ارتباط زایمان طبیعی‌ با‌ مسوولیت‌پذیری‌

میزان انجام عمل سزارین در سال 1995 در ایالات متحده و در تمام زایمان‌هایی که صورت گرفته 5/4 درصد بوده که این رقم در سال 2006 با افزایش زیادی به 1/29 درصد رسیده است.

توانایی مادران در مراقبت موفقیت‌آمیز از فرزندان تازه متولد شده به‌گونه‌ای که حداکثر رشد فکری و عقلی را داشته باشند، با جریانات مغزی خاص و معینی از هورمون‌ها پشتیبانی می‌شود.آزمایش کودکانی که به طور طبیعی متولد شده‌اند، در مقایسه با کودکان سزارینی نشان دهنده افزایش ترشح اکسی‌توکسین از هیپوفیز پسین است. اکسی‌توکسین یک واسط کلیدی رفتار مادرانه در حیوانات است.

محققان در عین تعجب دریافتند در مادرانی که فرزندشان با سزارین متولد می‌شود، قسمتهایی‌ از مغز فعالیت کمتری دارد که در مدل‌های جانوری نیز این نواحی مرتبط با کاهش رفتار مادرانه است و در مدل انسانی گرایش به افسردگی پس از زایمان را بیشتر می‌کند.

این فرضیه که تفاوت در چگونگی وضع حمل ممکن است میزان پاسخ‌دهی مغز مادرانه انسان را به هنگام وضع حمل کاهش دهد، تایید می‌کند.

محققان با بررسی نواحی از مغز که تحت تاثیر چگونگی وضع حمل قرار می‌گیرد به ارتباط بین فعالیت مغزی و حالت روانی پی بردند و دریافتند که بعضی از همین نواحی مغزی می‌توانند در تنظیم حالت روانی پس از زایمان کمک کنند. از آنجایی که بیشتر زنان مایلند که برای داشتن فرزند کمی ‌سنشان بالاتر، در این گروه اجتماعی انجام عمل سزارین هنگام تولد افزایش می‌یابد. نتایج این تحقیق می‌تواند به درک بهتر آنها از فیزیولوژی عصبی و روان‌شناسی ارتباط مادر ‌ فرزند کمک کند. این تحقیق می‌تواند به تشخیص سریع‌تر خانواده‌هایی که در معرض افسردگی پس از زایمان و مشکلات مربوط به آن هستند، کمک کند و مدلی برای مداخلات آزمایشی ایجاد کند.