در نشست نقد کتاب‌ها و شعرهای دفاع مقدس عنوان شد

خاطره‌نویسی را به نهضت قلمی تبدیل کنیم‌

گروه فرهنگ و هنر: با گذشت 2 دهه از پایان جنگ تحمیلی، بسیاری از رزمندگان هنوز در روایت و ثبت خاطرات خود از دفاع مقدس تعلل کرده‌اند و این به معنای فراموش شدن بخشی از خاطرات ارزشمند آن دوران است. این موضوع مهم‌ترین بخش انتقاد رحیم مخدومی در نشست مشترک وزرات ارشاد و بنیاد حفظ آثار در نقد کتاب‌های حوزه دفاع مقدس بود.به گزارش ایسنا، رحیم مخدومی در این نشست که شامگاه چهارشنبه برپا شد، گفت: نکته‌ای که در ضمن خاطره‌نویسی دفاع مقدس حائز اهمیت است، ویژگی منحصر به فردی است که خاطره نسبت به گونه‌های ادبی دیگر دارد.

کد خبر: ۲۰۵۶۱۲

وی گفت: در حال حاضر، بیشتر خاطرات دفاع مقدس را افراد خاصی مثل سیاستمداران، فرماندهان و خبرنگاران نوشتند و رزمندگان ما که از توده مردم بودند، هنوز خاطرات خود را ثبت نکرده‌اند که علت عمده آن، دست به قلم نبودن بسیاری از ما ایرانیان است که کمتر یادداشت روزانه می‌نویسیم.

این خاطره‌نویس دفاع مقدس با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب درباره‌ خاطره‌نویسی و تبدیل آن به یک نهضت، افزود: این امر شاید برای بعضی از متولیان فرهنگی عجیب بود، لذا من از این نکته استفاده کردم برای جاافتادن و منحصر‌ به فرد بودن خاطره‌نویسی و استعداد خاطره در عمومیت دادن آن، نگارش توده‌ای مردم و روی آوردن توده مردم برای نگارش خاطره، که این را در گونه‌های دیگر ادبی نمی‌بینیم.او در ادامه افزود: کشورهایی که در هر زمینه‌ای رشد کردند، نخبه‌های آنها از تعامل همگانی امکان رشد داشتند نه مثل ما که کانون‌های خاصی را ایجاد کرده‌ایم و عده‌ای را گزینش می‌کنیم و با آموزش‌های خاص و فشرده و تحت فشارهای روحی و روانی می‌خواهیم نخبه پرورش دهیم.

او ادامه داد: دست کم، یک میلیون رزمنده در صحنه حضور داشتند کسانی که تاثیرگذار بودند، اما چون ملت دست به قلمی نبودیم، دستمان خالی است. شاید در بعضی از محافل بخواهیم آن را گونه ادبی سختی جلوه بدهیم و خسرانش را هم می‌بینیم، اما این قابل تبدیل شدن به نهضت همگانی است .

مخدومی در پایان گفت: برخلاف ادعای بعضی از رسانه‌ها که به این مساله دامن می‌زنند که خاطرات دفاع مقدس مخاطب ندارد و اصلا کارشناسی‌شده نیست، معتقدم خاطرات دفاع مقدس هنوز به سقف متوسط و نگارش خوب نرسیده؛ اما ادعا می‌کنیم که بیشترین مخاطب را داریم. در حقیقت باید گفت ضعف جای دیگری است.