تحمل منت گذاشتن های زنم را نداشتم

مرد جوان درباره علت این درخواست به قاضی گفت: زنم بعد از دو سال زندگی مشترک مرا از خانه بیرون کرد. من یک شب را در پارک خوابیدم و آنجا بود که فهمیدم ازدواج و تصمیمم از همان ابتدا غلط بوده است. این زن مرا از خانه‌مان بیرون کرد. خانه‌ای که از همان روز اول به اصرار خودش آنجا زندگی کردیم. درواقع وقتی می‌خواستم با فائزه زندگی کنم، به او گفتم می‌توانیم برویم و خانه‌ای رهن کنیم. اما فائزه گفت خودش بعد از چند سال کار کردن توانسته خانه‌ای کوچک بخرد و می‌توانیم آنجا زندگی کنیم. اولش مخالفت کردم، ولی فائزه اصرار کرد به آن خانه برویم. فائزه خیلی اصرار کرد و گفت دوست ندارد مستاجر باشد. برای همین من هم قبول کردم به خانه فائزه برویم. ما زندگی مان را در آن خانه کوچک آغاز کردیم ولی بزرگ‌ترین اشتباه را مرتکب شدم.
منت همسرم تا همیشه بالای سرم ماند و در نهایت هم فائزه این ضربه را به من زد. چند شب پیش وقتی با هم دعوایمان شد، فائزه با داد و فریاد از من خواست از خانه بیرون بروم. ابتدا به حرفش اهمیت ندادم. ولی او همچنان داد و فریاد راه انداخت و در نهایت هم دست مرا گرفت و گفت باید از خانه‌اش بیرون بروم. فریاد می‌زد و من برای این‌که همسایه‌ها اذیت نشوند و آبرویمان بیش از این نرود، از خانه بیرون رفتم. چند ساعت در خیابان‌ها گشتم و نیمه‌شب برای خواب به خانه برگشتم، اما فائزه در را قفل کرده بود و کلید را هم روی قفل گذاشته بود. طوری که نتوانم در را باز کنم. هرچه زنگ زدم در را باز نکرد. من آن شب مجبور شدم در پارک بخوابم. خیلی دلم شکست و تحقیر شدم. همان شب تصمیم گرفتم از این زن برای همیشه جدا شوم. او بالاخره منت کاری که کرده بود را سرم گذاشت و مرا از خانه‌اش بیرون کرد. غرور من شکست. برای همین دیگر نمی‌خواهم در کنار این زن زندگی کنم.
در ادامه همسر این مرد نیز به قاضی گفت: من آن شب عصبانی بودم. ما دو سال است داریم با هم زندگی می‌کنیم، اما هیچ‌وقت این حرف را به شوهرم نزده و او را از خانه بیرون نکرده بودم. ما در این دو سال اختلاف زیادی با هم نداشتیم و زندگی مان خوب بود. آن شب سر موضوعی با هم درگیر شدیم و اتفاقا عادل بود که هر لحظه با توهین‌هایش بیشتر عصبانی ام کرد. تا جایی که دیگر نمی‌خواستم او را ببینم. برای همین از او خواستم از خانه بیرون برود. می‌خواستم کمی آرام تر شوم تا بتوانیم با هم صحبت کنیم. واقعا آن شب دلم نمی‌خواست عادل را ببینم. اما او هم این موضوع را بزرگ کرد و کارمان را به طلاق و جدایی کشاند.
در صورتی که زندگی ما و اختلافات مان در حد طلاق نبود. من هیچ وقت منتی درباره خانه بر سر او نگذاشتم و نمی‌دانم هدف از طرح این ادعا چیست. به نظرم او دیگر علاقه‌ای به ادامه این زندگی ندارد و این موضوع را بهانه کرده تا از هم جدا شویم. حالا که همسرم اصرار به طلاق دارد من هم راضی به این جدایی هستم.در پایان قاضی سعی کرد این زوج را از جدایی منصرف کند و آنها را برای حل شدن مشکل شان به مرکز مشاوره خانواده فرستاد.

تصمیمات شتاب زده و احساسی ویرانگر است
منصوره نیکوگفتار، روان‌شناس در این باره می‌گوید: گاهی اوقات بعضی از مشکلات با صحبت کردن و حرف زدن حل می‌شود. اما بعضی از زن و شوهرها به جای صحبت، دعوا، لجبازی و در نهایت هم تصور می‌کنند جدایی و طلاق بهترین راه حل است. در صورتی که گرفتن تصمیمات شتاب زده و از روی احساسات فقط باعث دامن زدن به تنش‌ها در زندگی مشترک می‌شود. زوج‌ها باید بدانند ازدواج، آغاز زندگی دو نفره و پیمودن مسیر مشترک توسط زن و شوهر است که این مسیر خالی از سختی‌ها و چالش‌ها نخواهد بود. آنها باید تفاوت‌ها و اختلافات را بپذیرند و آمادگی‌اش را داشته باشند. پس مدیریت، برنامه‌ریزی و پیدا کردن راهی برای حل مشکلات در زندگی مشترک اهمیت زیادی دارد. باید در فرصت مناسب با طرف مقابل در مورد مشکلات و دغدغه‌ها مشورت و صحبت کرد. این کار باعث آرامش فکری می‌شود و در نهایت زوج‌ها می‌توانند بهترین راه را برای حل شدن مشکل و اختلاف شان پیدا کنند. در صورتی که لجبازی و خشم و عصبانیت فقط به اختلافات دامن می‌زند و زندگی مشترک را به نابودی می‌کشاند.

سیما فراهانی
تپش