نقشم را شیرین می‌کنم تا مخاطب دوستم داشته باشد

در گذشته بیشتر در سریال‌هایی بازی می‌کردید که ویژه مخاطبان بزرگسال بود، اما چند سال است به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری در آثارکودک روی آورده‌اید. آیا این گرایش شما دلیل خاصی دارد؟
نه، دلیل خاصی ندارد. اتفاقا در چند سال اخیر، در دو سه تله‌فیلم با موضوعبزرگسال بازی کرده‌ام که هنوز پخش نشده است. شاید به دلیل پخش‌نشدن اینآثار، شما تصور کردید فعالیت‌هایم در حوزه کودک محدود شده است.

البته بعد از تولد دختر کوچکم سعی کردم فعالیتم را کمتر کنم تا فرصتبیشتری برای رسیدگی به فرزندم داشته باشم. در آن زمان فقط با برنامهرنگین‌کمان همکاری‌کردم. این برنامه روزانه پخش می‌‌شود و در این مدت تلاشکردم برای بچه‌ها کم نگذارم. تجربه بسیار خوب و دوست‌داشتنی بود. زمانی کهبا این برنامه همکاری می‌کردم، علاقه‌مند بودم تمرکزم را روی نویسندگی وکارگردانی بگذارم. علاوه بر آن، از راهنمایی علی زارعان مدیر سابق گروهکودک و نوجوان شبکه پنج و همراهی تهیه‌کننده برنامه هم بهره می‌بردم.

یکی از مشکلاتی که به برنامه‌های کودک و نوجوان آسیب می‌زند،نداشتن مطالعه برنامه‌سازان است. این مساله تا چه میزان برای شما اهمیتدارد؟
با توجه به این که خودم مادر هستم و در جریان مشکلات بچه‌ها قرار دارم،همیشه مطالعه جزو اولویت‌هایم است. زمانی که کارگردانی و نویسندگی برنامه‌رنگین‌کمان را به عهده داشتم، مرتب پیش روان‌شناسان کودک می‌رفتم و از نظرآنها بهره می‌بردم، چون علاقه‌مند بودم کاری که برای بچه‌ها انجام می‌دهم،درست باشد تا برنامه در کنار سرگرمی، آموزشی هم باشد.

کودکی جزو حساس‌ترین دوران زندگی هر فرد است و خیلی مسائل در او نهادینهمی‌شود. بنابراین نسبت به تولید برنامه‌های کودک و نوجوان باید وسواسبیشتری به خرج داد.

اگر قرار باشد بین کار کودک و بزرگسال یکی را انتخاب کنید، اولویت شما بازی در چه اثری است؟
وقتی همزمان پیشنهاد کار کودک و بزرگسال را دارم، سعی می‌کنم آن که بهتراست را انتخاب کنم. گرچه به کار کودک علاقه زیادی دارم. برخی به منمی‌گویند چرا دیگر مثل گذشته در آثار طنز بازی نمی‌‌کنم. به هر حال ماپیشنهادهای کاری مختلف داریم و سعی می‌کنیم از میان آنها بهترین را انتخابکنیم. بنابراین هیچ وقت نسبت به این مساله که در یک گونه خاص کار کنم، تعصبندارم. یک فیلمنامه خوب و منسجم و عوامل حرفه‌ای برایم اهمیت دارد.

برخی بازیگران خودشان را به حضور در گونه خاص محدود نکرده و در آثار مختلف بازی می‌کنند. به نظرتان این اتفاق خوبی است یا نه؟
هر بازیگری دوست دارد در گونه‌های مختلف بازی کند تا خودش را محک بزند. حال ممکن است در یک گونه موفق شود و در گونه‌ای دیگر خیلی موفق نباشد. بهنظرم تجربه موضوعات و گونه‌های مختلف بد نیست. به هر حال توانمندی بازیگرهم مشخص می‌شود.

یکی از وی‍ژگی‌های بازی شما طنازی‌هایتان است که تلاش می‌کنید نقش را شیرین کنید. آیا علاقه خاصی به بازی در آثار کمدی دارید؟
طنازی‌های من طرفداران خودش را دارد. معمولا برای شیرین‌شدن نقش‌هایم درآثار مختلف، شیطنت و طنازی‌هایی را طراحی می‌کنم که برای مخاطب جذاب باشد. با این اوصاف هر وقت مردم من را در خیابان می‌بینند انتظار دارند همیشهخوشحال باشم.

چندی پیش یک جراحی کوچک داشتم. هنگام برگشت به خانه مرتب مردم از منمی‌پرسیدند چرا مثل همیشه چهره‌ام خندان نیست. نظر مخاطب برایم اهمیت دارد وبه آنها احترام می‌گذارم. دوست دارم بیننده از بازی من احساس رضایت کند.

با توجه به این که تجربه بازی در آثار جدی و طنز دارید، به کدام یک بیشتر علاقه‌مند هستید؟
طنز را خیلی دوست دارم، چون جای کار دارد. در این آثار، بازیگر برای خلقلحظات جذاب باید مرتب روی موقعیت‌های بازی‌اش کار کند. به نظرم بازی درآثار طنز سخت‌تر از سریال‌های جدی است.

در سریال مثل من مثل تو هم این اتفاق افتاده و شما نقش مادر راشیرین و طناز بازی می‌کنید. از ابتدا این طنازی در فیلمنامه طراحی شده بودیا نه؟
معمولا خودم این کار را انجام می‌دهم و سعی می‌کنم با خلق لحظات طنز، نقشمرا شیرین کنم. این اتفاق هم در سریال تلویزیونی مثل من مثل تو افتاد. درفیلمنامه چیز زیادی در این رابطه نبود. حضور مادر در فیلمنامه خیلی پررنگ وتاثیرگذار نبود. یک مادر معمولی بود که هر روز سعی می‌کند شرایط مناسبی رابرای فرزندانش فراهم کند.

محمود معظمی، کارگردان سریال هم تعامل خوبی با بازیگران داشت و اجازهمی‌داد پیشنهادهایشان را براحتی بگویند البته برخی پیشنهادها را قبولمی‌کرد و برخی را نه. البته برای رد هر پیشنهاد هم دلایل منطقی داشت.

به یاد دارم در یکی از صحنه‌های این سریال در حالی که مشغول اتوکردنلباس‌ها و از سوی دیگر از دست فرزندانم هم عصبانی بودم، ناخودآگاه اتو بخاررا به سمت بالا گرفتم و دکمه بخار را زدم. جالب بود که همه عوامل از اینواکنش لحظه‌ای من خندیدند و کارگردان هم از آن استقبال کرد.

روحیه مادرها با یکدیگر فرق می‌کند. چرا هیچ وقت سعی نکردید نقش یک مادر جدی را بازی کنید؟
به نظرم مادرها جدی نیستند. همه مادرها مهربان هستند و دوست دارند سر بهسر بچه‌هایشان بگذارند. من در زندگی شخصی‌ام هم این طور هستم. هر وقت دخترم هلیا از من جای کتابش را می‌پرسد، ناخودآگاه می‌گویم تو ماشین لباسشوییاست! به هر حال هر چیزی جای مشخص خودش را دارد و زمانی که بچه خودش حاضرنیست دنبال وسیله گمشده‌اش بگردد باید چنین جوابی هم بشنود.

در مجموع برای بازی و دیالوگ‌ها مواردی را به کارگردان پیشنهاد می‌دادم،حتی یک بخش از دیالوگ‌ها را در صحنه تغییر می‌دادیم تا کار شیرین‌تر شود. معتقدم وقتی کارگردان به بازیگری که توانایی‌های لازم را دارد، اعتمادمی‌کند، مسلما نتایج خوبی هم می‌گیرد. نمی‌خواهم بگویم من بازیگر توانمندی هستم، اما در مجموع اعتماد و اطمینان نقش زیادی در بهبود کار دارد.

یک قسمت از فیلمنامه این سریال با نام «وقتی خرمالوها می‌رسند» را هم نوشته‌اید. چطور شد تصمیم گرفتید یک قسمت از این سریال را بنویسید؟
در یکی از لوکیشن‌ها که مشغول کار بودیم، نگاهم از پنجره به درخت خرمالوافتاد. همان جا ایده یک قصه به ذهنم رسید. وقتی آن را طرح کردم، مورد توجهدوستان قرار گرفت و تاکید کردند این طرح را بنویسم. بنابراین همزمان بابازی یک قسمت از فیلمنامه را نوشتم. در مجموع نگارش یک قسمت از فیلمنامه تداخلی در بازی‌ام به وجود نیاورد.

با توجه به سابقه‌ای که شما در نگارش آثار کودک دارید به نظرتان شخصیت‌های سریال مثل من مثل تو خیلی ساده نیستند؟
با صحبت شما موافقم. متاسفانه فیلمنامه‌ ما خیلی خوب نبود و شخصیت‌ها تک‌بعدی طراحی شده‌اند و پیچیدگی ندارند. البته باید قبول کنید وقتی قراراست در یک قسمت از سریال به مدت 20 دقیقه موضوع طرح شود، به نقطه‌عطف برسد ومشکل حل شود، معلوم است باید خیلی با عجله این کار انجام شود. همین مساله به سریال لطمه‌زده است.

تهیه‌کننده و کارگردان علاقه‌مند بودند یک سریال خوب تولید کنند، حتیتاکید زیادی بر این مساله داشتند، اما فیلمنامه با ایرادهای زیادی همراهبود. معتقدم باید فیلمنامه و روایت داستان‌ها انسجام بیشتری می‌داشت.

آیا شما درباره مشکلات فیلمنامه با کارگردان صحبت کردید؟
فیلمنامه چند بار بازنویسی شد، اما به نتیجه مطلوب نرسید.

شما سری قبلی این مجموعه را ماه رمضان با شاهین باباپور کار کردهبودید و سری جدید را با محمود معظمی. برای این که نقش‌تان از یکدستی خارجنشود چه راهکارهایی انجام دادید؟
با توجه به این که فضای کار و بازیگرانی که نقش همسر و فرزندانم را بازیمی‌کردند کاملا تغییر کرد، من زیاد به نوع بازی‌ام در سری قبل فکرنمی‌کردم. چون تفاوت‌ها خیلی زیاد و نقطه مشترک شاید نام سریال و محتوای کلی بود