استراحت‌مطلق به‌دلیل کمردرد توصیه نمی‌شود!

هرچند مدت زمان این استراحت از قدیم موردبحث پزشکان و متخصصان بوده و معمولا بین دو روز تا هفته‌ها برای بیماران تجویز می‌شود.

با توجه به معایب و پیامدهای فیزیولوژیک استراحت و بی‌حرکتی طولانی‌مدت، مدت زمان مؤثر و بهینه استراحت برای این بیماران موضوعی مهم و قابل‌بحث است.

نتایج مطالعات نشان داده‌اند که سه‌روز یا ۷۲ساعت بهترین مدت زمان استراحت برای بیماران جوان و فعال مبتلا به کمردرد است. اگر بیمار وضعیت‌ راحت و بدون دردی را پیدا کرد به استراحت‌مطلق برای درمان نیازی ندارد.

در این مطالعات میزان کاهش درد و بهبود عملکرد بیمارانی که دو تا سه روز استراحت داشتند با آنهایی که یک تا دو هفته استراحت داشتند، تفاوتی نداشت.

واقعیت این است که اگر درد شدید باشد استراحت تنها راه است و می‌تواند تسکین‌دهنده باشد اما اگر درد متوسط باشد و فرد به انجام فعالیت‌های روزانه‌اش قادر باشد، فعال نگه‌داشتن او و محدودکردنش برای انجام کارهای سخت بهترین و مؤثرترین روش به‌شمار می‌رود.

به این ترتیب می‌توان گفت در افراد جوان و فعال مبتلا به کمردرد، برگشت هر چه سریع‌تر به حرکت و فعالیت‌-هرچند فعالیت سبک باشد‌-می‌تواند زمان بهبودی را کوتاه‌تر کند. این فعالیت سبک می‌تواند یک پیاده‌روی ساده باشد. زمان استراحت برای افراد سالمند باید بیشتر باشد.

سابقه آسیب‌های قبلی ستون‌ فقرات و تخریب مفاصل و دیسک‌های بین مهره‌ای و آرتروز در افراد مسن‌تر زمان بیشتر بی‌حرکتی را برای کاهش درد و التهاب مرحله حاد کمردرد می‌طلبد اما به‌طور کلی بی‌حرکتی طولانی‌مدت، ضعف و تحلیل‌رفتن عضلات را درپی‌خواهد داشت و باعث خشکی و محدودیت حرکتی مفاصل می‌شود.

در موارد بسیاری که برای بیماران مدت زمان طولانی استراحت تجویز شده، ناتوانی و عوارض این بی‌حرکتی‌ها از کمردرد آزاردهنده‌تر بوده و گذراندن یک دوره فیزیوتراپی را برای درمان این عوارض و تقویت عضلات ضعیف‌ شده ضروری می‌کند.

پرهام پارسانژاد - فیزیوتراپیست / روزنامه جام جم