جولان موش‌های نروژی در شهر

این موش به نام‌های موش قهوه‌ای، موش انبار، موش کشتی، موش فاضلاب و موش بندر نیز نامیده می‌شود. موش نروژی موشی چاق‌تر از دو موش دیگر است.

عادت به زیستن در مناطق گرمسیری دارد، موش نروژی گونه‌ای است که تمایل به زندگی جمعی دارد و تحت شرایط مطلوب کلنی‌هایی (مجموعه‌ای از موجودات که با هم زندگی می‌کنند) را با جمعیت بیش از صد رأس تشکیل می‌دهد.

موش نروژی تمایل شدیدی برای حفر تونل و ایجاد نقب در زمین دارد بخصوص در توده‌های خاک، زیر محل‌های پوشیده و امن مثل زیر توده‌های سنگ و چوب، داخل ساختمان‌ها در فضای بین دیوارها، زیر کف ساختمان، زیر توده‌های زباله و کنار محل‌هایی که آب وجود دارد.

به این ترتیب در مناطق شهری این‌گونه به فراوانی داخل و اطراف ساختمان‌ها، زیرزمین‌ها، انبارها، کشتارگاه‌ها و مجاری فاضلاب پیدا می‌شود.

اصولا در شهرها ایستگاه‌های راه‌آهن و انبارهای کالاها ممکن است از مناطق آلوده به موش بشمار آید. زباله‌های تلنبار شده نیز محیط بسیار جلب‌کننده موش نروژی است.

این موش یک گونه زباله دوست است و با میل زیادی از آن تغذیه می‌کند. در مناطق روستایی نیز موش نروژی به محصولات کشاورزی، سیلوها، دامداری‌ها و مرغداری‌ها حمله می‌کند و از این جهت خسارات اقتصادی زیادی وارد می‌کند.

موش نروژی از شرق آسیا و احتمالا از چین منشأ گرفته و از این ناحیه همراه با گسترش شهرنشینی و حمل و نقل، بتدریج به سمت غرب انتقال یافته است.

این موش در ایران در سواحل دریای خزر و خلیج فارس، بندر گز، گرگان، تنکابن، رامسر، آستارا، بندر انزلی، آبادان، بوشهر، بندرماهشهر، اهواز، ‌بندرعباس، تبریز، بروجرد، شیراز، ‌مشهد و تهران پراکندگی دارد.