امیدهای یک خانواده

برنامه‌هایی که تصویرگر دغدغه‌ های نوجوان امروزی است و کاملا با حال‌وهوای آنها تولید می‌شود. یکی از این برنامه‌ها که بازخورد زیادی هم میان مخاطبان دارد و از اول خرداد فصل دوم آن شروع شده، «خانواده امید» است.

این برنامه در قالب نمایش به آموزش مهارت‌ های زندگی برای نوجوانان می‌پردازد. همچنین با دعوت از پزشکان، متخصصان و کارشناسان مختلف هنری، آشپزی، ورزشی، فنی و حرفه‌ای و ... سعی دارد تا آموزه‌های مورد نیاز نوجوانان را در بستر اتفافات گوناگون و در قالب نمایش به مخاطب ارائه دهد.

برنامه خانواده امید به طراحی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی هومن ستوده و با اجرا- بازیگری هومن ستوده، آلا خامه‌یار، کیان داوودی‌آزاد و بهار زهدی شنبه تا سه‌شنبه هر هفته از شبکه امید پخش می‌شود.

پخش فصل دوم این برنامه که نقاط‌قوت برجسته‌ای نسبت به فصل اول هم دارد، بهانه‌ای شد تا با ستوده و خامه‌یار درباره جزییات برنامه به صحبت بنشینیم که در ذیل مطالعه می‌کنید.

نوجوانان در لباس آشپزها

هومن ستوده، طراح، تهیه‌کننده و کارگردان در پاسخ به این سوال که شما در فصل دوم برنامه خانواده امید تلاش کرده‌اید از مشارکت نوجوانان در بخش‌های مختلف برنامه ازجمله آشپزی هم بهره ببرید که اتفاقا بیشتر با اقبال مخاطبان روبه‌رو شده، می‌گوید: ما در فصل اول برنامه هم می‌خواستیم این کار را انجام بدهیم و نوجوانان هم در ساخت برنامه ما را همراهی کنند اما بنا به دلایل منطقی این اتفاق میسر نشد؛ زیرا باید در ابتدا برنامه را در میان مخاطبان جا می‌انداختیم و مخاطب را جذب می‌کردیم و بعد این کار انجام می‌شد. اما بعد از آن‌که برنامه میان مخاطبان جا باز کرد، در فصل دوم این اتفاق رخ داد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر ما برای فصل دوم سراغ نوجوانانی رفتیم که واقعا حرفی برای گفتن داشته باشند. یعنی اگر قرار است به برنامه بیایند و آشپزی کنند و یک غذا را آموزش دهند، به بهترین شکل این کار صورت گیرد. البته منظورم این نیست کار عجیب‌وغریب انجام دهند اما باید می‌توانستند جلوی دوربین راحت ظاهر شوند. به همین دلیل نوجوانان به‌واسطه صفحه اینستاگرام برنامه با ما ارتباط برقرار کردند و ما هم از آنها خواستیم نمونه کارشان را بفرستند و اگر قابل‌قبول بود می‌خواستیم شماره والدین‌شان را بدهند تا با آنها صحبت و در صورت تمایل از نوجوان‌شان دعوت کنیم تا به برنامه بیاید و به نوجوانان هم‌سن‌وسالش آموزش دهد.

این تهیه‌کننده و کارگردان اشاره می‌کند: همچنین تعدادی از نوجوانان خلاق در حوزه‌های مختلف را خودمان رصد و شرایطی فراهم کردیم تا آموزه‌هایشان را به دیگر نوجوانان که بیننده برنامه هستند بدهند.

بازخوردهای گسترده

وی بازخوردهای برنامه را در میان نوجوانان بسیار خوب توصیف می‌کند و ادامه می‌دهد: خوشبختانه برنامه در میان مخاطبان نوجوان جای زیادی باز کرده و آنها نظرات و پیشنهادهایشان را به برنامه ارائه می‌کنند. ضمن این‌که کار کردن برای نوجوانان حس خوبی دارد و لذتبخش است. در یکی از روزها از نوجوانی که آشپزی بلد بود، دعوت کرده بودیم. از او پرسیدم چطور در 14سالگی مهارت آشپزی را پیدا کرده است؟ او پاسخ داد وقتی هفت‌سالش بود یک روز صبح از خواب بیدار شد و به‌شدت گرسنه بود و کسی خانه نبود. به همین دلیل خودش آستین بالا زد و املت درست کرد. همین اتفاق باعث شد تا او به آشپزی فکر کند، سراغ کتاب آشپزی برود و غذاهای متفاوتی را درست کند.

وی در پاسخ به این سوال که تا چه میزان درباره موضوعات برنامه با روان‌شناسان و جامعه‌شناسان صحبت می‌کند؟ توضیح می‌دهد: سرپرست نویسندگان، کارشناس روان‌شناسی کودک‌ونوجوان است. بنابراین داستان‌های هر قسمت را با دانش کافی‌ در این زمینه می‌نویسد. ضمن این‌که ما در قالب نمایش در برنامه طرح موضوع می‌کنیم و روان‌شناس در ادامه توضیحات لازم را می‌دهد. بنابراین بدون تحقیق کار انجام نشده‌است. از سوی دیگر توسط مدیر شبکه، موضوعات و مفاهیم پراهمیت در حوزه نوجوانان به ما ارائه شده و در برنامه به آنها می‌پردازیم. یکی از موضوعات فضای مجازی است.

دنیای رنگارنگ مجازی

ستوده درباره این‌که آیا به مفهوم فضای مجازی و معضلات این فضا در میان نوجوانان که امروزه بسیار هم زیاد شده، می‌پردازید؟ می‌گوید: ما این موضوع را با حضور کارشناسان علت‌یابی کردیم و به عناوین مختلف در برنامه طرح مساله می‌کنیم. البته فقط قرار نیست به عیوب فضای مجازی بپردازیم. بلکه به این دنیا هم به شکل یک فرصت نگاه می‌کنیم و در برنامه به آن می‌پردازیم.

وی عنوان می‌کند: در یکی از بخش‌های نمایش نشان دادیم من که نقش برادر بزرگ‌تر خانواده را دارم، مرتب در برابر تکنولوژی جدید مقاومت می‌کنم، اما کیان برادر کوچک‌تر به‌روز است. تا این‌که یک روز مهمان داریم و فرصت ندارم برای خرید بیرون بروم. تا این‌که کیان پیشنهاد می‌دهد که در این روزگار کرونایی بهتر است خرید اینترنتی داشته باشیم که هم در زمان صرفه‌جویی می‌شود و هم این‌که با توجه به کرونا نیاز نیست برای خرید بیرون برویم. بعد برادر بزرگ‌تر متوجه می‌شود که شبکه‌های اجتماعی امتیازاتی هم دارند که باید درست بهره‌برداری شوند. از سوی دیگر به عیب و ایرادهای شبکه‌های اجتماعی هم سعی می‌کنیم در قالب زبان نمایش و طنز بپردازیم تا نوجوانان یاد بگیرند چطور باید از فضای مجازی استفاده درست داشته باشند.

این تهیه‌کننده با اشاره به دیگر موضوعات برنامه می‌افزاید: ما در این برنامه به موضوعاتی همچون ارتباط برقرارنکردن نوجوانان با خانواده و اقوام و این‌که بیشتر علاقه‌مند هستند زمانشان را با رفقا سپری کنند یا در خانه تنها باشند و... هم می‌پردازیم. گاهی شاهد هستیم نوجوانان در کارهای خانه مشارکت ندارند یا مرتب سرشان در گوشی است و... این موارد را هم مورد بررسی قرار می‌دهیم. همچنین موضوعاتی از برنامه هم به آینده، ولخرجی، پس‌انداز و... هم اختصاص دارد.

فن گفت‌وگوی نوجوانان برنامه

ستوده درباره این‌که چطور شد در کنار تهیه‌کنندگی و کارگردانی بازی هم کرده‌اید، می‌گوید: من 18 سال مجری تلویزیون بودم و شش تا هفت سال است که در تهیه‌کنندگی هم مشغول به کار هستم. خودم ترجیح می‌دادم تمرکزم روی تهیه‌کنندگی و کارگردانی باشد. اما زمانی که برای ارائه طرح به شبکه مراجعه کرده بودم، توضیحات را در قالب بازی ارائه می‌کردم تا از طرح دفاع کنم. در این جلسات، نظر مدیران این بود که خودم نقش برادر بزرگ‌تر را بازی کنم، چون هم به نقش اشراف دارم و هم این‌که تجربه اجرا و بازی دارم و بهتر است خودم ایفاگر نقش هومن باشم. گرچه بازیگر دیگری در نظر گرفته بودم، اما با توجه به پیشنهاد شبکه خودم بازی کردم.

وی ادامه می‌دهد: در قسمت‌های شروع برنامه چون دو نوجوان برنامه که تجربه اجرا و بازی بسیار کمی داشتند، حضور من و خانم آلا خامه‌یار بیشتر بود، چون باید در کنار آنها می‌بودیم تا نحوه گفت‌وگو با مهمان را یاد بگیرند که قرار نیست صحبت‌ها رسمی و خشک باشد، بلکه قالب نمایش به خودش بگیرد. به همین دلیل در آن قسمت‌ها حضور ما پررنگ بود و از آنجا که حالا نوجوانان برنامه یعنی بهار و کیان روی غلتک افتادند، حضور من و خانم خامه یار کمتر شده است و در برخی پلان‌ها ما حضور داریم.

می‌دانم چطور با نوجوانان سر و کله بزنم

آلا خامه‌یار، بازیگر درباره پذیرش بازی در برنامه خانواده امید می‌گوید: «این برنامه مهارت‌های زندگی را به نوجوانان آموزش می‌دهد و ما به واسطه این برنامه مفهوم امید میان اعضای خانواده هنگام مشکلات را به تصویر می‌کشیم که می‌توان با کنار هم بودن مشکلات را حل کرد. البته زبان این برنامه طنز و نمایش است و من هم نقش خواهر بزرگ‌تر را بازی می‌کنم که یک خواهر و دو برادر دارم. به عنوان مثال در یک بخش نمایشی برنامه به موضوع افسردگی در نوجوانان می‌پردازیم. بعد یک روان‌شناس به برنامه می‌آید و به نوجوانان راهکارهای لازم را برای مبارزه با افسردگی می‌دهد. بخش‌های نمایشی برنامه تنوع زیادی دارد و همه این موارد شخصا برای من جذاب است.»

وی عنوان می‌کند: «بخش‌های مختلف برنامه از قبل طراحی شده و جزئیات آن مورد بررسی قرار گرفته است. برنامه کاملا کارشناسی شده تا به موضوعاتی بپردازیم که دغدغه نوجوانان است. چون نوجوانی مقطع حساسی است. البته از آنجا که در زندگی شخصی من یک برادر نوجوان دارم، می‌دانم که چطور باید با یک نوجوان برخورد کرد و سبک رفتاری آنها چگونه است. بنابراین با شناخت کامل در این برنامه حضور دارم و با نوجوانان برنامه که نقش خواهر و برادر کوچک‌تر من را بازی می‌کنند می‌دانم چطور باید سر و کله بزنم. همچنین اتاق فکر برنامه متشکل از چند روان‌شناس است و موضوعات بارها مورد بررسی قرار می‌گیرند. خوشبختانه تا به امروز هم بازخوردهای بسیار خوبی از برنامه داشته‌ایم و مخاطبان ارتباط بسیار خوبی برقرار کرده‌اند. بخش‌های هنری و آشپزی را نوجوانان دوست دارند. از سوی دیگر به فصل دوم برنامه بخش‌های جدیدی اضافه شده که نوجوانان در آنها مشارکت دارند.

فاطمه عودباشی - رسانه / روزنامه جام جم