نیمکت نشینی ستاره‌ها در ایران مشکل ساز است

نیم‌فصل اول لیگ، برخلاف پیش‌‌بینی‌ها با افت و خیز زیاد برای پرسپولیس همراه بود. این جایگاه را شایسته‌ تیمتان می‌دانید؟

پرسپولیس به دلیل تغییرات زیاد باید انتظار فراز و نشیب را می‌کشید. در حقیقت تیم ما بالای 80 درصد تغییر کرده بود. تعداد زیادی بازیکن با تجربه رفتند و به جای آنها بازیکنان زیر 26 سال جایگزین شدند. چنین تیمی حداقل هفت هشت هفته زمان می‌خواهد تا هماهنگ شود. اگر ما از همان ابتدا مثل هفته‌های پایانی نیم‌فصل بازی می‌کردیم و نتیجه می‌گرفتیم الان دست‌کم 5 امتیاز با تیم دوم فاصله داشتیم و قهرمان نیم‌فصل بودیم. فکر می‌کنم پرسپولیس پس از دربی مقابل استقلال از نظر امتیاز یکی از بهترین تیم‌ها بود.

مشکل فقط ناهماهنگی تیمی بود یا حاشیه‌های جنبی از جمله مسائل مدیریتی تاثیر داشت؟ به نظر می‌رسد با حضور کاشانی وضعیت روحی پرسپولیس بهتر شد.

وضعیت بهتر شد، اما حاشیه‌ها همیشه برای تیم‌های بزرگی مثل پرسپولیس و استقلال هست. واقعا وقتی این دو تیم یک باخت می‌دهند جمع کردن حاشیه‌هایش آسان نیست. اینجا مثل تیم‌های شهرستانی نیست که باخت راحت پذیرفته و بعد فراموش شود. انتظار از این دو تیم زیاد است. شما می‌بینید استقلال از روزی که اولین باخت خود را پشت سر گذاشت، دیگر نتوانست خوب نتیجه بگیرد. حساسیت و توجه نسبت به این تیم‌ها زیاد است. جو استادیوم همیشه برای بازیکن فشار و استرس دارد. به هر حال همان‌طور که در پرسپولیس و استقلال بازیکن به شهرت و محبوبیت می‌رسد و راحت‌تر به تیم ملی می‌رود، شرایط سخت‌تر هم می‌شود. بازی در این دو تیم و تیم‌های شهرستانی زمین تا آسمان فرق می‌کند.

کرانچار همواره به خاطر تغییر در ترکیب و در حقیقت نشناختن ترکیب اصلی تیمش مورد انتقاد بود. این شرایط کار را برای بازیکنان سخت نمی‌کرد؟

به نظر من سرمربی ما ترکیب خودش را می‌شناخت، اما گاهی اوقات ناچار بود تغییراتی ایجاد کند. متاسفانه سرماخوردگی و آنفلوآنزا شرایطی را ایجاد کرده بود که دیگر همه چیز از دست کرانچار خارج شد. خود من پیش از بازی با استیل‌آذین به همین دلیل سه‌چهار روز تمرین نداشتم. اصولا بازیکنی هم که تمرین نکرده باشد نباید بازی کند. خیلی پیش می‌آمد که به دلایلی ترکیب تغییر می‌کرد.

اما خیلی‌ها هم بی‌دلیل از ترکیب اصلی به نیمکت و بعد به سکو جابه‌جا می‌شدند.

به هر حال سلیقه مربی هم هست. به نظر من هر فصل از این اتفاقات وجود دارد، ولی حساسیت نسبت به پرسپولیس زیاد شده است.

در مورد تغییرات تاکتیکی چطور؟

تغییر تاکتیکی که زیاد داشتیم. در مورد خودم که فکر می‌کنم سال اولی است که در طول یک نیم‌فصل اینقدر جابه‌جا شده‌ام. من در 5 پست مختلف برای پرسپولیس بازی کردم و این تجربه تازه‌ای بود.

از این شرایط ناراضی نبودی؟

من نباید راضی باشم. سرمربی باید از عملکردم راضی باشد که خوشبختانه هر جا صحبت کرده ظاهرا راضی بوده است. من وقتی پشت مهاجم بازی می‌کنم راحت‌تر هستم و تجربه بیشتری دارم. در استقلال در همین پست بودم و سال دوم بهترین گلزن شدم. در ابومسلم هم در همین پست 12 گل زدم. همان اوایل با کرانچار صحبت کردم و گفتم بازی من در سال‌های قبل و در همان پست بیشتر به چشم می‌آمد که ایشان گفت اگر بازی‌ام به چشم بیاید و نتوانم خواسته مربی را پیاده کنم فایده‌ای ندارد، او می‌گفت باید برای مردم بازی کنی و هر جا هستی وظیفه‌ات را خوب انجام دهی. من هم دیدم منطقی صحبت می‌کند و پذیرفتم. بعد از آن چند بار در جلساتی که با بازیکنان داشت می‌گفت میثم تاکتیک‌پذیر است و وظیفه‌شناس. من هم سعی کردم جواب اعتماد کرانچار را بدهم.

اما در مقاطعی گفته می‌شد که میثم بائو بازیکن مورد علاقه حسین عبدی است که به همین علت هر طور شده در ترکیب کرانچار جای می‌گیرد. برای این حرف‌ها چه پاسخی داری؟

پیش از این که کرانچار به پرسپولیس بیاید آقای عبدی فقط پشت مهاجمان از من استفاده می‌کرد. در اردوی ترکیه هم در بازی‌ها فیکس بودم، اما در همین پست، من به این حرف‌ها توجه نمی‌کنم. اتفاقا کرانچار سال قبل در الشعب امارات سرمربی من بود و از من شناخت داشت. همانجا هم به عنوان هافبک چپ و راست از من استفاده می‌کرد. اصلا احتیاجی به سفارش و این حرف‌ها نبود.

پس شایعه باندبازی در پرسپولیس را هم رد می‌کنید؟

کرانچار با هیچ کس شوخی ندارد، مثلا شیث رضایی یکی از بهترین خریدهای پرسپولیس محسوب می‌شد، اما 5 هفته حتی در فهرست 18 نفره نبود. خود من وقتی مقابل پاس خوب نبودم بین دو نیمه عوض شدم یا مثلا مقابل ابومسلم از ابتدا در ترکیب نبودم، او باکسی تعارف ندارد و هر کس که تشخیص بدهد به درد‌ آن بازی می‌خورد به میدان می‌فرستد.

با این اوصاف فکر می‌کنی بازیکنی که نیمکت‌نشین شده حق اعتراض ندارد؟

نباید اعتراض کرد، البته طبیعی است هیچ بازیکنی دوست ندارد روی نیمکت بنشیند، چون قرارداد بسته که بازی کند. این حق همه است، اما مربی هم بیشتر از 11 نفر را که نمی‌تواند به زمین بفرستد. من مقابل ابومسلم که تیم سابقم بود خیلی دوست داشتم از ابتدا در ترکیب باشم، اما نبودم. سعی کردم در همان دقایق با جان و دل بازی کنم و به تصمیم سرمربی احترام بگذارم.

پرسپولیس این فصل نسبت به فصل گذشته ستاره‌‌های کمتری دارد. بی‌تجربگی برخی بازیکنان در افت این تیم موثر بود؟

با تمام احترامی که برای تیم پارسال قائلم، معتقدم خوب نیست یک تیم ستاره‌های زیادی داشته باشد. من فصل قبل با ابومسلم جلوی پرسپولیس بازی کردم. فکر می‌کنم اگر تیمی ستاره زیاد داشته باشد بازیکنان مجبورند دائم به هم تعارف کنند. در دویدن و تقسیم کردن توپ روال عادی طی نمی‌شود. فوتبال ما از این نظر هنوز باورهای حرفه‌ای ندارد، مثل رئال و بارسلونا حرفه‌ای نیستیم. من چند وقت پیش دیدم مسی و ژاوی روی نیمکت نشستند، اما اینجا هیچ ستاره‌ای دوست ندارد نیمکت‌نشین شود. اگر روی نیمکت بنشیند مشکل‌ساز می‌شود.

پس به تیم کنونی پرسپولیس امیدواری؟

بله. به نظر من تیمی که امسال آقای انصاری‌فرد ساخته حداقل می‌تواند سه چهار سال پرسپولیس را تامین کند. ما امسال با همین شرایط حداقل سهمیه آسیا را می‌گیریم یک درصد اگر به موفقیت نرسیم باید به این تیم زمان بدهند. میانگین سنی تیم ما پایین است. پارسال بیشتر بازیکنان 30سال را رد کرده بودند، اما حالا همه جوان و آینده‌دار هستند و قطعا فصل بعد اگر این ترکیب حفظ شود می‌توان راحت‌تر قول قهرمانی هم داد. امسال هم ناامید نیستیم اما فصل بعد به مراتب اوضاع بهتر از این می‌شود. از میان 10 بازیکن معمولا 2 نفر ستاره می‌شوند. به نظر من بهترین کار این فصل جوان کردن پرسپولیس بود، این طوری مجبور نیستند یکدفعه 15 بازیکن را عوض کنند.

پیش از اعلام فهرست تیم ملی خیلی امیدوار بودی که دعوت شوی، اما این‌طور نشد؟

اگر این اواخر سرما نمی‌خوردم و از ترکیب دور نمی‌شدم مطمئن بودم که دعوت می‌شدم. من 5 هفته خیلی خوب داشتم. بعد از دربی گل زدم و پاس گل دادم، اما به خاطر بیماری در بین فهرست 18 نفره در یکی دو مسابقه نبودم که به نظرم در دعوت نشدنم تاثیر داشت. از این بابت هم ناراحت نیستم، بدنم احتیاج به استراحت داشت، من این فصل در بیشتر بازی‌ها به میدان رفتم. این اواخر حتی خوشحال می‌شدم که در یکی دو بازی کرانچار به من بازی نمی‌داد و استراحت می‌کردم.

به آینده تیم ملی با افشین قطبی امیدوارید؟

پس از ناکامی تیم ملی در مقدماتی جام جهانی مردم منتظر جام ملت‌ها هستند. فکر می‌کنم تیم‌ ما توان موفقیت در آسیا را دارد و امیدوارم آن ناکامی بزرگ جبران شود.

هم تجربه بازی در استقلال را داری، هم پرسپولیس. اگر قرار باشد مقایسه‌ای میان 2 تیم داشته باشی چه می‌گویی؟

حاشیه‌های الان استقلال را نمی‌دانم و نمی‌توانم اظهارنظر کنم، اما فکر می‌کنم پرسپولیس از نظر تعداد هواداران و بزرگی حاشیه‌ها، بزرگ‌تر از استقلال است. در مجموع پرسپولیس و اخبارش بیشتر به چشم می‌آید.

خط هافیک پرسپولیس را چطور ارزیابی می‌کنید؟

تنها پستی که بازیکنان اسمی زیاد دارد همین هافیک است. به نظر من همه بازیکنان خوب بودند، فرقی نمی‌کند یک هفته من باشم و هفته دیگر کس دیگری آن وظیفه را به عهده بگیرد. حتی فکر می‌کنم حسین بادامکی که مورد انتقاد تماشاگران قرار می‌گرفت هم هر بازی که بود با جان و دل کار کرد. در مورد او یک مقدار کم لطفی شد. بی‌دلیل حساسیت‌هایی درست شد که امیدوارم برطرف شود. چون حسین هم واقعا به پرسپولیس و موفقیتش علاقه دارد.

کیفیت مسابقه‌های لیگ نهم نسبت به لیگ قبل چطور بود؟

اوایل فصل افت کرده بود، اما از نیمه‌های نیم‌فصل به بعد رقابت نزدیک شد. نتیجه آن هم نزدیک بودن امتیازها در بالا و پایین جدول بود.

در استقلال و پرسپولیس بازی کردی. بازی در خارج از ایران به عنوان لژیونر را هم با الشعب امارات تجربه کردی. مهم‌ترین هدف میثم بائو در فوتبال چیست؟

اول دوست دارم پیراهن ثابت تیم ملی را به دست بیاورم. در زمان مربیگری آقای دایی چند بازی ملی را تجربه کردم و امیدوارم که بتوانم دوباره این پیراهن را به دست بیاورم. در مورد لژیونر شدن هم امیدوارم به پیراهن یکی از تیم‌های اروپایی دست یابم.

حرف خاصی باقی مانده است؟

از هواداران پرسپولیس و استقلال ممنونم که همیشه به من احترام گذاشتند و خوشحالم که از زمان حضور در پرسپولیس مشکلی با هواداران استقلال نداشتم. فوتبال حرفه‌ای تفکر حرفه‌ای برای پیشرفت می‌خواهد و خوشبختانه هواداران هم به این باور من احترام گذاشتند.

سارا احمدیان