‌نوجوان، یوتیوب و جست‌وجوی هویت

اما سارا و هم‌نسلانش دقیقا دنبال چه محتوا و چه کسانی هستند و چرا؟ بررسی‌ها نشان می‌دهد ۷۰درصد دنبال‌کنندگان کی_‌پاپ در ایران در رده سنی ۱۵ تا ۲۰سال قرار دارند. دلایل گرایش نوجوانان به این محتواها و شخصیت‌های اینترنتی، سطحی و گذرا، ریشه در عمیق‌ترین نیازهای روانی و اجتماعی این دوره از زندگی است.  نوجوان در مسیر شکل‌گیری «من» مستقل از خانواده است. دنبال کردن سلبریتی‌ها یا بلاگرهایی که سبک زندگی خاص، عقاید شخصی و ظاهر متمایز دارند، به او الگو و چارچوبی برای خودشناسی می‌دهد. یک پژوهش درباره موج کی_‌پاپ نشان می‌دهد این فرهنگ به نوجوان احساس هویت اختصاصی می‌بخشد؛ انگار محتوای مورد علاقه‌اش مستقیماومنحصربه‌فرد بااوسخن می‌گوید.  عضویت در گروه‌های طرفداری یک خواننده، گیمر یا بلاگر، برای نوجوان یک اجتماع آنلاین می‌سازد. او در این فضا توسط همسن‌وسالانی که علایق مشترک دارند‌ به‌رسمیت شناخته می‌شود و این حس تنهایی دوره نوجوانی را کاهش می‌دهد.  محتوای سفر، زندگی لاکچری، موفقیت‌های سریع و استقلال مالی که توسط بسیاری از بلاگرها به نمایش گذاشته می‌شود، برای نوجوانی که ممکن است تحت فشار درس، خانواده یا محدودیت‌های اقتصادی باشد نوعی آرمان‌شهر مجازی است. این محتواها امید به زندگی متفاوت را حتی به‌صورت غیرواقعی‌ تزریق می‌کنند.این دنیای رنگین اما بی‌خطر نیست. وابستگی عاطفی شدید به این فضا می‌تواند پیامدهایی داشته باشد. وقتی هویت فرد شدیدا وابسته به الگوهای بیرونی و تغییرپذیر فضای مجازی باشد، می‌تواند بی‌ثبات و وابسته به تایید دیگران باقی بماند.  نمی‌توان چشم بر این واقعیت بزرگ بست. یوتیوب و بلاگرهایش، برای نسل جدید تنها یک رسانه نیستند. آنها یک زیست‌جهان اجتماعی، یک فضای هویت‌ساز و یک پناهگاه هستند. سرزنش و منع صرف، فقط این گسست نسلی را عمیق‌تر می‌کند.  راه حل‌ نه در بستن این پنجره، که در کنار نوجوان ایستادن و نگاه کردن از دریچه نگاه اوست. گفت‌وگو درباره محتوای مصرفی، تقویت مهارت تفکر انتقادی و کمک به او برای تمایز قائل شدن بین واقعیت و نمایش، قدم‌های نخست و ضروری هستند. همچنین فراهم کردن الگوها و محتوای جذاب بومی که نیازهای هویتی و اجتماعی او را پاسخ گویند مسئولیتی است که بر‌عهده نهادهای فرهنگی و هنری جامعه است.  سارا و میلیون‌ها نوجوان مثل او در جست‌وجوی خود حقیقی‌شان هستند. وظیفه ما این است که به آنها کمک کنیم این جست‌وجو را در فضایی امن، آگاهانه و متعادل پیش ببرند، نه در انزوا و پشت صفحه‌های روشنی که فقط بخشی از حقیقت را بازتاب می‌دهند.