آبشار فاجعه‌های جبران‌ناپذیر

مدیر عامل اسبق رسانه‌های تصویری با تاکید بر این‌که مسؤولان مشکلات جدی در سفارش اثر دارند به ایرنا گفته است: مدیران بودجه‌ای دارند اما راهبرد برای تولید محتوا ندارند. انگار منتظر نشستند تا ببینند دیگران چه می‌کنند. اگر از مسؤولان بپرسید برای سال ۹۸ با توجه به بودجه چه راهبردی در سفارش اثر به کار خواهید گرفت؟ پاسخ منطقی دریافت نمی‌کنید. مدیران به این فکر نمی‌کنند که در پایان سال ۹۸ آیا می‌توانند از کارنامه کاری خود دفاع کنند.
عباسیان افزود: درگیر چالش‌های جدی در حیطه سفارش دادن اثر هستیم. در نظارت هم به همین شکل است چون مدیران چارچوب اجرایی فکری ندارند حتی وقتی عملا فقط آثار را مورد به مورد بررسی می‌کنند و همین باعث می‌شود که شاهد فاجعه‌های جبران ناپذیری در شبکه نمایش خانگی باشیم.
محتوای آثار در شبکه نمایش خانگی نگران‌کننده است
وی با تاکید بر این‌که در شبکه نمایش خانگی موضوع محتوا به شدت رها شده است، اظهار کرد: رها کردن موضوع محتوا در شبکه نمایش خانگی نگران‌کننده است. تولید محتوا نیز مساله دیگری در شبکه نمایش خانگی است که بحث برانگیز است.
رئیس اسبق صنف نمایش خانگی خاطرنشان کرد: سی سال است سینمای ایران در جهان شناخته شده و محبوبیت کسب کرده است. می‌توان از سینمای ایران به عنوان یک صنعت و هنر بین‌المللی یاد کرد. با این حال هنوز در سینماهای کشور خود به اندازه کافی صندلی نداریم، مخصوصا در شهرستان‌ها. مردم ما وقتی موقعیت فیلم دیدن در سینما را ندارند از طریق شبکه نمایش خانگی این فیلم‌ها را می‌دیدند و می‌بینند اما با تولید محتواهایی شبیه به فیلم‌های گیشه‌ای عرضه محتوای خوب در نمایش خانگی بسته شد.
نمایش خانگی، سینمای ارزشمند را زمین زد
وی عنوان کرد: سینمای ایران در یک سال صد فیلم تولید می‌کند. از میان این فیلم‌ها فقط 10 درصد پیروز گیشه هستند و 10 درصد دیگر نیز زیان‌ده نیستند. پس می‌توان گفت 80 درصد فیلم‌ها گیشه خوبی نداشته و زیان‌ده بودند که اتفاقا فیلم‌هایی با محتوای خوب و فاخر جزو همین 80 درصد هستند. قرار بود این فیلم‌های ناموفق در گیشه در سبد خرید مردم قرار بگیرد و مخاطبان برای دیدن فیلم‌هایی که خوب بودند اما خوب فروش نرفتند در شبکه خانگی هزینه کنند تا این چرخه جریان داشته باشد.
رقابت اشتباه با تلویزیون
رئیس اسبق مؤسسه رسانه‌های تصویری گفت: تولید و پخش حجم زیاد سریال خیانت به سینمای خوب و بامحتوا است. گفته شده است که این نگاه سیاسی مدیران است و این‌گونه می‌خواهند رقابت کنند با تلویزیون اما من عقیده دارم انتخاب این راه یک رقابت اشتباه است. اگر سریال‌سازی در نمایش خانگی محدود شود صنعت سریال‌سازی در ایران دچار اختلال نمی‌شود چون محل پخش آن تلویزیون است اما اگر فیلم‌های خوب سینما برای عرضه دچار مشکل جدی شوند دیگر جایی در هیچ کجا ندارد.
عباسیان اظهار کرد: تولید سریال با این حجم در شبکه نمایش خانگی یک آفت جدی برای سینمای ما است. اگر در دنیا سریال گیم اف ترونز ساخته می‌شود برای نمایش به صورت دی‌وی‌دی و اینترنتی ساخته نمی‌شود، بلکه برای پخش در شبکه‌های تلویزیونی ساخته می‌شود. تاکید می‌کنم در مهد اصلی سریال‌سازی که آمریکاست هم سریال برای پخش به صورت دی‌وی‌دی و اینترنتی ساخته نمی‌شوند.
در دوره‌ای هستیم که تلویزیون و شبکه نمایش خانگی جداگانه سریال تولید می‌کنند. در تهران که تازه شهر مرفه‌نشین است یک خانواده در طول هفته چند دی‌وی‌دی می‌خرد؟ حجم سریال‌سازی و پخش در نمایش خانگی باعث می‌شود یک خانواده ترجیح دهند که سریال ببینند و فیلم‌های سینمای فرهنگی و جشنواره‌ای و هنرتجربه را باز کنار می‌گذارند. زمانی که سبد یک خانواده را با سریال‌های رنگارنگ پر کردیم نباید انتظار داشته باشیم مخاطب دیگر پولی برای دیدن فیلم‌های سینمای فرهنگی بدهد. رئیس سابق صنف شبکه نمایش خانگی افزود: نکته دیگر که این روزها باعث عملکرد ضعیف شبکه نمایش خانگی شده این‌که هر روز تعداد تهیه‌کنندگان بیشتر از پیش می‌شود. هر وقت هر تهیه‌کننده‌ای با هر پولی وارد این حیطه نمایش خانگی کردیم وضعیت می‌شود همین که می‌بینیم. باید دید چرا حتی کارهای خوب نیمه راه رها می‌شوند قهوه تلخ، ابله و … همه سریال‌هایی بودند که سرنوشتشان معلوم نشد. دراین میان فقط مخاطب ضربه خورد.
300دقیقه سانسور
عباسیان اظهار کرد: سریالی پروانه ساخت می‌گیرد به نام ممنوعه، با همان پروانه ساخت تولید می‌شود و در نهایت ۳۰۰ دقیقه از سریال سانسور می‌شود. باز هم تنها بیننده جور این مشکل را کشید. خریدار هزینه‌ای برای خرید یک قسمت از سریال را پرداخت می‌کند. یک قسمتی که بیشتر زمانش برای آنچه در گذشته خواهید دید و آنچه در آینده خواهید دید می‌رود و به تازگی هم کلیپ موسیقی با تصاویر تکراری می‌گذارند تا زمان پر کنند و در قسمت‌های مختلف یک سریال این کلیپ‌ها پخش می‌شود. با این توصیفات بیننده فقط ۱۵ دقیقه مفید و صحنه‌های جدید در این یک قسمت می‌بیند.
چرا استانداردهایی برای شبکه نمایش خانگی نداریم؟
او با اشاره به این‌که حمایت از حقوق مصرف‌کننده در شبکه نمایش خانگی وجود ندارد، خاطرنشان کرد: ارشاد حتی سوال نمی‌کند که این چه اثری است که با برچسب فرهنگی روانه بازار می‌کنید. برای تولید شیر خوراکی و بخاری برقی و هزار و یک مورد دیگر استاندارد‌هایی وجود دارد اما ارشاد هیچ استانداردی برای تولید این آثار در نظر نگرفته است.
عباسیان ادامه داد: از همه این موضوعات که بگذریم می‌رسیم به بحث جدی در خصوص این‌که سریال‌سازان ما در شبکه نمایش خانگی اصلا چه محتوایی را روانه بازار می‌کنند؟ اگر به کارها نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم محتواهای بیشتر آثار سرشار از خشونت است و فیلمنامه‌ها پراست از شخصیت‌های نا امید و پرخاشگر.
وی اظهار کرد: مصرف مواد و مشروب و روابط خارج از عرف به شکل غیرقابل باوری در حال عادی‌سازی شدن است. زمانی که می‌گوییم اثری پروانه ساخت از وزارت ارشاد دارد یعنی نباید این مسائل را در سریال ببینیم؟ ای کاش حداقل بگویند پروانه ساخت از وزارت ارشاد نداریم. سازمان سینمایی در چند سال اخیر ضربه زیادی به خاطر همین مسائل خورد. باید راهکارهای جدیدی انتخاب کرد و به استانداردهایی در این حیطه رسید تا اگر اثری خلق می‌شود محتوای خوبی داشته باشد و بتواند به سازمان سینمایی کمک کند نه این‌که تیشه به ریشه خود بزند.