«سیدی تیمان» زندانی بدتر از گوانتانامو است

به گزارش جام جم آنلاین، در مصاحبه‌های اختصاصی با تلویزیون المسیره در روز سه‌شنبه، این اسیران از مقاومتی که دشمن را مجبور به آزادی آنها کرد، ابراز قدردانی کردند.

آنها همچنین پیام ویژه‌ای به کشور‌ها و ملت‌های حامی غزه، به ویژه یمن و سید عبدالملک بدرالدین الحوثی، ارسال کردند.

دو اسیر آزاد شده، «عبدالکریم عبدالسلام» و «جاسم محمد مطر»، جزئیات تکان‌دهنده‌ای از رفتار نیرو‌های اشغالگر در داخل زندان‌ها را بازگو کردند.

اسیر عبدالکریم عبدالسلام به استفاده از برج‌های مجهز به چراغ‌های روشن برای نگهداری ۴۵ اسیر در یک اتاق و حملات سربازان اشغالگر در نیمه‌های شب که دائماً گلوله‌های لاستیکی و کپسول‌های گاز اشک‌آور برای ایجاد رعب و وحشت شلیک می‌کردند، اشاره کرد.

او تاکید کرد که اشغالگران، اسیران را مجبور می‌کنند برای مدت طولانی روی زانو‌های خود بنشینند و آنها را از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم می‌کنند. آنها از درمان پزشکی کافی محروم می‌شوند و مجبور می‌شوند روی «تشک‌های چرکین» بخوابند، حتی آنها را مجبور می‌کنند خودشان جوش‌های خود را درمان کنند. ورودی‌های چادر نیز به قفس‌های برقی تبدیل شده‌اند تا از دسترسی آسان آنها به آب یا توالت جلوگیری شود.

«جاسم محمد مطر»، که در ۱۷ اکتبر از بیمارستان الشفا دستگیر شد، تاکید کرد که آنها به سایت نظامی «صوفا» و سپس به بازداشتگاه «سدی تیمان» منتقل شده‌اند و دومی را از نظر ظلم و ستم «غیرقابل مقایسه با گوانتانامو» توصیف کرد.

مطر در مورد اعمال «شبح» که ۱۸ ساعت در روز ادامه داشت و با اسیران دستبند و چشم‌بند زده رفتار می‌شد و از حرکت به راست یا چپ منع می‌شدند، صحبت کرد.

او افزود که سگ‌های آموزش‌دیده روی اسیران ادرار می‌کردند و ضرب و شتم با باتوم و حمله تقریباً روزانه انجام می‌شد.

او خاطرنشان کرد که به مدت یک ماه کامل از ادرار خونی رنج می‌برد و هیچ درمانی دریافت نکرده است و بعداً متوجه بیماری کلیوی خود شد.

این اسیر اشغالگران را مسؤول کامل این سهل‌انگاری دانست. اسرای آزاد شده از غزه و مقاومت آن که دشمن را مجبور به پذیرش مبادله کرد، قدردانی کردند.

جاسم محمد مطر پیام گرمی به یمن و رهبری آن، به رهبری عبدالملک بدرالدین الحوثی، رهبر برجسته این کشور به خاطر نقشش در حمایت از مقاومت و هدف قرار دادن کشتی‌ها فرستاد.

او خواستار تکمیل معامله و آزادی همه اسیرانی شد که در زندان‌ها به شدت رنج می‌برند. پتو‌ها و تشک‌های آنها در این «هوای سرد» از آنها گرفته شد و به آنها کمترین غذا داده شد و از دسترسی به دارو محروم شدند. آنها مورد شکنجه و ظلم قرار گرفتند تا جایی که برخی از اسیران تعادل روانی خود را از دست دادند.

او گزارش داد که اشغالگران عمداً تا آخرین لحظات آزادی، اسرا را مورد ضرب و شتم قرار دادند و آنها را تهدید کردند که با هیچ گروه مقاومتی همکاری نکنند، که این امر ماهیت انتقام‌جویانه دشمن را تأیید می‌کند. آنها با عصبانیت نقش صلیب سرخ را که در سخت‌ترین لحظات نتوانسته بود کمکی ارائه دهد، زیر سوال بردند.

اسرای آزاد شده و خانواده‌هایشان خاطرنشان کردند که این روحیه‌ی مقاوم، اولین خط دفاعی در برابر پروژه‌های تهاجمی است. آنها تأکید کردند که مردم فلسطین مردمی بزرگ هستند و با وجود همه چیز، عزت و استقلال به دست خواهد آمد.