اختلال اضطرابی ناشی از مواد مخدر

اختلال اضطرابی ناشی از مواد نتیجه مستقیم مصرف مواد سمی است، موادی نظیر سوءمصرف دارو، سموم، الکل و بسیاری ازمواد دیگر. مقلدهای سمپاتیک مانند آمفتامین، کوکائین و کافئین بیش از سایر مواد منجر به اختلالات اضطرابی می‌شوند، اما بسیاری ازمواد سروتونرژیک مانند LSD و متیل دی‌اکسی متامفتامین که در ساخت قرص‌های توهم‌زا مورد استفاده قرار می‌گیرند هم می‌توانند نشانگان اضطرابی مزمن و حاد را در مصرف‌کنندگان ایجاد کنند. در اختلال اضطرابی ناشی از مواد در حین مصرف ماده مورد نظر یا در عرض یک ماه پس از قطع آن فرد دچار اضطراب، حمله‌های هراس، وسواس یا اجبار به صورت برجسته و چشمگیر می‌شود. حتی دو‌، سه بار مصرف محرک‌های روانی هم می‌تواند در برخی افراد به تولید علایم اضطرابی بینجامد. خصایص این اختلال درباره هر ماده فرق می‌کند و همراه با علایم اختلالات اضطرابی، وضعیت شناختی فرد نیز از نظر درک مطلب، شمارشگر و حافظه ممکن است مختل شود. نقایص شناختی مذکور در صورت قطع مصرف ماده مورد نظر معمولا برگشت‌‌پذیر است.

در کل سیر این اختلال به کنار گذاشتن ماده مسبب و توان درازمدت فرد در محدود کردن مصرف آن بستگی دارد. اگر با قطع مصرف آن ماده علایم اضطرابی همچنان برقرار بود، ممکن است استفاده از روان‌درمانی یا دارودرمانی برای درمان آنها لازم شود.