نگاه امیدوارانه یواخیم لو به آینده تیم ملی فوتبال آلمان

 این دیدگاه به سبب کار عالی او با جوانان فوتبال آلمان و جوانگرایی گسترده و موفق وی در این تیم است.تیم ملی فوتبال اسپانیا با کاپیتانی ایکرکاسیاس در سال 2010 جام جهانی را برای اولین بار فتح و در این راه در نیمه نهایی آلمان را صفر بر یک مغلوب کرد، اما این دروازه‌بان معروف و 29 ساله معترف است که از «آلمان لو» حساب می‌برد.

او می‌گوید: «تنها تیمی که در دو،سه سال اخیر اسباب نگرانی من شده و من آن را سخت‌ترین رقیب‌مان می‌دانم آلمان است. من هم روش بازی و نحوه کار این تیم را دوست دارم و هم سیمای جوان و برخی بازیگران توانای آن را، مساله نگران‌کننده‌تر برای ما این است که آلمان دائما در حال بهتر شدن است و فکر می‌کنم اوج تجلی آن در دو، سه سال پیش‌رو باشد؛ زمانی که این جوان‌ها پخته‌تر می‌شوند. من فقط امیدوارم ما تا چنان زمانی برنده عناوین موجود باشیم و دوره قهرمانی‌های آنان در زمانی باشد که نزول طبیعی نسل برتر فعلی فوتبال اسپانیا شروع شده باشد وگرنه از سهم فتوحات ما کاسته و به آلمان افزوده خواهد شد.»

دستاورد مهم «یواخیم لو» 51 ساله طی 4 سال و نیم سرمربیگری‌اش در تیم ملی آلمان نه فقط حفظ روحیه تهاجمی و زیبای این تیم در دوره 2 سال سرمربیگری یورگن کلینزمن(که خود او دستیار اول کلینزمن بود) بلکه بخشیدن غنای بیشتر فردی و گروهی به آن تیم و بیشتر ساختن جوانان حاضر در اردوی ملی بوده است.

ژرمن‌ها با سرمربیگری ظاهری کلینزمن و به واقع با هدایت فنی درخشان «لو» در جام جهانی 2006 سوم شدند و شاید در نگاه نخست در دوره‌ای که میزبانی با خود آنها بود، این رتبه کار بزرگی تلقی نشود اما حقیقت آن است که ترکیب آلمان چنان جوان شده بود که حتی خود ژرمن‌ها امید چندانی به حاصل کارشان در آن دوره نداشتند. اینک در اوایل سال 2011 آنچه لو به تیم آلمان افزوده، برخی قابلیت‌های قابل توجه فنی و فردی و استفاده بیشتر از نفرات صاحب این مهارت‌ها بوده و با هدایت او آلمان تیمی است که هر چند هنوز بسیار هجوم می‌برد اما پشت هر حرکتش به جای احساس صرف آگاهی تاکتیکی آرمیده است و بازی گروهی‌اش فوق‌العاده است و اگر ژرمن‌ها در جام‌جهانی 2010 به هر یک از تیم‌های انگلیس و آرژانتین 4 گل زدند و دومی را با فوج ستاره‌هایش 4 برصفر در هم کوبیدند، در درجه اول به خاطر سلاح‌های فوق بود.

فراموش نکنیم که در کارنامه یواخیم لو نایب قهرمانی یورو 2008 هم مشاهده می‌شود و باید به او حق داد که می‌پندارد بعد از روندهای آموزشی عالی در 2 جام بزرگ مورد بحث در سال‌های 2008 و 2010 نوبت آن رسیده است که یکی از 2 میدان عمده بعدی (یورو 2012 و جام جهانی 2014) توسط آلمان فتح شود و آنهایی که در احوالات تیم آلمان و کار فنی سرمربی مبتکر آن دقیق شده‌اند کمتر در مورد این ادعا شک به دل راه می‌دهند و آن را خوشبینی صرف و بیهوده نیز نمی‌انگارند.کسب رتبه سوم در آخرین دوره جام جهانی شاید فقط تکرار کار سال 2006 ژرمن‌ها به نظر برسد اما اولا این بار آنها از مزایای میزبانی بی‌بهره بودند و ثانیا ـ همان‌طور که قبلا آمد ـ‌ بهتر و علمی‌تر و فنی‌تر بازی کردند. به واقع این جوان‌ترین ترکیب آلمان در جام‌های جهانی طی 76 سال گذشته بود و معدل سنی نفرات آن از 9/24 فراتر نمی‌رفت و برای تیمی که مدال برنز می‌گیرد، رقمی باور نکردنی است، اضافه بر آن ژرمن‌ها با زدن 16 گل در 7 مسابقه خود پرثمرترین تیم جام را هم در خدمت داشتند و گلزن‌ترین تیم بعدی جام که هلند بود بیشتر از 12 گل نزد. آلمان توسط توماس مولر پدیده 21 ساله بایرن مونیخ که تا همین2 سال پیش به کلی ناشناخته بود، هر دو عنوان آقای گل و بهترین بازیکن جوان جام را هم به دست آورد.

مولر اعتقاد دارد که شرط اصلی موفقیت، خوب و توانا بودن یک ورزشکار است و نه لزوما سن او، اما توفیق‌های شخصی وی به‌گونه‌ای ناقض این ادعا و بهترین تبلیغ برای نسل جوان‌تر است و از این می‌گوید که اگر آلمان طرح های تاکتیکی‌اش را بسیار بهتر از اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 پیاده می‌کند، لابد به خاطر جوان‌تر شدن ترکیب آن و تاکتیک‌پذیرتر بودن جوانان آن در قیاس با میانسالان است که شاید تجربه و آگاهی بیشتری در قیاس با جوان‌ترها دارند، اما کمتر می‌توان طرح‌های درازمدت تاکتیکی را در مورد آنها پیاده کرد.

منتقدان ترکیب فعلی تیم ملی آلمان معتقدند این تیم به لحاظ فنی و فردی به هیچ‌وجه به سطح متعالی تیم‌های ملی این کشور در سال‌های فروزان 1965 تا 1996 نمی‌رسد و این عین حقیقت است و آلمان در حال حاضر کاملا تهی از نظایر ستاره‌های پرشمار آن تیم‌ها است، اما ژرمن‌ها اینک به تصمیم‌«لو» و دستیار اول او هانس پیتر فلیک مجری فوتبالی گروهی و مدرن و تهاجمی و حساب شده هستند که حتی ستاره‌های نسل‌های قبلی از قیصر فرانس بکن باوئر و کارل هاینز رومنیگه گرفته تا رودی فولر، اندریاس مولر، لوتار ماتیوس و توماس هسلر و همچنین گونتر نترز، ولفگانگ اوه‌رات، پل برایتنر، گرد مولر، کلاوس فیشر، بودو ایلگنر، کلاوس آلوفس و آندریاس برمه بر آن مهر تایید می‌زنند و بابت آن احساس غرور می‌کنند.

در تیم فعلی آلمان معدودی مهره بزرگسال هم به چشم می‌خورند که سرآمد آنها میروسلاو کلوزه است اما او هم در 34 سالگی به رکورد گلزنی گرد مولر افسانه‌ای در تیم ملی آلمان بسیار نزدیک شده است و با زدن 14 گل در مرحله نهایی 3 دوره اخیر جام جهانی به یک قدمی رکورد گلزنی رونالدوی برزیلی در این مرحله رسیده است.تیم یواخیم لو درسال فراموش نشدنی2010 در 17 مسابقه شرکت کرد و به 12 برد، 2 تساوی و 3 شکست دست یافت و در مقابل 40 گل زده، بیشتر از 10 بار دروازه‌اش فرو نریخت. براساس چنین نتایجی و برپایه چنین رکوردی بود که آلمان در واپسین جدول ماهانه فیفا در سال 2010 حائز رتبه سوم شد حال آن که سال پایان یافته را دررده ششم آغاز کرده بود.لو در پیام سال نو (میلادی) خود برای ورزشدوستان کشورش آورده است: «از دستاوردهایمان در سال 2010 بسیار راضی‌ام و روند پیشرفت فنی ما در این سال نیز ادامه یافت و شما فقط وقتی در مسیر فتح جام‌ها قرار می‌گیرید که اینچنین باشید و دائما به لحاظ فنی بهتر بازی کنید.»

کارشناسان همسو با لو معتقدند که تیم ملی آلمان هنوز جا برای پیشرفت بیشتر دارد و این خبر بسیار بدی برای رقبای این تیم و مایه و دلیل تحسین ژرمن‌ها توسط کاسیاس است که مطلب را با نقل نظر وی شروع کردیم. سن کم اکثر مهره‌های اصلی آلمان امتیازی ویژه برای آنهاست و مسعود اوزیل و سامی خدیرا که در سایه نمایش درخشان‌شان در آفریقا بلافاصله رئال مادریدی شدند به ترتیب 22 و 23 سال بیشتر ندارند. حتی فیلیپ لام مدافع راست و چپ آلمان که بعد از مصدومیت‌ها و غیبت‌های پرشمار میشاییل بالاک به کاپیتانی آلمان ارتقا یافته 27 سال بیشتر ندارد و باستی‌ین شواین اشتایگر هم‌باشگاهی بایرن مونیخی لام نیز به رغم گذر از 75 بازی ملی همسن اوست و لوکاس پودولسکی دومین گلزن برتر سال‌های اخیر ژرمن‌ها 26 ساله است.

قسمتی از درخشش جوان‌ترها در اردوی ملی آلمان و جوان‌تر شدن ترکیب تیم ملی محصول سیاست‌های ماتیاس سام معروف است.

مدافع وسط «بکن باوئر» وار ژرمن‌ها در زمان فتح جام ملت‌های اروپای 1996 که توپ طلای آن سال را هم برد، از سال 2005 که مدیر فنی فدراسیون فوتبال آلمان شد، در یکی از اولین تصمیم‌هایش راه‌اندازی دپارتمان ویژه جوانان و نوجوانان را در تمامی باشگاه‌های دسته‌های اول تا سوم بوندس‌لیگا اجباری و حکم کرد که هر باشگاه تخطی‌کننده از این قانون، از لیگ کنار گذاشته شود. اینچنین بود که ژرمن‌ها ناچارا بیشتر به جوان‌ها و پرورش آنها پرداختند و آنان توانستند در مسابقات قهرمانی جوانان زیر 19سال اروپا 2008 و قهرمانی زیر 17 و زیر 21 سال این قاره در 2009 اول شوند و تعداد قابل ملاحظه‌ای از نفرات همان تیم‌ها شامل مانوئل نوئر دروازه‌بان فیکس آلمان در جام جهانی 2010 وارد اردوی بزرگسالان هم شده‌اند.

این هم پایان کار آلمان نیست بلکه فقط شروع آرزومندی بیشتر و خواب‌های خوش‌تر یواخیم لو است که می‌گوید: «خوشبختانه جوان پشت جوان به اردوی ما وارد می‌شوند و این مساله باعث رقابت شدیدتر آنها برسر پوشیدن پیراهن ثابت و به تبع آن پیشرفت فنی تیم ملی می‌شود. من بسیار خوشبختم که در اوایل سال 2011 جوان‌ترین و تازه‌ترین پدیده فوتبال آلمان را به جهانیان معرفی کنم. او ماریو گوتزه است که 18 سال بیشتر ندارد و در بورسیا دورتموند (قهرمان نیم فصل اول لیگ آلمان) بازی می‌کند. او را درخشان‌ترین جوان فوتبال آلمان در دست‌کم 20 سال اخیر می‌دانم. با نفراتی مثل او بدیهی است که بسیار خوشبینانه به آینده فوتبال آلمان بنگرم و چه من باشم و چه خیر، این جوانان صحنه‌های تماشایی و اتفاقات بزرگی را در سال‌های پیش‌رو خلق خواهند کرد. در انتظار آن باشید.»