پاتک رسانه‌ای در پاورقی

پاورقی با استفاده از زبان طنز، سعی در نمایان کردن لایه‌های پشت‌پرده اخبار و افراد مرتبط با اتفاقات در فضای مجازی دارد و سعی می‌کند بدون پیچیدگی‌های فرمی و زبانی، اخبار و اتفاقات روزانه را مرور کند. تجربه نشان داده که در مواجهه با جریان‌های سخت رسانه‌ای که از بودجه‌های سنگین و اتاق‌های فکر گسترده و پرمهره بهره می‌برند، استفاده از روش‌های نرم و توأم با شوخی، لطافت و ظرافت هنرمندانه، بهتر پاسخگوست. همه می‌دانیم خیلی از شبکه‌های ماهواره‌ای و جریان‌های فضای مجازی، با پشتوانه مالی بسیار بالا و استفاده از تینک تانک یا همان اتاق‌های فکر در حال خبرسازی و لجن‌پراکنی علیه ایران هستند. 

به طور طبیعی، آنها تکنیک‌های پیچیده و بعضا نخ‌نما شده‌ای را به‌کار می‌برند تا روز را شب و سفید را سیاه نشان دهند. در این شرایط، برنامه‌ای چون پاورقی، می‌تواند نشان دهد که پادشاه رسانه‌های معاند لخت است! برنامه‌ای که هوشمندانه از ظرفیت طنز در جهت آگاهی، هوشیاری و افزایش سواد رسانه‌ای مخاطب بهره می‌برد.  در جنگ شناختی، که رسانه‌های ریز و درشت، تسلیحات آن محسوب می‌شود، استفاده از هنر و خلاقیت، ارزش مضاعفی می‌یابد که دست‌اندرکاران برنامه «پاورقی» هم در این جهت درست به هدف زده‌اند.  برنامه‌ای که از روش‌های معمول و کهنه در حوزه رسانه عبور نموده و با نوآوری و جذابیت و تکیه بر حقیقت و راستی در مقابل بمباران اخبار جعلی و غیرواقعی رسانه‌های بیگانه علیه کشورمان، کارکرد یک پاتک کارآمد را یافته است. یکی از محورهای جنگ‌شناختی، تحریف و جعل واقعیت و هدف قراردادن افکار عمومی با اخبار دروغین است. طبق آمار منتشرشده، فقط در ۲۵روز اول ناآرامی‌های سال۱۴۰۱ ، پنج رسانه و شبکه فارسی‌زبان ماهواره‌ای بی‌بی‌سی، ایران اینترنشنال، صدای آمریکا ، رادیو فردا، و منوتو و صفحات مجازی آنها، بیش از ۲۷ هزار خبر دروغ و جعلی را منتشر کردند. در این شرایط است که رسالت تبیین در مقابل تحریف، برای رسانه‌های جبهه حق به عنوان صف مقدم دفاع از ملت در جنگ ترکیبی، از اهمیت دوچندانی برخوردار بود. کار مهم برنامه «پاورقی» این است که با قرارگرفتن در متن این اخبار و جریان‌سازی‌های دروغین بر ضد ایران، آنها را برملا ساخته و ذهن مخاطب را آگاه می‌سازد.  بارها اتفاق افتاده که برخی مردم اسیر امواج رسانه‌های معاند شده‌اند اما وقتی برای آنها توضیح داده می‌شود که اطلاعات آنها غلط است، نگاه‌شان تغییر می‌کند، بنابراین محور قراردادن تبیین و روشنگری و آگاهی‌بخشی در برنامه‌هایی چون «پاورقی» نوعی نجات افکار عمومی مردم از غرق‌شدن در باتلاق اخبار جعلی محسوب می‌شود. به ویژه هر قدر این روشنگری با زبان مردم‌پسند انجام بگیرد و دست امواج رسانه‌ای بیگانه را رو کند، تأثیرگذاری بیشتر خواهد شد.