نشانی اشتباه صهیونیست‌های غاصب در آمستردام

به گزارش جام‌جم‌آنلاین از ایرنا، شامگاه پنجشنبه گذشته قرار بود آمستردام هلند میزبان بازی میان دو تیم آژاکس و مکابی اسرائیل باشد.

تیم مکابی تل‌آویو که به تندروی هوادارانش معروف است، در حالی در چارچوب لیگ اروپا به مصاف آژاکس آمستردام رفت که در جریان بازی، هواداران اسرائیلی آن، حتی یک دقیقه سکوت به احترام قربانیان سیل دانا در والنسیا اسپانیا را رعایت نکردند.

برگزاری این مسابقه در بحبوحه نسل‌کشی رژیم صهیونیستی، به خودی خود محل سوال و به عنوان روندی در خدمت رویکرد ریاکارانه غرب قابل تفسیر است؛ چرا که اگرچه اسرائیل به تجاوز‌ها علیه فلسطین و لبنان ادامه می‌دهد، اما تاکنون از هیچ رویداد ورزشی و فرهنگی بین‌المللی حذف نشده است.

هواداران مکابی در آستانه این رویداد ورزشی تصمیم گرفتند تا حضور دردسرساز خود را در آمستردام  به نمایش بگذارند؛ به این ترتیب پرچم‌های فلسطین که در سر راه خود پیدا می‌کردند را پاره کرده و به آتش کشیدند و با تجمع در «میدان دام» با پلیس درگیر شدند.

مقام‌های پلیس در آن زمان اعلام کردند که حدود بیست نفر به دلیل اغتشاش عمومی و حمل غیرقانونی مواد منفجره دستگیر شده‌اند.

هواداران صهیونیست مکابی پس از مسابقه‌ای که در آن مقابل آژاکس آمستردام با نتیجه پنج بر صفر شکست خوردند و به طور مداوم در حین بازی علیه اعراب شعار‌های نژادپرستانه سر دادند و حملات به غزه را توجیه کردند، با معترضان طرفدار فلسطین درگیر شدند.

«غزه دیگر مدرسه ندارد، چون دیگر کودکی در آن نیست» یا «ارتش اسرائیل باید کل عرب‌ها را بکشد» نمونه‌ای از شعار‌های تحریک‌آمیز هوادارن مکابی بود که ویدیو‌های آن در شبکه‌های مجازی دست به دست شدند.

اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم اشغالگر صهیونیستی در واکنش به حوادث آمستردام هلند گفت: «حملات به هواداران مکابی تل‌آویو و شهروندان اسرائیلی در قلب آمستردام هلند، هفت اکتبر را یادآوری کرد».

چنان که رژیم صهیونیستی در بیش از یکسال گذشته تلاش کرد تا هفتم اکتبر را مبدا آغاز درگیری‌ها میان این رژیم و ملت فلسطین، با نادیده گرفتن هفتاد و پنج سال جنایت علیه این ملت تحت استعمار تعریف کند، در ماجرای حوادث آمستردام نیز عزم آن دارد تا بر عبور از تمام خطوط قرمز‌ها و به راه انداختن نسل‌کشی علیه مردم محصور غزه و تقصیر خود در نفرت‌پراکنی سرپوش بگذارد.

نکته حائز اهمیت اینکه در جریان حوادث آمستردام، بار دیگر شاهد تکرار سناریوی صهیونیست‌ها در مظلوم‌نمایی و قربانی جلوه دادن خود هستیم. سناریویی که بار دیگر با حمایت سران غربی و جریان‌سازی قدرتمند رسانه‌های آن‌ها در حال انجام است.

چنان که سران غربی به دنبال حمله رزمندگان حماس در هفتم اکتبر، «حق دفاع از خود» را به اسرائیل هبه کردند و چک سفید امضایی برای ارتکاب هر نوع جنایتی در دست صهیونیست‌ها قرار دادند، در حوادث آمستردام نیز چنگ زدن به ریسمان «یهودستیزی» را به عنوان توجیهی برای حمایت خود از این رژیم کلید زدند.

در شرایطی که تصویر رژیم صهیونیستی به موجب نسل‌کشی در غزه و حملات توجیه‌ناپذیر به لبنان به شدت نزد افکار عمومی جهان مخدوش و سیاه شده است، حوادث آمستردام فرصتی فراهم کرده تا این رژیم بار دیگر خود را پشت مفهوم یهودستیزی پنهان کند.

وارونه جلوه دادن عامدانه کنش و واکنش در حوادث آمستردام، مساله‌ای است که مگر در چارچوب کارزار تبلیغاتی و پروژه رسانه‌ای صهیونیستی قابل فهم نیست. اصرار مقامات اروپایی و رسانه‌های غربی برای نشان دادن حامیان فلسطین به عنوان آغازگر این خشونت‌ها و چشم بستن بر اقدامات تحریک‌آمیز اسرائیلی‌های نسل‌کش در نقاب هواداران تیم فوتبال قطعا رویدادی تصادفی نیست و موارد مشابه آن را در بیش از یکسال گذشته  بار‌ها شاهد بودیم.

نکته جالب توجه اینکه روزنامه جروزالم پست پیش از برگزاری این بازی، از حضور ماموران موساد در سفر صهیونیست‌ها به آمستردام خبر داد.

این در حالی است که تلاش رسانه‌های غربی برای معرفی هواداران اسرائیلی به عنوان مردمی عادی و در مقابل، معرفی حامیان فلسطین به عنوان گروه مسلمانان و اعراب و نه شهروندان هلندی به وضوح مشهود بوده است.

دیوید لمی، وزیر امور خارجه انگلیس یکی از نخستین سرانی بود که با انتشار پیامی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس، با رژیم اسرائیل در برابر «حملات یهودستیزانه» آمستردام ابراز همدردی کرد.

نکته حائز اهمیت فراتر از موضع تکراری همدستانه این مقام غربی، واکنش‌های کاربران انگلیسی بود؛ «نظر شما در مورد حمله شب قبل اسرائیلی‌ها به هلندی‌ها چیست؟ فراموش کردم که شما فقط برای اسرائیلی‌ها می‌ترسی، چون تو یک دست‌نشانده صهیونیست‌ها هستی»، «آقای لمی آیا حمله هوادران اسرائیلی به یک راننده تاکسی، شعار‌های نفرت‌انگیز علیه عرب‌ها، پاره کردن پرچم‌های فلسطین و نقض یک دقیقه سکوت برای قربانیان سیل اسپانیا را نیز محکوم خواهید کرد؟»، «آقای لمی شما در حال پخش کارزار اطلاعات نادرست موساد هستید، عملیات آژاکس بخشی از تلاش‌های هماهنگ نتانیاهو (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) برای گسترش تبلیغات صهیونیستی و ایجاد تفرقه و هرج و مرج در اروپاست».

این اظهارنظر‌ها تنها بخش کوچکی از واکنش‌ها به موضع‌گیری این مقام اروپایی است که بیش از پیام ابتدایی، تایید (لایک) و بازنشر شده‌اند.

تردیدی نیست که رویکرد دوگانه و ریاکارانه غرب در برابر جنایت‌های رژیم صهیونیستی در خاورمیانه سبب شده تا آن‌ها در قلب کشور‌های خود پیامد‌های اقدامات خشونت‌بار و نفرت‌پراکنی‌های صهیونیست‌ها را شاهد باشند.

در یکسال گذشته، بار‌ها سران کشور‌های جنوب جهانی هشدار داده‌اند که تبعات اقدامات ویرانگر رژیم صهیونیستی در صورت انفعال جامعه جهانی و سازمان‌های بین‌المللی، دامنگیر گوشه و کنار جهان نیز خواهد شد. در حوادث آمستردام نیز شاهد بودیم که روزنامه جروزالم پست از تدارکات ارتش این رژیم برای اعزام تعداد زیادی نیروی نظامی به هلند خبر داد، اما این موضوع با مخالفت جدی دولت هلند مواجه شد.

پرسشی که مطرح است اینکه تداوم همدستی غرب با اسرائیل، این کشور‌ها را به محل لشکرکشی و گسیل نظامیان صهیونیست برای حفاظت ادعایی از به اصطلاح «شهروندان اسرائیلی» تبدیل خواهد کرد؟

حمایت بی قید و شرط غرب از رژیم صهیونیستی، موضوع تازه‌ای نیست و حوادث آمستردام و خط خبری مورد نظر آن‌ها نشان داد که این دولت‌ها برای صیانت از منافع صهیونیست‌ها، شهروندان خود را نیز انکار می‌کنند.

اتهام یهودستیزی، بهانه دوباره‌ای برای غرب است تا حمله و اقدامات جنایتکارانه صهیونیست‌ها به شهروندان عادی یک کشور اروپایی را نیز وارونه جلوه دهند. آنچه واضح است اینکه فضای رسانه‌ای غرب به شدت تحت تاثیر لابی صهیونیست‌ها قرار داشته و در تلاشند تا حق دفاع شهروندان آمستردام را حمله قلمداد کنند.

نسل کشی اسرائیل جعلی با کشتار عامدانه مردم فلسطین، عواقب بسیار جدی برای این رژیم و حامیان غربی آن در آینده خواهد داشت و حوادث آمستردام و واکنش مقام‌های اروپایی بار دیگر احساس مصونیت از مجازات را برای رژیم صهیونیستی زنده کرد.

ویرانی کامل غزه، بمباران بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و مدارس آژانس آنروا؛ کشتار آگاهانه خبرنگاران و کارکنان درمانی؛ مسدود کردن تمامی مسیر‌های ورود مواد غذایی، آب، دارو یا سوخت به نوار غزه؛ همه و همه به معنای یک نسل‌کشی واقعی و حمله به تمام قوانین بین‌المللی اعم از جنگی و بشردوستانه است.

شکاف میان گفتمان و سیاست‌های اتحادیه اروپا در برابر توحش صهیونیستی نشان می‌دهد که هزینه این همدستی و حمایت بی قید و شرط از جنایت‌های اسرائیل برای خود اروپا گران تمام شود.