خروج بسکتبال بانوان از حالت تک‌بعدی

دور جدید رقابت‌های لیگ برتر از اوایل آبان با حضور 15 تیم آغاز شد. البته فصل جدید قرار بود با 16 تیم برگزار شود، اما با انصراف تیم کرمان تغییراتی به وجود آمد و هشت تیم در گروه یک و هفت تیم در گروه دوم جای گرفتند. تیم‌های ماکارونی جهان قزوین، نیکان ترابر تهران، صابری تهران، استیل‌آذین، کیای تهران، هیات بسکتبال سنندج، وحدت آریا و آرارات تهران در گروه یک رقابت‌ها قرار دارند و تیم‌های شرکت ملی گاز تهران، طائرپور، دانشگاه آزاد، رشد دانه گرگان، شهرداری بندرعباس، حجاب شیراز و هیات بسکتبال فارس نیز در گروه دوم جای گرفتند.

لیگ برتر بسکتبال بانوان نقاط ضعف و قوت خود را دارد، این دو جنبه مثبت و منفی لیگ با یکدیگر تلفیق شده‌اند تا بانوان بسکتبالیست شاهد لیگ پرفراز و نشیبی باشند. هیچ‌کدام از این دو جنبه مثبت و منفی تا امروز بر یکدیگر چیره نشده‌اند، اما مسئولان برگزاری رقابت‌ها باید به فکر راه چاره‌ای باشند تا نقاط قوت نمود بیشتری پیدا کند و در سایه این نمود بیشتر، ضعف‌ها هر روز کمرنگ‌تر شود. حفظ روند روبه رشد لیگ بسیار سخت است و ضعف‌های لیگ هر روز نمود بیشتری می‌یابد تا با این اوصاف ثابت شود مسئولان برگزاری رقابت‌ها و بخصوص نایب رئیس فدراسیون بسکتبال در امور بانوان چه کار سخت و دشواری را در پیش‌رو دارند.

برخلاف فوتبال بانوان که از کمبود مربی کافی و بادانش رنج می‌برد، بسکتبال بانوان مملو از مربیان باتجربه و بادانشی است که روزبه‌روز بر تعدادشان افزوده می‌شود. بیشتر مربیان حاضر در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر از قدیمی‌ترین و باتجربه‌ترین مربیان شناخته می‌شوند، مربیانی که پروانه عباسی، فرانک طیاری و افسانه حسن نائبی سرآمد آنها محسوب می‌شوند. این قدیمی‌های باتجربه و کارآزموده یکی از نکات برجسته لیگ برتر بسکتبال بانوان به شمار می‌روند و اعتبار بیشتری به لیگ بخشیده‌اند. شاید اگر مربیان جوان‌تر و کم‌تجربه‌تری هدایت تیم‌های لیگ برتری را برعهده می‌گرفتند، لیگ کیفیت بالای کنونی را نداشت.

چند تیم لیگ برتری از بازیکنان خارجی در ترکیب خود سود می‌برند. حضور بازیکنان خارجی در لیگ برتر بسکتبال بانوان اتفاق جدیدی نیست، چرا که در فصول گذشته نیز تعدادی از تیم‌ها در ترکیب خود از بازیکنان خارجی استفاده می‌کردند. تعداد بازیکنان خارجی حاضر در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر بسکتبال بانوان چندان زیاد نیست، اما همین تعداد کم به لیگ جذابیتی دوچندان بخشیده‌اند، چرا که بسیار حرفه‌ای هستند و بازیکنانی درجه یک محسوب می‌شوند.

ماکارونی جهان قزوین، آرارات تهران و شهرداری بندرعباس تیم‌هایی هستند که با بازیکنان خارجی‌شان گام به لیگ برتر این فصل گذاشته‌اند. اما ممتازترین بازیکن خارجی که در لیگ حضور دارد هاسمیک بازیکن روسیه‌ای تیم ماکارونی جهان قزوین است، این بازیکن در پایان فصل گذشته به عنوان یکی از برترین بازیکنان لیگ شناخته شد و در تیم منتخب فصل نیز جای گرفت. علاوه بر هاسمیک بقیه بازیکنان خارجی حاضر در لیگ تمام ویژگی‌های یک بسکتبالیست حرفه‌ای اروپایی را دارند و با حضورشان در لیگ برتر بانوان ایران جذابیتی مضاعف به لیگ بخشیده‌اند و سطح کیفی رقابت‌ها را ارتقا داده‌اند. این خارجی‌ها گاهی در یک بازی کنترل تیم را در دست می‌گیرند و یکتنه امتیازهای بالایی کسب می‌کنند.

لیگ برتر بسکتبال تا همین دو فصل پیش تنها یک مدعی شماره یک برای قهرمانی داشت. آرارات تهران تیمی است که برای چند فصل متوالی قهرمان لیگ بانوان شد، قدرت این تیم آنقدر زیاد بود که به محض آغاز رقابت‌ها پیشاپیش به عنوان قهرمان لیگ شناخته می‌شد، اما شرایط برای آراراتی‌ها یکسان باقی نمانده است. تضعیف تدریجی این تیم و پر و بال گرفتن تیم‌های دیگری همچون قزوین، دانشگاه آزاد و گاز تهران، لیگ را از حالت تک‌بعدی خارج کرد و تعداد مدعیان قهرمانی را افزایش داد. اکنون و در این دوره از رقابت‌های لیگ، بیش از پنج تیم مدعی قهرمانی هستند تا این تعداد مدعی، لیگ جذابی را در این فصل رقم بزند.

گذشت زمان چهره لیگ برتر بسکتبال بانوان را نیز تغییر داده است، مربیان دارای دانش بیشتر و باتجربه‌تر شده‌اند، بازیکنان به پویایی بیشتری رسیده‌اند، افزایش مدعیان قهرمانی و ارتقای سطح فنی تیم‌ها نیز لیگ را دیدنی‌تر کرده است، خارجی‌های با کیفیت و درجه یک نیز جان تازه‌ای به لیگ داده‌اند، اما باید دید مسئولان برگزاری رقابت‌ها تا چه اندازه نسبت به حفظ این شرایط و حتی بهبود آن توانایی و انگیزه دارند.

با تمام جنبه‌های مثبت و امیدوارکننده‌ای که لیگ دارد نمی‌توان نقاط ضعف این لیگ را نادیده گرفت. ضعف‌های قابل‌توجه مربوط به داوران یکی از نکات تاریک این لیگ است. تضعیف تیم قدرتمند آرارات که به اعتبار بسکتبال بانوان ایران تبدیل شده بود، نیز بسیار ناراحت‌کننده است و ادامه تضعیف این تیم به لیگ برتر لطمه می‌زند. برخی تیم‌ها همچنان بابت بهره‌گیری از حامیان مالی با مشکل مواجه هستند. کمبود امکانات سخت‌افزاری و ضعف ساختاری در برخی از تیم‌های لیگ برتری از دیگر مشکلات لیگ کنونی به شمار می‌روند. لیگ این فصل دیگر تک‌بعدی نیست، نه می‌توان آن را یک لیگ تمام‌عیار معرفی و نه می‌توان آن را لیگی ضعیف قلمداد کرد. اما تعلل و سهل‌انگاری می‌تواند همه چیز را به سمت و سوی پسرفت سوق دهد. لیگ همچنان جریان دارد، لیگی که پر از جذابیت است، اما اوضاع نابسامان بسکتبال بانوان ادامه این روند خوب را هرگز تضمین نمی‌کند.