دفاع راست دنیا در تسخیر کافو و زانتی

«مارکوس اوانگلیستا د موراس» ملقب به کافو سال 1970 در سائوپائولو برزیل به دنیا آمد. مدافع راستی که به باور کارشناسان اگر بهترین مدافع راست تاریخ فوتبال دنیا نباشد یکی از بهترین هاست.

او تنها بازیکن تاریخ فوتبال است که توانست در سه فینال جام‌جهانی یعنی سال‌های 1994، 1998 و 2002 به میدان برود و در جام‌های جهانی 1994 و 2002 بر جام قهرمانی بوسه بزند.

او البته در جام‌جهانی 2006 هم به میدان رفت. وی حد فاصل سال‌های 1990 تا 2006 در مجموع ۱۴۲ بازی ملی برای کشورش انجام داد و موفق شد پنج گل نیز به ثمر برساند.

کافو به همراه تیم ملی برزیل فاتح دو دوره جام ملت‌های آمریکای جنوبی (کوپا آمه​ریکا) در سال‌های 1997 و 1999 شد و در سال 1999 هم فاتح جام کنفدراسیون‌ها شد.

بازیکنی که در باشگاه‌های سائوپائولو، ساراگوسا، پالمیراس، آ. اس. رم و میلان هم به موفقیت‌های چشمگیری دست یافت و یکی از 11 عضو تالار افتخارات باشگاه رم ایتالیاست. او در سال 2008 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

اما خاویر زانتی آرژانتینی، ستاره‌ خوش‌اخلاقی که سال ۱۹۷۳ در بوئنوس‌آیرس به دنیا آمد، اولین بازی ملی خود را سال 1994 انجام داد و 145 بار پیراهن این تیم را پوشید.

زانتی در دو جام‌جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ نیز به میدان رفته است، ولی در جام‌جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ با تصمیم عجیب مربیان آرژانتین به تیم ملی دعوت نشد تا شانس حضور در چهار جام‌جهانی پیاپی را از دست بدهد.

وی در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا نیز با تیم ملی کشورش شرکت کرد و به مدال نقره رسید. او پنج گل ملی به ثمر رسانده و از سال 1995 تاکنون عضو باشگاه اینترمیلان است و به باور کارشناسان طی این سال‌ها همواره خود را در سطح مطلوبی نگه داشته است. بی‌خود هم نیست که هواداران اینتر به او لقب تراکتور داده‌اند.

زانتی پس از کوپاآمه​ریکای ۲۰۱۱ آرژانتین، که با ناکامی میزبان (آرژانتین) همراه بود از تیم ملی خداحافظی کرد.