درمان بیماری های ابولا و ایدز با کمک ژن میمون

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از دیلی میل ، مطالعات آزمایشگاهی توسط دانشگاهیان یوتا نشان داد که ژنی به نام retroCHMP3 می تواند ویروس های آلوده در بدن یک فرد را متوقف و از انتقال آن به بدن فردی دیگر جلوگیری کند. این ژن در میمون ها وجود دارد. دانشمندان مدتی است می دانند که این ژن که در میمون ها و موش های سنجابی یافت می شود نقش مهمی در «فرآیندهای سلولی روزمره» ایفا می کنند. اما این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد ژن میمون می تواند مانع از گسترش ویروس ها - از جمله ایدز و ابولا - شود. دانشمندان می گویند این کشف می تواند منجر به ایجاد داروهای ضد ویروسی برای انسان در برابر طیف وسیعی از عوامل بیماری زا شود. البته مطالعات باید ثابت کنند که این ماده بی خطر و قابل تحمل در انسان است و به جلوگیری از عفونت های ویروسی قبل از گسترش کمک می کند. انسان می تواند ژن CHMP3 را حمل کند. این ژن نقش کلیدی در فرآیندهای سلولی ایفا می کند. اما تصور می شد که این مسیر "پاشنه آشیل" است و ویروس ها می توانند از آن "سوء استفاده" کرده و باعث عفونت شوند. دانشمندان از اختلال در مسیر می ترسیدند زیرا فکر نمی کردند این کار بدون دخالت در سایر عملکردهای سلولی بسیار مهم امکان پذیر باشد. در تلاش برای حل این مشکل ، دانشگاهیان سلول های انسانی را ترغیب کردند تا نسخه ژن retroCHMP3 را تولید کنند که معمولاً در میمون ها یافت می شود. سپس آنها همان سلولها را به HIV آلوده کردند. نتایج این مطالعه - که در مجله Cell منتشر شد - نشان داد که ویروس در مسیر خود متوقف شده و هیچ فرآیند حیاتی را مختل نکرده و باعث مرگ سلول ها نشده است. نلس الده ، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «ما فکر می کردیم این مسیر یک پاشنه آشیل است که ویروس هایی مانند HIV و ابولا همیشه می توانند از آن استفاده کرده و جوانه زده و سلول های جدید را آلوده کنند. اما retroCHMP3 این مرحله را پشت سرگذاشت و ویروس ها را آسیب پذیر کرد. با پیشروی این مطالعه ما امیدواریم از این تجربه درس بگیریم و از آن برای مقابله با بیماری های ویروسی استفاده کنیم. » او ابراز امیدواری کرد به زودی روش درمانی سریعی برای مقابله با ایدز ایجاد شود. وی گفت: «ما در حال تولید موش های اصلاح شده ای هستیم که می توانند retroCHMP3 تولید کنند تا ببینیم آیا به مهار عفونت های ویروسی کمک می کنند یا خیر.» ایده این است که ممکن است چند سلول هنوز آلوده شوند اما ویروسها نمی توانند به طور موثر از این سلول ها خارج شوند و عفونت از بین می رود. اگر این مطالعات پیش بالینی موفقیت آمیز باشند ، گام بعدی این است که در نظر بگیریم که چگونه می تواند در سایر حیوانات دارای اهمیت کشاورزی و در نهایت در انسان پیاده سازی شود.