یک راهنمای جمع‌وجور درباره دلایل گریه نوزادان و روش‌های مواجهه با آن

به گزارش جام جم آنلاین، در روزهایی که ویروس کرونا همه‌جا در کمین است، نیازی نیست برای هر اشک کودک‌تان، ساعت‌ها پشت در مطب پزشک منتظر بمانید. باکمی دقت و البته تجربه می‌توانید دلیل گریه نوزادان را پیدا کنید. البته گاهی هم مشکل جدی است و بعضی مواقع لازم است شال و کلاه کنید و کودک‌تان را به پزشک نشان دهید. در ادامه از گریه‌های همیشگی نوزادان و نیز از گریه‌های اورژانسی که به خاطر آنها باید به پزشک مراجعه کنید، نوشته‌ایم.

گریه‌های هدف‌دار

 بعضی از گریه‌ها برای بیان درد است. در این شرایط بهتر است به پزشک مراجعه کنید. در برخی از موارد، بچه‌ها حتی نمی‌توانند با گریه بگویند که بیمارند و باید حواس‌تان به علائم دیگری باشد.

خلق‌وخوی بد: اگر کودک شما، همیشه خوش‌خلق است، اما به یکباره تغییر می‌کند و بدعنقی و گریه را پیش می‌گیرد، بهتر است با پزشک نوزادتان تماس بگیرید و مشکل را با او درمیان بگذارید. اگر پزشک‌تان خواست او را معاینه کند، به مطب او مراجعه کنید.

 

گریه غیرطبیعی: اگر گریه کودک بند نمی‌آید و از همه راه‌ها هم استفاده کرده‌اید ولی فایده نداشته است، شاید کودک‌تان بیمار است. اگر کودک بیش از حد معمول گریه می‌کند، شدت گریه‌اش زیاد است و یا بی‌حال و یک بند، گریه می‌کند، با پزشک‌تان تماس بگیرد و مشکل را با او در میان بگذارید.

بی‌اشتهایی: حتما می‌دانید که کودک‌تان در روز چقدر غذا می‌خورد، بنابراین می‌توانید تشخیص بدهید که روزی بی‌اشتها شده است یا نه. پس اگر کودک‌تان علاقه‌ای به شیرخوردن ندارد، در صورتی که در روزهای قبل، با اشتیاق شیر می‌خورده است، با پزشکش تماس‌بگیرید. 

 

توجه به استفراغ، رنگ، شلی یا سفتی مدفوعش، می‌تواند به شما کمک کند که بفهمید او بیمار است یا نه. این علائم در بسیاری از مواقع با گریه همراه هستند.

بی‌حالی و خواب‌آلودگی زیاد: اگر کودک‌تان بعد از شیرخوردن، سه تا چهار ساعت می‌خوابد و بعد از بیدار شدن، هنوز خواب‌آلود است و تمایلی به خوردن شیر ندارد، ممکن است مشکلی وجود داشته باشد. بنابراین با پزشکش تماس بگیرید.

مشکل در تنفس: نوزاد باید در هر دقیقه 60 بار نفس بکشد، اما اگر به‌سختی و سنگین نفس می‌کشد، سوراخ‌های بینی‌اش، بیش از اندازه باز و بسته می‌شود، در زمان نفس‌کشیدن خرخر یا ناله می‌کند، خس‌خس می‌کند، سینه‌اش سخت بالا و پایین می‌رود و اطراف دهانش آبی شده، باید سریع با اورژانس تماس بگیرید. کودک شاید با گریه، مشکل تنفسی اش را به شما نگوید، شما اما باید مراقب باشید و به این نکته توجه کنید.

کم‌شدن آب بدن: کم‌شدن آب بدن کودک می‌تواند نشانه‌ای از بیماری باشد. اگر کودک کمتر از حد معمول پوشکش را خیس کرده است و همچنین دهان و مخاط بینی‌اش خشک است و بی‌حال است، بهتر است سریع با پزشک تماس بگیرید و اگر لازم بود، او را نزد پزشک ببرید.

 

تب: تب می‌تواند دلیل گریه کودک و البته دلیلی بر بیماری او باشد. تب کودک ممکن است بالا و حتی پایین باشد. دمای بدن نرمال کودک باید بین 36 تا 5/37 باشد و اگر پایین‌تر از این دما یا بالاتر باشد، می‌تواند خطرناک باشد. البته خود تب، یکی از علائم بیماری است و در صورتی که علائم غیرعادی مانند دل‌درد، یبوست یا اسهال هم وجود داشت، با پزشک مشورت کنید. تب ادامه‌دار بدون علامت دیگری را هم باید به پزشک اطلاع داد.

مشکل در بند ناف: وجود بو، چرک، خونریزی، قرمزی یا تورم در اطراف ناف و در بند ناف می‌تواند دلیلی باشد تا نوزاد گریه کند. اگر از بند ناف نوزادتان مراقبت درستی داشته‌اید، اما باز هم این علائم وجود داشت و نوزاد دچار اسهال، سرفه و رنگ‌پریدگی شد، حتما با پزشک مشورت کنید و علائم بیماری را با او در میان بگذارید. اگر پزشک‌تان تشخیص داد، سریع برای مداوا پیش او بروید. گاهی شرایط می‌تواند این‌قدر حاد باشد که باید نوزاد را سریع به اورژانس برسانید.

گریه‌های همیشگی

 

 تا اشک کودک‌تان راه افتاد، مضطرب نشوید. گریه، زبان نوزادان است. با گریه با شما صحبت می‌کنند و خواسته‌شان را می‌گویند. بنابراین به‌جای اضطراب، باهوش باشید و به‌موقع نیازشان را برطرف کنید.

گرسنگی:  ساده‌ترین گریه‌ها برای شیر خوردن است. در روز بسته به سن فرزندتان باید به او چند بار شیر بدهید. معده او کوچک است و زود هم گرسنه می‌شود و هرزمانی که غذا بخواهد گریه می‌کند. وقتی کودک‌تان گرسنه است، دست شمارا می‌مکد، دهانش را به‌صورت خوردن شیر تکان می‌دهد و بهانه‌گیر می‌شود، پس بهتر است هرچه سریع‌تر به او شیر بدهید.

تعویض پوشک: اگر کودک‌تان جایش را خیس کرده باشد، حتما گریه می‌کند تا شما پوشکش را عوض کنید، بنابراین اگر  یکباره کودک‌تان گریه کرد به‌جای این‌که نگران بشوید، پوشکش را چک کنید، شاید  در شرایط بدی به سر می‌برد‌ و به خاطر خیس بودنش، اذیت می‌شود.

خواب‌آلودگی: این‌طور نیست که تا کودک‌تان خسته است، چشم‌هایش را ببندد و راحت بخوابد. بعضی بچه‌ها، نیاز دارند در زمان و مکان مناسبی که احساس راحتی و امنیت می‌کنند، بخوابند. بنابراین به خاطر خستگی و خواب‌آلودگی بهانه‌گیر می‌شوند و گریه‌می‌کنند. 

 

در این مرحله شما باید وارد عمل شوید. بهترین کار این است که ساعت خواب کودک‌تان را تنظیم کنید و او را در زمان‌های مشخصی که شما انتخاب کرده‌اید، بسته به سنش بخوابانید. با این کار، خواب او را تنظیم و البته گریه‌اش را مدیریت می‌کنید. مدیریت خواب کودک‌تان به این معنا نیست که او به خاطر خستگی و خواب‌آلودگی دیگر گریه نخواهد کرد. روزی ممکن است نوزاد خسته‌تر از روزهای دیگر و به خواب نیاز داشته باشد اما نمی‌داند چه طور باید به شما بگوید، بنابراین گریه می‌کند.

سرما و گرما: لازم نیست بیش‌ازاندازه لباس تن کودکتان کنید  یا به تن او لباس نپوشانید. بسته به دمای اتاق، لباس تن او کنید. بهترین دما برای کودکان دمای 18 درجه است. کودک‌ اگر سردش شود یا احساس گرما کند، گریه می‌کند. تعادل را برقرار کنید تا به خاطر سرما  یا گرمای خانه کودک به گریه نیفتد.

بغل کردن: کودک نیاز دارد در آغوش گرفته شود. او 9 ماه را در درون شما گذرانده و به صدای قلب‌تان عادت کرده است، گاهی نیاز دارد دوباره صدای قلب‌تان را بشنود تا آرام شود.

 

 پس در طول روز، او را در آغوش بگیرید و سرش را به سینه‌تان بچسبانید تا آرام گیرد. نوزادان با در آغوش گرفته شدن، با پدر و مادرشان ارتباط برقرار می‌کنند، آنها می‌خواهند چهره والدین‌شان را ببینند و او را بو کنند و با این کار به شما عادت می‌کنند و البته شمارا می‌شناسند.

  درد شكم: دل درد و قولنج شكمی نوزادتان طبیعی است. به خاطر گاز شكم، آنها در شكمشان احساس درد می‌كنند، بنابراین اگر بعد از شیر خوردن گریه كرد، احتمالا به خاطر درد شكم است. بهترین كار این است كه آروغش را سریع بگیرید و قطره ضدنفخی كه پزشك تجویز كرده است به او بدهید. البته این ماجرا استثنایی هم دارد. ممكن است، ریفلاكس (بازگشت اسید معده به مری) آنفلوآنزا، آلرژی به شیر مادر، انسداد روده، یبوست یا اسهال دلیل درد شكمی و گریه كودك باشد، بنابراین اگر به جز گریه، علایمی در رنگ مدفوع دیدید و كودكتان علائم دیگری داشت، مثلاً تب كرد،به پزشك مراجعه كنید. 

ترسیدن: كودك شما، مخصوصاً در ماه‌های اولیه عمرش، خیلی حساس است و كوچكترین صدا، ضربه یا علائم محیطی، ممكن است او را بترساند و باعث ناراحتی اش شود. ممكن است، صدای رد شدن هواپیما، بسته شدن در، دزدگیر همسایه، افتادن ظرفی روی زمین یا نه فشار بیش از انداره انگشت شما به پایش باعث ناراحتی و گریه او بشود. 

 

شاید محلی كه خوابیده ناراحت باشد، بالشش بد است و ملحفه و پتویی كه رویش انداخته اید، اجازه تكان خوردن و نفس كشیدن را به او نمی‌دهد. شاید هم مچ لباسش تنگ است یا به پارچه شلوارش حساسیت دارد. خلاصه كه به تمام جزئیات توجه کرده و سعی كنید محیط را برای او آرام كنید و احساس امنیت و آرامش را به او برگردانید تا گریه‌اش تمام شود.

آروغ زدن: خیلی عجیب نیست كه كودك در زمان شیر خوردن، چه زمانی كه با شیشه شیر غذا می‌خورد و چه زمانی كه شیر شما را می‌خورد، هوا را ببلعد و معده اش را پر از هوا كند.

 

 پر شدن معده او با هوا، ممكن است او را اذیت می‌كند، بنابراین بهتر است سریع بعد از خوردن شیر آروغش را بگیرید تا دل دردش تمام شود.

 

 اگر نوزاد، بعد از شیر خوردن آروغ نمی‌زند زیاد ناراحت نباشید، بعضی از كودكان آروغ نمی‌زنند.

بازی كردن: بازی كردن، نیاز طبیعی كودك شماست و خوردن، خوابیدن و در آغوش گرفتن، در كنار بازی‌كردن برای او مهم است، بهتر است كه با او بازی كنید و سرگرمش كنید. با بازی كردن، مهارت‌های محیطی و شناختی فرزندتان را كامل می‌كنید و به او كمك می‌كنید تا رشد سالمی داشته باشد. بازی با اسباب بازی مناسب و سرگرم‌كردن او با آهنگ می‌تواند در رشد توانایی‌های او موثر باشد.  بهتر است كودكتان را گاهی بیرون از خانه ببرید تا با محیط بیرون هم آشنا شود، این پیشنهاد البته برای قبل از شیوع ویروس كروناست.

 

حالا كه ویروس خطری جدی برای شما و كودكتان به حساب می‌آید بهتر است به شكل دیگری او را با فضای بیرون آشنا كنید. اگر خانه تان حیاط، تراس یا پشت بام دارد، او را به یكی از این محیط‌ها ببرید، كودكتان نیاز دارد كه فضای بیرون از خانه را هم بشناسد و البته گاهی وزش باد یا آفتاب بر روی پوستش را احساس كند. 
دندان درآوردن: اگر فرزندتان پنج شش ماهه است طبیعی است كه دندان دربیاورد. به خاطر همین هم ممكن است گریه كند. گریه‌ای كه البته طبیعی است و به‌خاطر دردی كه دندان در لثه هایش ایجاد كرده، است. در زمان دندان درآوردن فرزندتان ممكن است تب كند یا بی‌قرار بشود؛ بنابراین زیاد ناراحت و نگران نباشید.

گریه‌های الكی 

 

 در بعضی از مواقع كودك بی‌دلیل گریه می‌كند و شما هم نمی‌دانید كه چرا این كار را انجام می‌دهد. در این شرایط، شاید بهترین راه برای ساكت كردن او این باشد كه حواسش را پرت كنید. 

 

برخی بچه ها با صدای هود آشپزخانه یا هواكش‌ها ساكت می‌شوند یا صدای یك اسباب بازی می‌تواند آنها را آرام كند. بعضی از بچه‌ها هم باید حتما در فضای ماشین و در بیرون از خانه باشند تا آرام بگیرند. علایق فرزندتان را بشناسید و كشف كنید كه كدام یك از اینها می‌تواند فرزندتان را آرام كند.