از نعمت سواد بی‌بهره است. او در شانزده سالگی ازدواج کرده و پنج پسر و چهار دختر دارد که همگی تحصیلکرده و متاهل هستند.

این بانوی سالمند تا ​ هفتاد سالگی پیوسته مشغول کار کشاورزی بوده، ولی از این سن به بعد مشکلات بروز می‌کند و ​ به علت فشار کاری زیاد و سنگین، زانوها و مچ پاهایش آنقدر دردناک می‌شود که وی را از کار‌کردن باز می‌دارد. تا این‌که ماجده به یک متخصص روماتولوژی مراجعه می​کند و داروهای مورد نیازرا استفاده کرده و چند نوبت فیزیوتراپی انجام می‌دهد. این بانوی سالمند طی مدت بیماری تحت حمایت همه‌جانبه خانواده قرار می‌گیرد و با ادامه درمان آرام‌آرام شروع به راه رفتن با عصا می‌کند و دوباره به زندگی طبیعی خود برمی‌گردد. به طوری که اکنون در هشتاد سالگی امورات​ خود را می‌گذراند و از شوهر پیرش که سکته مغزی کرده و زمینگیر شده نیز مراقبت می‌کند که این موضوع اهمیت حمایت و کمک جامعه و خانواده را در بازگرداندن سالمندان به زندگی عادی نشان می‌دهد.

این فیزیولوژیست اعتقاد دارد: سلامت​ جامعه نیازمند سلامت​ خانواده‌هاست و منظور از سلامت​ خانواده، سلامت​ روحی ـ روانی، جسمی، اجتماعی و معنوی خانواده است و با آموزش و تربیت خانواده‌ها می‌توان سلامت​ جامعه را ارتقا بخشید.

>> چاردیواری