شعارهای المپیک را در "پرواز رنگ‌ها" به نمایش درآوردم

به گزارش ایسنا ، جمعی از نمایندگان رسانه‌های گروهی اعزامی به بازی‌های المپیک پکن به همراه مسئولین کمیته ملی المپیک روز گذشته (شنبه) میهمان مجید مجیدی کارگردان بزرگ کشورمان بودند تا در کنار او فیلم افتخارآمیز «پرواز رنگ‌ها» را دیده و با او در ارتباط با المپیک به گفت‌وگو بنشینند.

مجیدی که بسیار آرام و کمی اندوهبار از درگذشت دوست و همکارش خسرو شکیبایی بود، در ارتباط با فیلم کوتاهش گفت: «بیش از دو سال پیش بود که شهرداری پکن به عنوان مجری اصلی طرح از مردم این شهر در ارتباط با انتخاب پنج کارگردان برای ساخت فیلم کوتاه بازی‌های المپیک نظرخواهی کرد. در این نظرخواهی تعداد زیادی کارگردان از سراسر دنیا با مشخصه‌های خاص اعلام شده بودند که بیشتر کارگردان‌ هایی بودند که آثارشان در چین پخش شده بود. براین اساس با توجه به اینکه فیلم «بچه‌های آسمان» (اثر درخشان مجید مجیدی) تاکنون 17 بار از تلویزیون ملی چین پخش شده بود، مردم پکن من را به عنوان یکی از نخستین کارگردان‌ها انتخاب کردند. این گونه بود که دو سال پس از من و چهار کارگردان دیگر از کشورهای فرانسه، ایتالیا، استرالیا و هنگ‌کنگ دعوت شد که در فیلمی وضعیت پکن را در ارتباط با بازی‌های المپیک توصیف کنیم. قرار هم بر این شد که همه گارگردان‌ها براساس نگاه خودشان به موضوع بنگرند.»

وی افزود: «برای این فیلم سه تا چهار سفر مقدماتی به پکن داشتم. در آن سفرها موضوع‌های مختلفی را در نظر داشتم. اما نکته‌ای که در این میان نظر من را جلب کرد، حضور نسل جوان، پرتلاش و پرانگیزه در چین بود. نسلی که پس از انقلاب فرهنگی این کشور خدمات شایسته‌ای را در این کشور انجام داده بود. دگرگونی چین در این سال‌ها بسیار حیرت‌انگیز بود. از طرفی دیگر من در این فیلم پنج دقیقه وقت داشتم تا تاریخ پنج هزار ساله‌ی چین را به تصویر بکشم. کار سختی بود. ایده‌های مختلفی هم به من رسید تا اینکه در بازدید از مکان‌ها به مدرسه‌ای در پکن رسیدم که کلید اصلی کار من شد.»

مجیدی در این رابطه یادآور شد: «چیزی حدود 105 سال از قدمت این مدرسه می‌گذشت که تاحدودی برابر قدمت تاریخ المپیک بود. این تقارن خوبی برای ما بود. این طور شد که برنامه‌ریزی کردیم. فیلم با صدای مدیر مدرسه که به دانش‌آموزان جشن یکصد سالگی مدرسه را نوید می‌دهد، آغاز می‌شود. از طرفی دیگر این مدرسه یک ارتباط خاص دیگر هم می‌تواند با المپیک داشته باشد. نام این مدرسه «لوشین» بود. او یکی از نویسنده‌های مطرح چین بود که نقش اساسی در تحول مردم چین پس از شکست‌های جنگ جهانی داشت. اگر به دقت به سخنان لوشین توجه کنیم، تمام شعارهای المپیک را می‌توان در سخنان او دریافت.»

یکی از کارگردان‌های برتر بازی‌های المپیک پکن در ادامه‌ی توصیف فیلمش خاطرنشان کرد: «عنصر رنگ در چین خیلی مهم است. رنگ زرد رنگ تاریخ و پادشاهی، رنگ قرمز رنگ ملی چین، رنگ بنفش رنگ آیین‌های سنتی، رنگ آبی رنگ مدرنیته و رنگ سبز رنگ طبیعت است. از طرفی همین رنگ‌ها پنج حلقه‌های المپیک را هم تداعی می‌کنند که البته ما از بنفش به جای سیاه استفاده کرده‌ایم.»

در فیلم پرواز رنگ‌ها ده‌ها نوجوان چینی که در صف‌های مدرسه با لباس‌های پنج‌گانه و پنج رنگ خود ایستاده‌اند در انتظار آغاز جشن یکصد سالگی مدرسه‌شان هستند. در ادامه فیلم این نوجوانان سوار بر دوچرخه به عنوان وسیله‌ی نقلیه ملی چین چندین بادکنک همرنگ لباس‌های خود را با خود و در دسته‌های بسیار زیاد به همراه داشته در این وضعیت زیبا مکان‌های مختلف شهر پکن را طی کرده و چشم‌های ناظران را به خود خیره می‌کند.

اما صحنه‌ اوج فیلم زمانی است که بچه‌ها با شمارش معکوس بادکنک‌های زیبا و رنگی را در آسمان شهر پکن رها کرده و صحنه‌ای بسیار جذاب را بوجود می‌آورند. در این لحظه فیلم به نمایش مردم در موقعیت‌های مختلف شهر پکن می‌پردازد که مات و مبهوت زیبایی بادکنک‌ها در آسمان شهر پکن هستند.

صحنه‌ نهایی فیلم زمانی است که همه‌ی بادکنک‌ها در آسمان جمع شده و پنج حلقه‌ی المپیک را به نمایش درمی‌آورند.

همه‌ی این صحنه‌ها اضافه‌ آهنگ بسیار زیبا و حماسی و سنتی از شرق آسیا شده و حال و هوای خاصی به بیننده از وضعیت شهر پکن برای بازی‌های المپیک القا می‌کند.

مجیدی دوباره از فیلم می‌گوید: «این فیلم چیزی حدود یک میلیون دلار بودجه داشت و بدون اغراق به اندازه‌ی همه سینمای ایران عوامل و امکانات در اختیار من بود. زمانی که روز نخست برای کار رفتم، یک خیابان را برای اینکار بسته بودند و در آن روز تعطیل تعداد زیادی آدم به خیابان آمده بودند. با خودم گفتم اینها چه قدر بی‌کارند که برای یک فیلم به خیابان آمده‌اند، اما دیری نگذشت که فهمیدم همه‌ی اینها عوامل فیلمبرداری من هستند. چیزی حدود 140 تا 150 نفر بودند. فقط گروه فیلمبرداری 30 نفر می‌شدند. فیلم را هم با حمایت ویژه مسوولان چینی در یازده روز که فرصت داشتیم به اتمام رساندیم.»

وی با بیان اینکه همه‌ اهداف المپیک در این فیلم به نمایش درآمده است، یادآور شد: ‌«همه‌ شعارهای المپیک از جمله امید، شادابی، تلاش، کوشش، یگانگی و اتحاد در این فیلم دیده می‌شود. حضور نسل جوان به عنوان آینده‌سازان هم دلیلی بر این ماجرا است. من امیدوارم که این شعارها شکل واقعی‌تری در همه کشورهای در حال توسعه پیدا کند.»

کارگردان نامی ایران گفت: «از المپیک لندن هم به من پیشنهاد کار شده است اما هنوز جواب نداده‌ام. چرا که چندین پروژه کاری در دست دارم و اولویت کار با آنها است. فکر نمی‌کنم برای لندن فیلم بسازم.»

این فیلم هم اکنون در همه‌ برنامه‌های تبلیغاتی پکن و خطوط پروازی کشور چین در حال پخش است.

مجیدی در مقایسه‌ فعالیت‌هایی که چین برای بازی‌های المپیک پکن انجام داده با فعالیت‌های ایران در ارتباط با میزبانی بازی‌های کشورهای اسلامی در سال آینده گفت: «واقعا برای ما جای تاسف دارد چرا که زمانی که دو سال پیش من به پکن رفتم، همه‌ی فضاهایی که برای المپیک بود،‌ آماده شده بود. گویی یک شهر جدید برای المپیک ساخته‌اند. در چین یک عزم ملی برای بازی‌های المپیک به وجود آمده بود. از طرفی دیگر در این مدت از من دعوت شد تا فیلمی مشابه برای بازی‌های کشورهای اسلامی بسازم. اما، متاسفانه وقتی در جریان امور قرار گرفتم دیدم در حالی که یک سال به آغاز این بازی‌ها در ایران باقی است، هنوز هیچ کاری نکرده‌ایم. ما درمورد فیلم مذاکره کردیم و قرار شد برای هماهنگی‌های نهایی خدمت «علی‌آبادی» رییس سازمان تربیت بدنی برسیم. ما به آنجا رفتیم چیزی حدود نیم ساعت تا سه ربع پشت درب اتاق ایشان ماندیم و بعد هم به ما گفتند که برای مهندس جلسه‌ی مهمی پیش آمده و رفته است. من هم عطای این کار را به لقایش بخشیدم. وقتی وضعیت خودمان را با وضعیت خارجی‌ها مقایسه می‌کنیم این برای ما جای تاسف دارد .»