ترامپ؛ تجربه تکراری برای منطقه

ازجمله اقدامات او، می‌توان به رسمیت شناختن بلندی‌های جولان به‌عنوان بخشی از خاک اسرائیل، انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس، پیگیری طرح معامله ابراهیم و عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل اشاره کرد. هدف اصلی ترامپ از این اقدامات، تقویت جایگاه رژیم صهیونیستی در منطقه بود، به‌گونه‌ای که تمام تحولات منطقه‌ای از منظر منافع اسرائیل تعریف می‌شد.
باوجود این حمایت‌ها، ترامپ در منطقه با چالش‌های قابل‌توجهی مواجه شد. عملیات طوفان‌الاقصی که توسط فلسطینی‌ها انجام شد، ضربه‌ای سنگین به اسرائیل وارد کرد. هرچند این عملیات در دوره ریاست‌جمهوری جو بایدن رخ داد اما فاصله زمانی آن با پایان دوره ترامپ تنها دو سال بود. این رخداد نشان داد که اقدامات یکجانبه آمریکا به سود رژیم صهیونیستی، لزوما به افزایش امنیت این رژیم منجر نمی‌شود و مقاومت فلسطینی‌ها می‌تواند معادلات منطقه‌ای را تغییر دهد.
ترامپ در دور نخست ریاست‌جمهوری خود، در روابط با کشورهای خاورمیانه رویکردی کاملا تجاری را اتخاذ کرد. او تلاش کرد تا روابط سیاسی و امنیتی آمریکا با عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی را به روابط دلاری تبدیل کند. این سیاست شامل فروش تسلیحات و دریافت مبالغ کلان از دولت‌های عربی در ازای حمایت‌های امنیتی بود. هرچند این سیاست برای آمریکا منافع اقتصادی داشت اما برای دولت‌های عربی خوشایند نبود و باعث نارضایتی آنان شد. اکنون که ترامپ دوباره به قدرت رسیده، پیش‌بینی می‌شود که این رویکرد باردیگر احیا شود. روابط آمریکا با عربستان سعودی و امارات متحده عربی احتمالا باز هم به سمت دلاریزه شدن حرکت خواهد کرد. با این حال، این سیاست تأثیری مستقیم بر ایران ندارد، چراکه ایران نه رابطه‌ای با آمریکا دارد و نه در چارچوب این نوع سیاست‌ها جای می‌گیرد.ترامپ مدعی است که به جنگ‌ها پایان داده اما بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد این ادعا با واقعیت همخوانی ندارد. برای مثال، جنگ غزه در دوره بایدن پایان یافت و ترامپ نقشی در آن نداشت. همچنین در مورد جنگ اوکراین، هرچند ترامپ ادعای تعامل با روسیه و چین را مطرح می‌کند، تجربه نشان داده است که این تعامل‌ها در عمل به سیاست‌های خصمانه ختم می‌شود.
تجربه دور اول ریاست‌جمهوری ترامپ، نشان می‌دهد که او در قبال روسیه و چین، سیاست دوگانه‌ای را دنبال می‌کند. از یک سو، با لحن دوستانه صحبت می‌کند و از سوی دیگر، اقداماتی خصمانه علیه این کشورها انجام می‌دهد. به‌عنوان مثال، اعمال تعرفه‌های گمرکی سنگین بر کالاهای روسی و تلاش برای گسترش نفوذ ناتو در مرزهای روسیه، بخشی از این سیاست‌ها بود. ترامپ در ظاهر به دنبال تعامل با چین و روسیه است اما در عمل این کشورها همچنان دشمنان استراتژیک آمریکا محسوب می‌شوند. دولت‌های جمهوریخواه معمولا با صراحت کمتری نسبت به دموکرات‌ها این سیاست‌ها را اجرا می‌کنند اما نتیجه نهایی تفاوت چندانی ندارد.