بیماری دانش‌آموزتان را به مدرسه اطلاع دهید

دکتر فیروزه ساجدی، متخصص بیماری‌های کودکان در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: برخی بیماری‌های کودک یا نوجوان چون دیابت قندی، فشار خون بالا، صرع یا تشنج، مشکلات اسکلتی عضلانی، کم‌بینایی، کم‌شنوایی، کم‌خونی‌ها یا برخی بیماری‌های روانی و عاطفی مانند افسردگی، اضطراب، بیش‌فعالی و اختلال یادگیری به دلیل تبعاتی که بر روند فعالیت‌های آموزشی و تحرک​ کودک در مدرسه به همراه دارد، باید به اطلاع اولیای مدرسه برسد.

افراد مبتلا به دیابت چه بزرگسال و چه کودک، باید با استفاده منظم و صحیح از داروی انسولین سطح قند خون‌شان را طبیعی نگه دارند، چراکه در صورت افزایش یا کاهش قند خون، دچار علائم بالینی خطرناک​ می‌شوند.

دکتر ساجدی در ارتباط با اهمیت کنترل قند خون کودک در مدرسه می‌گوید: در صورتی که کودک مبتلا به دیابت، دچار افت یا کاهش قند خون شود، ممکن است دچار علائمی به صورت کاهش هوشیاری، تمرکز و لرزش شود و نیاز به مداخله سریع پزشکی داشته باشد، اما اولیای مدرسه در صورت آگاهی از بیماری کودک او را فورا به پزشک می‌رسانند و اقدامات درمانی را برای او انجام می‌دهند. همچنین داروهای این کودکان بخصوص در صورت شرکت در مسابقات و فعالیت‌های ورزشی سنگین یا مصرف شیرینی و مواد قندی در جشن‌های مدرسه باید به طور مجدد تنظیم شود.

در صورتی که کودک دچار فشار خون بالا باشد​ نیز آگاهی اولیای مدرسه از بیماری او کمک‌کننده است. فشار خون بالا در هر فردی نگران‌کننده است، به خصوص آن که معمولا فشار خون در کودکان به عنوان مشکل ثانویه و به دنبال مشکلات کلیوی بروز پیدا می‌کند.دکتر ساجدی با تاکید بر مصرف منظم داروها در​ کودکان دچار فشار خون بالا، اضافه می‌کند: اجتناب از مواد غذایی دارای نمک بالا و اوره در این کودکان نیز بسیار اهمیت دارد. بنابراین اگر کودک در مدرسه نهار می‌خورد، باید از رژیم غذایی خاصی پیروی کند. همچنین در صورت بروز علایم سردرد و تغییر هوشیاری باید بسرعت، فشار خون او در مدرسه کنترل شود تا در صورت اختلال در آن، اقدام درمانی صورت بگیرد.

این متخصص اطفال با اشاره به این‌که بیماری صرع در کودک به عنوان یکی از بیماری‌هایی که مصرف منظم دارو در کنترل آن بسیار مهم است و باید به اطلاع مسئولان مدرسه برسد، می‌گوید: در صورت آگاهی اولیای مدرسه از صرع کودک، آنان می‌توانند اقدامات لازم را در مورد نحوه برخورد با کودک دچار حمله صرع در مدرسه پیش‌بینی کنند تا در صورت بروز حمله صرع در مدرسه کودک دچار ضربه به سر و گاز گرفتن زبان در حین تشنج نشود.

به گفته دکتر ساجدی مشکلات اسکلتی عضلانی نیز که انواع و اقسام زیادی دارد، باید به اطلاع مسئولان مدرسه برسد، چرا که ممکن است برای کودک فعالیت ورزشی خاصی لازم یا ممنوع باشد ​ یا استفاده از وسیله یا کفش خاصی لازم باشد.این متخصص اطفال با تاکید بر لزوم آگاهی مربیان از کم‌شنوایی و کم‌بینایی کودک، می‌گوید: بی‌شک برای کودک کم‌بینا یا دچار مشکلات بینایی، استفاده از وسایل کمک بینایی مثل عینک یا لنز، نشستن یا قرار گرفتن در محل خاصی از کلاس از نظر فاصله از تخته یا میزان نور، در میزان یادگیری او موثر است. در کودک کم‌شنوا نیز ضمن استفاده از وسایل کمک شنوایی مثل سمعک، ممکن است لازم شود معلم مطلبی را برای او تکرار کند یا دانش‌آموز کم‌شنوا را در فاصله نزدیک‌تری به خود، در کلاس بنشاند. ​

متاسفانه کم‌خونی از مشکلات شایع دختران دبیرستانی در کشور است که ضمن درمان و پیشگیری از آن، باید در موارد شدید، نسبت به ریشه‌یابی علل آن اقدام جدی توسط خانواده‌ها صورت بگیرد.دکتر ساجدی در این باره می‌گوید: کم خونی در کودک با علایم کاهش تمرکز و توجه و تحریک‌پذیری می‌تواند بر پیشرفت تحصیلی و روابط او با هم کلاسانش تاثیر داشته باشد. همچنین از دیگر عواملی که به افت تحصیلی نوجوانان منجر می‌شود، ابتلا به بیماری‌هایی چون اضطراب و افسردگی است. آگاهی اولیای مدرسه از این نوع بیماری‌های روحی ـ روانی سبب می‌شود که به دانش آموز کمک شود تا با روش‌های غیردارویی و مشاوره از سوی مشاور مدرسه مشکل کودک​ حل شود . البته در موارد خاص لازم است کودک تحت مشاوره روان‌شناسی قرار بگیرد.

بیش‌فعالی یا شیطنت‌های کنترل‌نشده کودک از مواردی است که اگر در قالب بیش‌فعالی تشخیص داده شده باشد، باید به آگاهی اولیای مدرسه برسد. چرا که در چنین شرایطی وضع​ کودک به حساب بازیگوشی او یا علاقه نداشتن به درس گذاشته نمی‌شود و کودک ضمن استفاده از دارو، با کمک معلم و اولیای مدرسه به وضع طبیعی نزدیک می‌شود.

هر چند دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم معمولا در مدارس معمولی درس نمی‌خوانند، اما در برخی موارد شاهد حضور آنها در کلاس‌های درس مدارس عادی هستیم. دکتر ساجدی در ارتباط با کودکان مبتلا به اوتیسم می‌گوید: کودک اوتیسمی دچار اختلال شدید در روابط با همسالان خود است. پس با شناخت بیماری کودک از سوی اولیای مدرسه به او کمک می‌شود تا بتواند رابطه​ ای​عاطفی و کلامی با هم کلاسان اش برقرار کند و منزوی نشود. موارد اختلال یادگیری نیز در کودکان شایع است که می‌تواند به صورت اختلال در خواندن، نوشتن، املاءنویسی، ریاضی یا مخلوطی از این موارد باشد. با شناخت این موارد از سوی اولیای مدرسه و معلم کودک، وقت بیشتری از طرف معلم برای کودک گذاشته می‌شود تا او زودتر بر مشکلاتش چیره شود.