متن کامل سند نهایی کنفرانس بازنگری معاهده ان پی تی

آمریکا که تلاش داشت در ساعات پایانی کنفرانس , به دلیل در خواست از اسرائیل برای پیوستن به معاهده ان پی تی و تلاش عملی برای ایجاد خاورمیانه عاری از تسلیحات اتمی , اجماع در باره سند نهایی را بشکند با قرارگرفتن در انزوا ، از دست زدن به چنین کاری صرف نظر کرد.

این سند هر چند که همه خواسته های جامعه جهانی بویژه غیرمتعهدها را تامین نکرد اما توسط صاحب نظران گامی به جلو تلقی شده بخصوص اینکه دو کنفرانس قبلی در سالهای 2000و 2005 با شکست مواجه شده بود.

کنفرانس بازنگری معاهده ان پی تی سیزدهم اردیبهشت ماه آغاز شد و عصر دیروز جمعه پایان یافت.

متن کامل سند نهایی کنفرانس به این شرح است:

اصول و اهداف

الف- کنفرانس تصمیم گرفت براساس معاهده در جهت دنیایی ایمن‌تر و با هدف دستیابی به صلح و امنیت و دنیایی عاری از سلاح هسته‌ای گام برداشته شود.

ب- کنفرانس بر تعهدات بی قید و شرط کشورهای دارنده تسلیحات هسته‌ای مربوط به نابودی کامل زرادخانه‌های هسته‌ای با هدف خلع سلاح هسته‌ای وفق تعهدات آنان مطابق ماده 6 مجددا تاکید نمود.

ج- کنفرانس مجددا بر اعتبار گامهای عملی مورد توافق سند نهایی کنفرانس بازنگری در 2000 تاکید کرد.

د- کنفرانس بر اهمیت گامهایی توسط کشورهای دارنده سلاحهای هسته‌ای که منجر به خلع سلاح هسته‌ای و ارتقاء ثبات، صلح و امنیت بین الملل، بر اساس اصل امنیت روزافزون برای همه تاکید نمود.

هـ - تاسف عمیق خود را نسبت به عواقب فاجعه انسانی ناشی از استفاده از سلاح هسته‌ای را ابراز نموده و بر لزوم متعهد بودن کلیه کشورها برای همیشه نسبت به قوانین بین المللی قابل اجرا از جمله قوانین بین المللی حقوق بشردوستانه مجددا تاکید نمود.

ط - کنفرانس بر اهمیت حیاتی جهانشمولی معاهده عدم اشاعه سلاح هسته‌ای تاکید نموده و از تمامی کشورهای غیر عضو می‌خواهد فورا به عنوان کشور غیر دارنده سلاح هسته‌ای بدون هیچ شرطی بپیوندند و برای حصول نابودی کلیه سلاح‌های هسته‌ای متعهد شوند، و نیز از کشورها می‌خواهد در جهت حصول جهانشمولی معاهده و تعهد نسبت به عدم انجام هرگونه اقدامی که می‌تواند تاثیر منفی به جهانشمولی بگذارد عمل نمایند.

اقدامات اجرایی

اقدام شماره 1: کنفرانس مصمم است که کلیه کشورهای عضو متعهد می‌شوند سیاستهایی که کاملا منطبق با معاهده و هدف عاری سازی جهان از سلاحهای هسته‌ای است را دنبال کند.

اقدام شماره 2:کلیه کشورها متعهد می‌شوند در رابطه با اجرای تعهدات خود براساس معاهده، اصول شفافیت، قابلیت راستی آزمایی و برگشت ناپذیری را رعایت نمایند.

خلع سلاح هسته‌ای

الف- کنفرانس بر ضرورت فوری اجرای گامها در جهت خلع سلاح که در سند نهایی کنفرانس بازنگری 2000 توافق شده توسط کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای مجددا تاکید می‌نماید بنحوی که ثبات و صلح و امنیت بین الملل بر اساس امنیت روز افزون برای همه تامین گردد.

ب- کنفرانس بر ضرورت کاهش و نابودی کلیه انواع سلاحهای هسته‌ای مربوط به کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای تاکید نموده و بخصوص آن عده کشورها که دارای عظیم ترین زرادخانه‌های هستند را برای پیشگامی در انجام این اقدامات ترغیب می‌نماید.

ج- کنفرانس از کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای می‌خواهد خود را به کوشش‌های جدی متعهد نموده و تاکید می‌کند که تمام کشورها لازم است تلاش ویژه‌ای را در جهت ایجاد چارچوب لازم به منظور حصول دنیای عاری از سلاح هسته‌ای مبذول دارند. کنفرانس پیشنهاد پنجگانه خلع سلاح توسط دبیرکل سازمان ملل که طی آن بررسی انجام مذاکرات پیرامون کنوانسیون سلاح‌های هسته‌ای و موافقتنامه جداگانه الزام آور حقوقی با حمایت سیستم قوی راستی آزمایی را مورد عنایت قرار داد.

د- کنفرانس خواست به حق کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای مبنی بر خودداری کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای از توسعه و افزایش کیفیت سلاح‌های هسته‌ای و پایان دادن به توسعه سلاحهای جدید هسته‌ای مدرن توسط کشورهای سلاح هسته‌ای را به رسمیت بشناسد.

اقدام شماره 3: در اجرای تعهدات بی‌قید و شرط کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای در تحقق نابودی کامل زرادخانه‌های هسته‌ای‌شان، کشورهای سلاح هسته‌ای متعهد شدند که کوشش‌های بیشتری را در جهت کاهش و در نهایت نابودی کلیه انواع سلاح‌های هسته‌ای مستقر شده و مستقر نشده، از طریق اقدامات یکجانبه، دوجانبه، منطقه‌ای و چندجانبه مبذول دارند.

اقدام شماره 4: فدراسیون روسیه و ایالات متحده آمریکا متعهد شدند نسبت به اجرایی شدن هرچه سریعتر و اجرای کامل معاهده مربوط به اقدامات کاهش و محدود نمودن سلاح‌های آفندی استراتژیک را انجام داده و نسبت به ادامه گفتگوها پیرامون اقدامات پیگیری در جهت حصول کاهش عمیق‌تر زرادخانه‌های هسته‌ای شان ترغیب گردیدند.

اقدام شماره 5: کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای متعهد گردیدند به پیشرفت‌های منسجم خود در جهت خلع سلاح که در سند نهایی کنفرانس بازنگری 2000 آمده است، شتاب دهند به نحوی که ثبات، صلح و امنیت روزافزون بین المللی را محقق نماید. در این راستا از آنان خواسته شد که فورا ترتیباتی را در موارد ذیل اتخاذ نمایند:

الف- سریعا در جهت کاهش جامع کلیه انواع سلاح‌های هسته‌ای ذخیره شده خود همانگونه که در اقدام شماره 3 منظور گردیده است، حرکت نمایند.

ب- پرداختن به مسئله کلیه سلاح‌ها صرفنظر از نوع و محل استقرار آنان به عنوان یک فرآیند کامل و جامع خلع سلاح هسته‌ای.

ج- کاهش بیشتر نقش و اهمیت سلاح هسته‌ای در کلیه سیاستها و دکترین و مفاهیم نظامی و امنیتی.
د- بحث پیرامون سیاستها یی که می‌تواند مانع استفاده سلاحهای هسته‌ای و در نهایت منجر به نابودی آنان، کاهش خطرات جنگ هسته‌ای و کمک به عدم اشاعه و خلع سلاح هسته‌ای گردد.

هـ- لحاظ نمودن خواست مشروع کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای نسبت به کاهش بیشتر وضعیت عملیاتی بودن سیستم‌های هسته‌ای به نحوی که ثبات و امنیت بین الملل را ارتقاء دهد.

ط- کاهش ریسک اتفاقی استفاده از سلاح هسته‌ای.

ی- افزایش شفافیت و اعتماد متقابل. از کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای می‌خواهد که پیرامون تعهدات فوق به کمیته مقدماتی معاهده در 2015 گزارش دهد. کنفرانس بازنگری 2015 ضمن بررسی اقدامات بعدی اجرای کامل ماده 6 را مورد بررسی قرار خواهد داد.

اقدام شماره 6: کلیه کشورها موافقت نمودند که کنفرانس خلع سلاح (در ژنو) باید سریعا یک ارگان فرعی را جهت پرداختن به خلع سلاح هسته‌ای در چارچوب برنامه کار جامع و متوازن تاسیس نماید.

تضمین‌های امنیتی

الف: کنفرانس مجددا بر نابودی کامل سلاحهای هسته‌ای به عنوان تنها ضمانت مطلق نسبت به استفاده یا تهدید استفاده سلاح هسته‌ای مجددا تاکید نموده و بر خواست به حق کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای در دریافت تضمین الزام آور حقوقی امنیتی و غیر قابل تفسیر از سوی دارندگان سلاح هسته‌ای که می‌تواند منجر به تقویت رژیم عدم اشاعه سلاح هسته‌ای گردد تاکید نمود.

ب: کنفرانس قطعنامه شورای امنیت به شماره 984 (1995) که بیانیه‌های یکجانبه هریک از کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای را مبنی بر اینکه آنان تضمین مشروط و غیر مشروط نسبت به عدم استفاده و تهدید استفاده از سلاح هسته‌ای علیه کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای عضو معاهده را مورد ملاحظه قرار می‌دهند و پروتکل‌های مربوط به ایجاد منطقه‌های عاری از سلاح هسته‌ای و تضمین‌های امنیتی مربوط به این مناطق را یادآوری نمود.

اقدام شماره 7: تمام کشورها موافقت نمودند که کنفرانس خلع سلاح باید در یک برنامه کار جامع مورد توافق نسبت به ترتیبات بین المللی موثر در تضمین کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای در مقابل استفاده و تهدید استفاده از سلاح هسته‌ای گفتگوهای محتوایی بدون محدودیت انجام داده بنحوی که موضوع سند الزام آور بین المللی حقوقی نیز مورد توجه قرار گیرد. کنفرانس از دبیرکل سازمان ملل می‌خواهد که نشست در سطح عالی را در سپتامبر 2010 در جهت حمایت از کار کنفرانس خلع سلاح تشکیل دهد.

اقدام شماره 8: تمام کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای متعهد می‌شوند که به تعهدات موجود خود مربوط به تضمینهای امنیتی احترام گذارند و از آن عده از کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای که تاکنون چنین عمل نکرده‌اند خواسته می‌شود تضمین‌های امنیتی را به کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای ارائه نمایند.

اقدام شماره 9: تاسیس دیگر مناطق عاری از سلاح هسته‌ای به نحو مقتضی بر اساس ترتیباتی که به طور آزاد میان کشورهای منطقه فراهم می‌آید براساس دستور العمل 1999 کمیسیون خلع سلاح سازمان ملل متحد ترغیب می‌شود. تمام کشورهای ذیربط ترغیب می‌شوند تا مناطق عاری از سلاح هسته‌ای و پروتکل‌های ذیربط را تصویب نمایند و بطور سازنده مشورت و همکاریهای لازم را در اجرایی نمودن پروتکل‌های الزام آور حقوقی انجام دهند که این امر شامل تضمین‌های امنیتی منفی نیز می‌گردد. ضمنا از کشورهای ذیربط خواسته می‌شود که تحفظ های مربوطه را مورد بازبینی قرار دهند.

آزمایشهای هسته ای

کنفرانس این نکته را شناسایی می کند که توقف همه آزمایشهای انفجاری هسته ای و کلیه دیگر آزمایشهای هسته ای، با محدود کردن توسعه و ارتقای کیفی سلاح های هسته ای و خاتمه دادن به توسعه انواع جدید سلاح های هسته ای پیشرفته، اقدامی مؤثر برای خلع سلاح و عدم اشاعه هسته ای در تمام جنبه هایش را تشکیل می دهد.

کنفرانس مجددا بر اهمیت اجرایی شدن معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای به عنوان عنصر مرکزی رژیم خلع سلاح و عدم اشاعه بین المللی، همچنین عزم کشورهای هسته ای به تعلیق داوطلبانه مربوطه در زمینه آزمایشهای انفجاری هسته ای تا زمان اجرایی شدن معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای مقید باشند.
کنفرانس مصمم است که:

اقدام شماره 10: همه کشورهای هسته ای متعهد به تصویب معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای با همه مصالح گردند، با این یادآوری که تصمیمات مثبت کشورهای هسته ای تأثیر مفیدی بر تصویب معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای خواهد داشت و اینکه کشورهای هسته ای مسئولیت خاصی برای تشویق کشورهای عضو ضمیمه دو به ویژه آن کشورهایی که هنوز به ان. پی. تی نپیوسته اند و تأسیسات هسته ای خارج از پادمان دارند، برای امضا و تصویب دارند.

اقدام شماره 11: تا زمان اجرای شدن معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای، همه کشورها متعهد می شوند تا از انجام آزمایشهای انفجاری سلاح هسته ای یا هر انفجار هسته ای دیگر، استفاده از تکنولوژیهای سلاحهای هسته ای جدید و هرگونه اقدامی که موجب نقض هدف و اساس معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای می شود اجتناب می کنند و همه تعلیقهای داوطلبانه موجود در زمینه آزمایشهای انفجاری سلاح هسته ای باید حفظ گردد.

اقدام شماره 12:همه کشورهایی که معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای تصویب کرده اند، کمک کنفرانسهای مربوط به تسهیل کردن اجرایی شدن معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای و اقداماتی که با اجماع در کنفرانس سپتامبر 2009 تصویب شد را شناسایی می کنند و متعهد می شوند تا در کنفرانس 2011 مربوط به پیشرفتهای به عمل آمده در جهت اجرایی شدن فوری معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای گزارش دهند.

اقدام شماره 13: همه کشورهایی که معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای را تصویب کرده اند متعهد می شوند تا اجرایی شدن معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای و اجرای آنرا در سطوح ملی، منطقه ای و جهانی ارتقا دهند.

اقدام شماره 14: کمیسیون مقدماتی معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای تشویق می گردد تا بطور کامل رژیم راستی آزمایی معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای، از جمله تکمیل سریع و اجرایی شدن مقدماتی سیستم کنترل بین المللی را براساس مندیت کمیسیون مقدماتی سازمان معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای توسعه دهد که باید به محض اجرایی شدن معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای تشکیل گردد و به عنوان یک سیستم راستی آزمایی بدون تبعیض با بیشترین مشارکت، مطمئن و مؤثر در سطح گسترده جهانی عمل نماید و پایبندی به معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای را تضمین نماید.

مواد شکافت پذیر

کنفرانس مجددا بر ضرورت فوری مذاکره و به نتیجه رساندن یک معاهده بدون تبعیض، چندجانبه، بین المللی و بطور مؤثر قابل راستی آزمایی در زمینه منع تولید مواد شکافت پذیر برای سلاحهای هسته ای یا دیگر وسایل انفجاری هسته ای تأکید می نماید.

اقدام شماره 15: تمام کشورها موافقت می‌کنند که کنفرانس خلع سلاح باید در چارچوب برنامه کار توافق شده، جامع و متوازن، سریعا مذاکرات برای معاهده‌ای که تولید مواد شکافت پذیر جهت استفاده در سلاحهای هسته‌ای یا سایر تجهیزات انفجار هسته‌ای دیگر را منع می‌کند بر اساس گزارش هماهنگ کننده ویژه سال 1995 (سند CD/1299) و دستور العمل مندرج در آن آغاز نماید.

همچنین در این رابطه کنفرانس بازنگری از دبیرکل سازمان ملل دعوت می‌کند تا یک نشست در سطح عالی در سپتامبر 2010 در حمایت از کار کنفرانس خلع سلاح برگزار نماید.

اقدام شماره 16: کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای تشویق می‌شوند تا متعهد گردند تمام مواد هسته‌ای مشخص شده توسط هر یک از آنها که دیگر برای اهداف نظامی لازم نیستند را بصورت مقتضی به کنفرانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام و چنین موادی را در اولین زمانی که امکان پذیر باشد تحت پادمان آژانس یا دیگر ترتیبات و راستی آزمایی بین المللی مربوطه برای تبدیل چنین موادی برای اهداف صلح آمیز قرار دهند تا مطمئن شوند که این مواد به شکل دائمی خارج از برنامه‌های نظامی قرار می‌گیرند.

اقدام شماره 17: در ارتباط با اقدام 16، تمام کشورها تشویق می‌شوند تا از توسعه ترتیبات الزام آور حقوقی مقتضی درچارچوب آژانس حمایت کنند تا از حذف برگشت ناپذیر مواد شکافت پذیر مشخص شده توسط همه کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای که دیگر برای مقاصد نظامی لازم نیستند مطمئن شوند.

اقدام شماره 18: تمام کشورهایی که تاکنون اقدام نکرده‌اند تشویق می‌شوند تا فرایندی را در جهت تعطیلی یا تبدیل تاسیسات تولید مواد شکافت پذیر برای استفاده در سلاحهای هسته‌ای یا دیگر ادوات انفجار هسته‌ای به کار برد صلح آمیز را آغاز کنند.

دیگر اقدامات در حمایت از خلع سلاح هسته‌ای

کنفرانس تشخیص می‌دهد که خلع سلاح هسته‌ای و دستیابی به صلح و امنیت در جهان بدون سلاح هسته‌ای به شفافیت و همکاری نیاز دارد و بر اهمیت افزایش اعتماد از طریق شفافیت بیشتر و راستی آزمایی موثر تاکید می‌کند.

کنفرانس مصمم است که:

اقدام شماره 19: تمام کشورها موافق اهمیت حمایت از همکاری میان دولتها، سازمان ملل، دیگر سازمانهای بین‌المللی و منطقه‌ای و جامعه مدنی با هدف افزایش اعتماد، بهبود شفافیت و توسعه توانایی‌های راستی آزمایی موثر برای خلع سلاح هسته‌ای می‌باشند.

اقدام شماره 20: کشورهای عضو باید گزارش‌های منظم خود را در چارچوب فرآیند تقویت بازنگری معاهده در اجرای این برنامه اقدام و نیز ماده 6، بند (c)4 تصمیم درباره «اصول و اهداف عدم اشاعه و خلع سلاح هسته‌ای» 1995، و گامهای عملی موافقت شده در سند نهایی 2000 کنفرانس بازنگری NPT ارائه کنند و نظر مشورتی دادگاه بین المللی دادگستری در 8 ژوئیه 1996 را یادآوری می‌کند.

اقدام شماره 21: کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای به عنوان یک اقدام اعتمادساز تشویق می‌شوند هرچه زودتر بر یک شکل گزارش دهی استاندارد توافق کنند و گزارش استاندارد بدون خدشه به منافع ملی خود را مشخص کنند. مدیرکل دعوت می‌شود تا یک منبع قابل دسترسی همگانی که شامل اطلاعات ارائه شده توسط کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای باشد را ایجاد کند.

اقدام شماره 22: تمام کشورها تشویق می‌شوند توصیه‌های موجود در گزارش دبیرکل سازمان ملل (A/57/124) درباره بررسی سازمان ملل درباره خلع سلاح و عدم اشاعه را به منظور پیشبرد اهداف معاهده در حمایت از دستیابی به جهان عاری از سلاحهای هسته‌ای اجرا کنند.

2-: عدم اشاعه هسته‌ای

کنفرانس تصمیمات کنفرانس بازنگری و تمدید 1995 با عنوان «اصول و اهداف عدم اشاعه و خلع سلاح هسته‌ای» را یادآوری و مورد تاکید مجدد قرار می‌دهد، و بند یک از اصول و عناصر مرتبط با ماده 3 معاهده، بویژه بندهای 9 تا 13 و 17 تا 19 و ماده 6، بویژه بندهای 5 تا 7 را مورد توجه قرار می‌دهد. همچنین قطعنامه خاورمیانه مصوب آن کنفرانس را یادآوری و مورد تاکید مجدد قرار می‌دهد. کنفرانس همچنین نتایج کنفرانس بازنگری 2000 را یادآوری و مورد تاکید مجدد قرار دهد.

اقدام شماره 23: کنفرانس از تمام کشورهای عضو می‌خواهد تمام تلاشهای خود را برای ارتقای پایبندی جهانی به معاهده انجام دهند و هر عملی که می‌تواند تاثیر منفی بر چشم انداز جهانی شدن معاهده داشته باشد را مرتکب نشوند.

اقدام شماره 24: کنفرانس درخواست کنفرانس‌های بازنگری قبلی برای اعمال پادمانهای جامع آژانس بر تمام مواد شکافت پذیر منبع و ویژه در فعالیتهای هسته‌ای صلح آمیز در کشورهای عضو طبق مفاد ماده 3 معاهده را بار دیگر تاکید می‌کند.

اقدام شماره 25: کنفرانس توجه دارد که 18 کشور عضو هنوز موافقتنامه پادمانهای جامع را اجرایی نکرده‌اند و مصرانه از آنها می‌خواهد هرچه زودتر و بدون تاخیر بیشتر این کار را انجام دهند.

اقدام شماره 26: کنفرانس بر اهمیت پایبندی به تعهدات عدم اشاعه و پرداختن به تمام موارد پایبندی به منظور تقویت تمامیت معاهده و اقتدار سیستم پادمان ها تاکید می‌کند.

اقدام شماره 27:کنفرانس بر اهمیت حل تمام موارد عدم پایبندی به تعهدات پادمانی در تطابق کامل با اساسنامه آژانس و تعهدات حقوقی مربوطه کشورهای عضو تاکید می‌کند. در این باره کنفرانس از کشورهای عضو می‌خواهد همکاری خود را با آژانس گسترش دهند.

اقدام شماره 28: کنفرانس کشورهای عضوی را که تاکنون پروتکل الحاقی را منعقد و اجرا نکرده‌اند تشویق می‌کند هرچه سریعتر پروتکل را تصویب و اجرایی کنند و تا آن زمان آن را به صورت موقت اجرا کنند.

اقدام شماره 29:کنفرانس آژانس را به تسهیل بیشتر و کمک به کشورهای عضو برای انعقاد و اجرایی نمودن موافقتنامه پادمانهای جامع تشویق می‌کند. کنفرانس از کشورهای عضو می‌خواهد اقدامات ویژه‌ای را که جهانی شدن موافقتنامه پادمان‌های جامع را ارتقا می‌بخشد مورد نظر قرار دهند.

اقدام شماره 30: کنفرانس اعمال گسترده‌تر پادمانها به تاسیسات هسته‌ای صلح آمیز در کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای تحت پیشنهادهای داوطلبانه مرتبط موافقتنامه‌های پادمان، با صرفه ترین و عملی ترین روش ممکن، و توجه به در دسترس بودن منابع آژانس را خواستار می‌باشد و تاکید می‌کند که پادمانهای جامع و پروتکل الحاقی باید زمانی که امحای کامل سلاحهای هسته‌ای اتفاق افتاد به صورت جهانی اعمال شوند.

اقدام شماره 31:کنفرانس تمام کشورهای عضو دارای پروتکل‌های مقادیر کم را که پروتکل خود را اصلاح یا منسوخ نکرده‌اند تشویق می‌کند به طور مقتضی در اسرع وقت این کار را انجام دهند.

اقدام شماره 32: کنفرانس توصیه می‌کند که پادمانهای آژانس به طور منظم مورد ارزیابی قرار گیرد. تصمیمات اتخاذ شده توسط نهادهای سیاستگذار آژانس با هدف تقویت بیشتر کارآمدی و بهبود کارایی پادمانهای آژانس باید مورد حمایت قرار گرفته و اجرا شود.

اقدام شماره 33: کنفرانس از تمام کشورهای عضو می‌خواهد نسبت به ادامه حمایت سیاسی، فنی و مالی از آژانس که آن را قادر می‌سازد به طور موثر مسئولیت خود را در اجرای پادمانها که طبق ماده 3 معاهده لازم است انجام دهد، اطمینان دهند.

اقدام شماره 34: کنفرانس کشورهای عضو را تشویق می‌کند در چارچوب اساسنامه آژانس یک مبنای فناوری بین المللی سخت‌گیرانه، منعطف، تطبیق پذیر و با صرفه را برای پادمانهای پیشرفته از طریق همکاری بین کشورهای عضو و با آژانس توسعه دهند.

اقدام شماره 35: کنفرانس از تمام کشورهای عضو مصرانه می‌خواهد که اطمینان دهند صادرات مرتبط هسته‌ای آنها مستقیم یا غیر مستقیم به توسعه سلاحهای هسته‌ای یا دیگر وسایل انفجاری هسته‌ای کمک نکند و چنین صادراتی مطابقت کامل با اهداف معاهده همانگونه که بویژه در مواد یک، دو و سه معاهده، و نیز تصمیم درباره اصول و اهداف عدم اشاعه و خلع هسته‌ای مصوب کنفرانس بازنگری و تهدید 1995 داشته باشد.

اقدام شماره 36: کنفرانس کشورهای عضو را تشویق می‌کند که از تفاهمات و رهنمودهای چندجانبه مذاکره و موافقت شده در تدوین کنترل‌های صادراتی ملی خود استفاده کند.

اقدام شماره 37: کنفرانس کشورهای عضو را تشویق می‌کند که در اتخاذ تصمیم‌های صادرات هسته‌ای، بررسی کنند که آیا کشور دریافت کننده تعهدات پادمانی آژانس انرژی اتمی را به اجرا گذاشته است.

اقدام شماره 38: کنفرانس از کشورهای عضو می‌خواهد که در اقدام خود در پیگیری اهداف معاهده، حقوق مشروع همه کشورهای عضو بویژه کشورهای هسته‌ای را در دسترسی کامل به مواد، تجهیزات و اطلاعات فنی برای اهداف صلح آمیز رعایت کنند.

اقدام شماره 39: کشورهای عضو تشویق می‌گردند که انتقال تکنولوژی و مواد هسته‌ای و همکاری بین المللی بین کشورهای عضو در انتقال تکنولوژی و مواد هسته‌ای و همکاری بین المللی بین کشورهای عضو در انطباق با مواد 1، 2، 3 و 4 معاهده را تسهیل کرده و در این رابطه هرگونه محدودیت غیر ضروری که با معاهده همخوانی ندارد را از بین ببرند.

اقدام شماره 40: کنفرانس همه کشورها را تشویق می‌کند تا بالاترین استاندارد ممکن امنیتی و حفاظت فیزیکی مواد و تاسیسات هسته‌ای را حفظ کنند.

اقدام شماره 41: کنفرانس همه کشورهای عضو را تشویق می‌کند که بطور مقتضی توصیه‌های آژانس در مورد حفاظت فیزیکی مواد هسته‌ای و تاسیسات هسته‌ای (INFCIRC/225/Rev.4(corrected)) و دیگر اسناد بین المللی ذیربط را در اسرع وقت بکار بندند.

اقدام شماره 42: کنفرانس از همه کشورهای عضو کنوانسیون حفاظت فیزیکی مواد هسته‌ای دعوت می‌کند که اصلاحیه وارد شده به کنوانسیون را در اسرع وقت ممکن تصویب کنند و آنها را تشویق می‌کند که براساس اهداف و منظور آن اصلاحیه تا زمانیکه لازم الاجرا می‌گردد، عمل کنند. کنفرانس همچنین همه کشورهایی را که هنوز این کار را نکرده‌اند تشویق می‌کند در اسرع وقت ممکن به کنوانسیون بپیوندند و اصلاحیه آن را بپذیرند.

اقدام شماره 43: کنفرانس از همه کشورهای عضو می‌خواهد که اصول تجدید شده کردارنامه در مورد امنیت و ایمنی منابع رادیو اکتیو و نیز رهنمودهای در خصوص صادرات و واردات منابع رادیو اکتیو پذیرفته شده با شورای حکام آژانس در سال 2004 را اجرا کنند.

اقدام شماره 44: کنفرانس همه کشورهای عضو را دعوت می‌کند که قابلیت های ملی خود را برای کشف، جلوگیری و متوقف کردن انتقال غیر قانونی مواد هسته‌ای از درون سرزمین آنها، براساس تعهدات حقوقی بین المللی مرتبط ارتقاء دهند.

کنفرانس از آن کشورهای عضو که توانایی انجام این کار را دارند دعوت می‌کند مشارکت بین المللی و قابلیت سازی را در این زمینه تقویت کنند. کنفرانس همچنین از همه کشورهای عضو دعوت می‌کند که کنترل های داخلی موثر خود را برای ممانعت از اشاعه سلاح های هسته‌ای براساس تعهدات حقوقی بین المللی مرتبط ایجاد و تقویت کنند.

اقدام شماره 45: کنفرانس همه کشورهایی را که هنوز این کار را نکرده‌اند، تشویق می‌کند که در اسرع وقت ممکن عضو کنوانسیون بین المللی سرکوب اقدامات تروریسم هسته‌ای شوند.

اقدام شماره 46: کنفرانس آژانس بین المللی انرژی اتمی را تشویق می‌کند که کشورهای عضو را در تقویت کنترل‌های تنظیمی ملی مواد هسته‌ای، از جمله ایجاد وحفظ سیستم های دولتی حسابرسی و کنترل مواد هسته‌ای، و نیز سیستم‌های سطح منطقه‌ای یاری دهند. کنفرانس همه اعضای آژانس بین المللی انرژی اتمی را دعوت می‌کند که حمایت خود را از برنامه‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی توسعه دهند.

3- استفاده‌های صلح آمیز از انرژی هسته‌ای

کنفرانس مجددا تایید می‌کند که با تمهید یک چهارچوب کاری از اعتماد و همکاری، معاهده توسعه استفاده‌های صلح آمیز از انرژی هسته‌ای را تقویت می‌نماید. کنفرانس از کشورهای عضو می‌خواهد تا بر اساس مفاد معاهده اقدامات ذیل را بعمل آورند:

اقدام شماره 47: احترام به تصمیمات و انتخاب‌های هر کشور در زمینه استفاده‌های صلح آمیز ار انرژی هسته‌ای بدون به خطر افتادن سیاستها، ترتیبات یا توافقات همکاریهای بین المللی برای استفاده های صلح آمیز از انرژی هسته‌ای و سیاستهای چرخه سوخت کشور.

اقدام شماره 48: تعهد نسبت به تسهیل و تایید مجدد حق کشورهای عضو برای شرکت در حداکثر ممکن تبادلات تجهیزات، مواد و اطلاعات فنی و علمی برای استفاده‌های صلح آمیز از انرژی هسته‌ای.

اقدام شماره 49: همکاری با دیگر کشورهای عضو یا سازمانهای بین المللی در تقویت توسعه اهداف صلح آمیز هسته‌ای با توجه به نیازهای مناطق در حال توسعه جهان.

اقدام شماره 50: رفتار ترجیحی با کشورهای عضو غیر هسته‌ای معاهده با لحاظ نمودن نیازهای کشورهای در حال توسعه.

اقدام شماره 51: تسهیل انتقالات فناوری هسته‌ای و همکاری بین المللی بین کشورهای عضو براساس مواد 1، 2، 3 و 4 معاهده و امحاء محدودیتهای غیر ضروی برخلاف مفاد معاهده.

اقدام شماره 52: تداوم تلاشهای در آژانس (IAEA) با هدف تقویت تاثیر و کارآمدی برنامه همکاری فنی آژانس.

اقدام شماره 53: تقویت برنامه همکاری فنی آژانس در کمک به کشورهای درحال توسعه در استفاده‌های صلح آمیز از انرژی هسته‌ای.

اقدام شماره 54: انجام هرگونه تلاشی برای اتخاذ گامهای عملی بمنظور تضمین اینکه منابع آژانس برای فعالیتهای همکاری فنی کافی، مطمئن و قابل پیش بینی می‌باشد.

اقدام شماره 55: تمامی کشورها را تشویق می‌کند تا در صورت امکان، کمکهای اضافی خود را به طرح افزایش تا 100 میلیون دلار طی پنج سال آتی بعنوان کمکهای فوق بودجه به فعالیتهای آژانس بعمل آورند و از قول کمکهایی که تاکنون توسط کشورها و گروهها در حمایت از فعالیتهای آژانس قول داده شده استقبال می‌نماید.

اقدام شماره 56: تشویق تلاشهای ملی، دوجانبه و بین المللی برای آموزش نیروی کار ماهر ضروری برای توسعه کاربردهای صلح آمیز از انرژی هسته‌ای.

اقدام شماره 57: تضمین اینکه، توسعه انرژی هسته‌ای شامل قدرت هسته‌ای، کاربرد انرژی هسته‌ای همراه با تعهدات برای اجرای پادمانها و نیز سطوح مقتضی و موثر از ایمنی و امنیت مطابق با مقررات ملی کشورها و تعهدات ذیربط بین المللی می‌باشد.

اقدام شماره 58: تداوم بحث‌های بیشتر بطور غیر تبعیض آمیز و شفاف تحت نظارت آژانس یا دیگر سازمانهای منطقه‌ای پیرامون توسعه رهیافتهای چندجانبه برای چرخه سوخت هسته‌ای شامل امکان ایجاد مکانیسم هایی برای تضمین عرضه سوخت هسته‌ای و نیز احتمال طرحهای مربوط به مرحله نهایی چرخه سوخت بدون تاثیر بر حقوق کشورها طبق معاهده بدون پیش داوری نسبت به سیاستهای چرخه سوخت ملی با توجه به پیچیدگی‌های فنی، حقوق و اقتصادی این موضوعات شامل ضرورت پادمانهای جامع آژانس.

اقدام شماره 59: بررسی عضویت در کنوانسیون ایمنی هسته‌ای، کنوانسیون اطلاع زود هنگام حادثه هسته‌ای و کنوانسیون کمک در موارد حادثه هسته‌ای یا اورژانس رادیولوژیک، کنوانسیون مشترک ایمنی مدیریت سوخت مصرفی و ایمنی مدیریت ضایعات رادیواکتیو، کنوانسیون بین المللی سرکوب اقدامات تروریسم هسته‌ای، کنوانسیون حفاظت فیزیکی از مواد هسته‌ای (CPPNM) و تصویب اصلاحیه آن تا هرچه زودتر اجرایی شود.

اقدام شماره 60: توسعه مشارکت در بهترین رویه‌ها در عرصه ایمنی و امنیت هسته‌ای از جمله از طریق گفتگو با صنعت هسته‌ای و بخش خصوصی بطور مقتضی.

اقدام شماره 61: تشویق کشورهای ذیربط بطور داوطلبانه برای حداقل رسانیدن استفاده و انباشت غیر نظامی اورانیوم با غنای بالا در صورتیکه از نظر فنی و اقتصادی مقدور باشد.
اقدام شماره 62: حمل و نقل مواد هسته‌ای براساس استانداردهای بین المللی ایمنی و امنیتی و حفاظت از محیط زیست و تداوم ارتباطات بین کشورهای ارسال کننده و ساحلی برای مقاصد اطمینان ساز و رفع نگرانیهای مربوط به حمل و نقل بی‌خطر و امن و آمادگی برای موارد اضطراری.

اقدام شماره 63: اعمال رژیم مسئولیت پذیری هسته‌ای به عضویت یا پیوستن به معاهدات بین المللی ذیربط یا از طریق قانونگذاری ملی براساس اصول عمده معاهدات بین المللی در این زمینه.

اقدام شماره 64: کنفرانس از کشورهای عضو می‌خواهد تا نسبت به تصمیم متخذه با اجماع در کنفرانس عمومی آژانس در تاریخ 18 سپتامبر 2009 پیرامون «منع حمله نظامی یا تهدید به حمله علیه تاسیسات هسته‌ای عملیاتی یا تحت ساخت» پایبند باشند.

4- خاورمیانه، بویژه اجرای قطعنامه 1995 در مورد خاورمیانه

1 - کنفرانس قطعنامه 1995 در مورد خاورمیانه را مورد تأیید قرار داده و اهداف و مقاصد مندرج در سند سال 2000 را متذکر می گردد. کنفرانس تأکید می کند قطعنامه تا زمان تحقق اهداف آن معتبر است. این قطعنامه که هم بانیان آن دولتهای امین پیمان (آمریکا، روسیه و انگلیس) بودند، عنصر اساسی نتایج کنفرانس 1995 بوده و مبنائی است که بر اساس آن معاهده بدون رأی گیری در سال 1995 تمدید گردید. اعضا تعهد خود نسبت به اجرای فردی و جمعی کلیه اقدامات لازم بمنظور اجرای فوری آن را تجدید می نمایند.

2 - کنفرانس حمایت خود از اهداف و مقاصد فرآیند صلح خاورمیانه را مورد تأیید قرار می دهد و تصدیق می کند که تلاشها در این زمینه و همچنین سایر تلاشها، از جمله به ایجاد منطقه خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای و سایر سلاحهای کشتار جمعی کمک می کنند.

3 - کنفرانس تأیید صورت گرفته توسط 5 دولت هسته ای در سال 2010 مبنی بر تعهد آنان به اجرای کامل قطعنامه 1995 در مورد خاورمیانه را مورد توجه قرار می دهد.

4 - کنفرانس ابراز تأسف می کند که پیشرفت اندکی در اجرای قطعنامه 1995 در مورد خاورمیانه حاصل شده است.

5 - کنفرانس تأیید صورت گرفته توسط کنفرانس سال 2000 در مورد اهمیت پیوستن اسرائیل به معاهده و قرار دادن کلیه تأسیسات هسته ای اش تحت پادمانهای کامل آژانس را متذکر می گردد. کنفرانس فوریت و اهمیت نیل به جهانمشمولی معاهده را تأیید می نماید. کنفرانس از کلیه کشورهای منطقه که عضو معاهده نیستند، می خواهد به عنوان یک دولت غیرهسته ای به پیمان بپیوندند تا جهانشمولی آن زودتر محقق گردد.

6 - کنفرانس بر ضرورت الزام شدید توسط همه دول عضو به تعهداتشان تحت معاهده تأکید می نماید. کنفرانس از همه کشورهای منطقه می خواهد اقدامات ذیربط و اعتمادساز را برای کمک به تحقق اهداف قطعنامه 1995 انجام دهند و از کلیه دولتها می خواهد از مبادرت به هر اقدامی که مانع دستیابی به آن اهداف می گردد، خودداری کنند.

7 - کنفرانس بر اهمیت فرآیند منتهی به اجرای قطعنامه 1995 تأکید می کند. بدین منظور کنفرانس گامهای عملی زیر را تصدیق می نماید:

الف) دبیرکل سازمان ملل و همبانیان قطعنامه 1995 در مشورت با کشورهای منطقه، کنفرانسی را در سال 2012 با شرکت همه دولتهای منطقه در خصوص ایجاد منطقه خاورمیانه عاری از سلاحهای هسته ای و کلیه سلاحهای کشتار جمعی دیگر بر اساس ترتیباتی که آزادانه و توسط دولتهای منطقه و با حمایت و درگیر شدن کامل دولتهای هسته ای حاصل شده باشد، برگزار خواهند کرد. کنفرانس 2012 باید قطعنامه 1995 را مبنای کار خود قرار دهد.

ب) انتصاب یک تسهیل کننده توسط دبیرکل سازمان ملل و همبانیان قطعنامه 1995 در مشورت با دولتهای منطقه، با مأموریت حمایت اجرای قطعنامه 1995 از طریق مشورت با دول منطقه و انجام تمهیدات لازم برای برگزاری کنفرانس 2012 . تسهیل کننده همچنین در اجرای گامهای پیگیری توافق شده توسط دولتهای منطقه ای شرکت کننده در کنفرانس 2012 مساعدت خواهد کرد. وی همچنین به کنفرانس بازنگری پیمان در سال 2015 و کمیته های مقدماتی آن گزارش خواهد داد.

ج) تعیین یک دولت میزبان برای کنفرانس 2012 توسط دبیرکل سازمان ملل و همبانیان قطعنامه 1995 در مشورت با دولتهای منطقه.

د) گامهای اضافی به منظور حمایت از اجرای قطعنامه، از جمله اینکه از آژانس، سازمان منع سلاحهای شیمیائی و سایر سازمانهای بین المللی ذیربط درخواست شود تا اسناد پایه ای را در ارتباط با روند لازم برای منطقه عاری از سلاحهای هسته ای و سایر سلاحهای کشتار جمعی و سیستم های پرتاب آنها را با مدنظر قرار دادن کارهای انجام شده در گذشته و تجربیات مربوطه تهیه نمایند.

ه) بررسی کلیه پیشنهادات بمنظور حمایت از اجرای قطعنامه از جمله پیشنهاد اتحادیه اروپائی مبنی بر میزبانی سیمنارهای پیگیری آن که در ژوئن 2008 برگزار شد.

8 - کنفرانس لزوم حفظ پیشرفتهای موازی، ماهوی و زمانی، در فرآیند منتهی به نیل به امحای کامل همه سلاحهای کشتار جمعی در منطقه(هسته ای، شیمیائی و بیولوژیکی) را مورد تأکید قرار می دهد.

9 - کنفرانس تأکید می نماید که همه دولتهای عضو معاهده بویژه هسته ای و دولتهای منطقه باید به گزارش دهی در مورد گامهای متخذه برای اجرای قطعنامه، از طریق دبیرخانه سازمان ملل، به ریاست کنفرانس بازنگری 2015 و همچنین به رئیس نشست های کمیته مقدماتی آن ادامه دهند.

10 - کنفرانس مضافا اهمیت نقشی را که جامعه مدنی در کمک به اجرای قطعنامه و ترغیب همه تلاشها در این زمینه ایفا می کنند، مورد تصدیق قرار می دهد.

دیگر موضوعات منطقه‌ای

1- کنفرانس قویا از جمهوری دمکراتیک خلق کره می‌خواهد تا تعهدات خود را طبق گفتگوهای شش جانبه به عمل آورد که شامل انصراف کامل و قابل راستی آزمایی از تمامی سلاحهای هسته‌ای و برنامه‌های هسته‌ای موجود براساس بیانیه مشترک سپتامبر 2005 می‌باشد و از این کشور می‌خواهد تا در اسرع وقت به معاهده و موافقتنامه پادمانهای آژانس باز گردد. همچنین، کنفرانس از جمهوری دمکراتیک خلق کره و تمامی کشورهای عضو می‌خواهد تا کاملا تعهدات مربوط به عدم اشاعه و خلع سلاح را اجرا نمایند. کنفرانس قویا حمایت خود را از گفتگوهای شش جانبه مجددا تایید می‌نماید و خواستار دستیابی به راه حل رضایت بخش و جامع نسبت به مسائل مطروحه از طرق دیپلماتیک است .

شبکه العالم